Seneste anmeldelser af Ozan

Diablo 4'ten daha keyifli olduğu defalarca kanıtlanmıştır...

Tüm zamanların en iyi oyunlarından biri...
Sanal dünyalarda kaybolmak ve gerçek hayatı unutmak için yaratılmış gibi...
Hidetaka Miyazaki'nin ekibinin el attığı her şey parıldıyor.
İyi eğlenceler...

Diablo 3 felaketinden sonra oyun severlerin en büyük kurtarıcı meleği...
Ne kadar başarılı (ve tabii keyifli) bir oyun olduğunu anlatmaya (sözcükler) tamamen yetersiz (kalır)...
Hidetaka Miyazaki'nin oyunlarından alıştığımız "keşfetme" hissi bu oyuna çok güzel entegre edilmiş.
Hem sürekli yeni yerlere gitmek, hem de (etrafa çok güzel saklanmış) gizli duvarları yıkıp arkasındaki ödülleri toplamak çok keyifli...
Tüm bu güzellikler yetmiyormuş gibi, bir de bunları sevdiğiniz bir arkadaşınız ile birlikte deneyimleyebilmek, tarifsiz...

"Nioh 2" kadar başarılı olmasa da, yine de ruh serisi oyunları sevenlerin, keyifle zaman geçirebileceği bir yapım...
Sabır... Dikkat... ve Azim...
Yaşam yolunun temel kuralları her zaman aynıdır...

Huzur verici...
Şehir kurma oyunlarındaki gibi, derin planlama ya da strateji gerektirmiyor.
Sanki hafta içi, mesai sonrası, eve kafası kazan gibi gelen insanları dinlendirmek maksadı ile hazırlanmış gibi.
Tatlı müzikleri ile, insanın ruhunu okşuyor ve dinlendiriyor.
Seratonin dopingi...
İndirime girdiğinde kaçırılmamalı...
:)

Uzun söze hiç ama hiç gerek yok:

"Oldukça başarılı..."

İndirimde yakalandığında kaçırılmamalı... ("Yoksa dünyayı kimse kurtaramaz" değil mi?)

:)

Hidetaka Miyazaki (ve ekibinin) elinden çekilip alınmasaydı, çok başarılı bir oyun olabilirdi....
Gerçekten çok yazık oldu...
Belki (ve umarız) gelecekte, bu oyunu, ilk tasarlanan yani "olması gerektiği" hale getirmek için bir yeniden yapım ile karşılaşırız.
"Çıkmayan candan umut kesilmez" diye bir söz vardır ama üçlemenin (bu) en kötü oyunu, herkesin umutlarını çoktan öldürdü.
Keşke Hidetaka Miyazaki ve ekibinin bu oyunu tamamlamasına izin verselerdi.

Oyun çıkmadan bir kaç önce (yaz aylarında), ne kadar muhteşem olduğunu ve gümbür gümbür yenilikler ile gelmekte olduğunu (ballandıra ballandıra) anlatıp duran malum youtube'çular... susarak kendinizi unutturamayacaksınız. Konami'den almayı umduğunuz avantalar için mi o yanlış yönlendirmeleri yaptınız, bilemiyoruz. Ama dürüstlükten uzak şekilde yaptığınız o yayınları, kendi boynunuza çelenk gibi astınız.
Geçmiş olsun...
Konami yöneticilerine gelince;
Sizin ne tür bir zihniyete sahip olduğunuzu, hem Hideo Kojima ile basın üzerinden açıkça yaptığınız meydan muharebesinin seviyesizliğinden, hem de gezegen üzerindeki en başarılı ayaktopu oyunu olan PES'in başına ("Levrek" lakaplı) Shingo Takatsuka'yı getirmenizden anlamıştık.
Sonunda, tabutuna son çiviyi de çaktınız ve rahatladınız.
Umarız mutlusunuzdur.

Ruh Serisi oyunlarından ödünç aldığı özellikler, çok başarılı şekilde entegre edilmiş...
Özenle hazırlanmış haritalardaki keşfetme hissi, oldukça güzel... Dolaştıkça (önemli) bir çok şey buluyoruz...
Bu esnada, oyun tarihinin (belki de) en başarılı müzikleri bize eşlik ediyor. Besteler o kadar olağanüstü ki, ne kadar tekrarlanırsa tekrarlansın (bir türlü) doyamıyoruz. Gerçekten akla ziyan seviyede ve derinlikte çalışmalar... Bestecisine ne kadar plaket verilse azdır... Tüm insanlığa karşı hakkı asla ödenemez bir iyilik yaptığı (rahatlıkla) söylenebilir. MP3 çalarınıza ya da telefonunuza atıp dışarıda da dinleme başlarsanız, hiç şaşırmayın. İşlediği duyguları çok güçlü veriyor.
Oyunun konusuna girip, sürpriz kalması gereken hiç bir şeyi açık etmek istemem. Her insan (ön bilgi almadan) kendisi deneyimlemeli. Zaten bu şekilde olması için geliştirilmiş bir oyun.
Bu dahiyane oyun hakkında bilgi sızdırıp, henüz oynamamış olan (şanslı) insanlara kötülük yapılmamalı.
Hayatta sadece tek bir defa afiyetle yenebilecek, lezzetli bir yemek gibi...
Henüz oynamamış olanlar çok şanslı...
Keşke biz (oyunun tüm başarım kupalarını açmış olanlar) o noktaya geri dönüp, yeniden aynı deneyimi yaşayabilsek...
Çok büyük bir zeka, çok büyük bir yaratıcılık ve çok büyük bir sanatsal başarının ürünü...
Geliştirici ekibi de, öylesine yormuşlar ki, oyunu çıkardıktan sonra hepsini uzun bir tatile göndermelerine şaşırmamak lazım.
Çok deli emek harcatmışlar...
Yoko Taro belki bir çok kişinin sevgilisi haline gelmiştir ama (anlaşılır şekilde) geliştirici ekip kendisini hiç iyi anmıyor olabilir.
En az 3 oyuna yetecek emek, tek bir oyuna gömülmüş.

Hidetaka Miyazaki'nin ekibinin hazırladığı kısımlar başarılı ve keyifle oynanıyor. Özellikle de ek paketlere oldukça özendikleri hemen anlaşılıyor. O bakımdan oynaması müthiş keyifli...
Diğer taraftan, ne yazık ki, Yui Tanimura'nın ekibinden çıkan, harita ve düşman tasarımları vasata bile ancak yaklaşabiliyor. O nedenle, ana oyunda, oyuncuda karışık hislere neden oluyor. Çok başarılı bir bölümden sonra gelen inanılmaz (içi) boş ve manasız bir bölümler, oyun deneyimini baltalayabiliyor.
İki ayrı ekip, aynı firmanın içinde, birbirinden bağımsız şekilde mi çalıştılar, bilmiyoruz fakat sonradan haritalar birleştirildiğinde, bazı kamp ateşlerinin dip dibe denk gelmesi gibi abukluklar ortaya çıkmış.
Genel olarak ikinci oyundan fersah fersah (daha) iyi olduğu söylenebilir. Fakat ne yazık ki, ilk oyunun başarılı dünya tasarımı yok.
Konu bakımından çok fazla tutarsızlık var. Burada (tek tek) ayrıntısına girerek, kendi keşfedebileceğiniz hususları baltalamak istemem. Her insan (kendisi) doğrudan deneyimlemeli ve kendi görüşünü oluşturmalı.
Keşke 1 yıl kadar geç çıksaydı ve sadece Hidetaka Miyazaki'nin ekibi tarafından geliştirilseydi. Muhtemelen bir başyapıt olarak (halen) oynuyor olurduk.
Son söz:
"Sadece ek paketler için bile oynamaya değer"