Metro, belki canlılıktan öte. Duygu, depresyon, çaresizlik ve umutsuzluğu resmettiği ve her insanın kendine özel derdi olduğu, bu dünyada artık hayal kurmanın bile yalan olduğunu bize gösteren bir oyundur. Her köşe başı mutant görmeyi geçtim, insanlar kendi ırkını şu sınırlı yaşamda bile katledebilecek kadar yozlaşmış. Dünya resmen mahvolsa bile, insanın insana yine de kötülük yapabildiğini gösteren bir oyun. Oyunun bir ruhu var. Gördüğümüz yerler sadece laf olsun diye değil. Her bir istasyon kendine özel bir demokrasi ve hiyerarşi barındırıyor. NPC etkileşimleri vs harika yapılmış bir oyun her NPC nin kendine ayrı bir olayı yaşanmışlığı var. Atmosferinden vs bahsetmiyorum bile kısacası değeri bilinmeyen mükemmel bir oyun.Bu yüzden metro canımızdır. Bizden bir parçadır.

Metro, belki canlılıktan öte. Duygu, depresyon, çaresizlik ve umutsuzluğu resmettiği ve her insanın kendine özel derdi olduğu, bu dünyada artık hayal kurmanın bile yalan olduğunu bize gösteren bir oyundur. Her köşe başı mutant görmeyi geçtim, insanlar kendi ırkını şu sınırlı yaşamda bile katledebilecek kadar yozlaşmış. Dünya resmen mahvolsa bile, insanın insana yine de kötülük yapabildiğini gösteren bir oyun. Oyunun bir ruhu var. Gördüğümüz yerler sadece laf olsun diye değil. Her bir istasyon kendine özel bir demokrasi ve hiyerarşi barındırıyor. NPC etkileşimleri vs harika yapılmış bir oyun her NPC nin kendine ayrı bir olayı yaşanmışlığı var. Atmosferinden vs bahsetmiyorum bile kısacası değeri bilinmeyen mükemmel bir oyun.Bu yüzden metro canımızdır. Bizden bir parçadır.