1 Sanayi Devrimi ve sonuçları insan ırkı için bir felaket olmuştur. “Gelişmiş” ülkelerde yaşayanların ortalama ömrünü artırırken toplumun dengesini bozmuş, hayatı anlamsız kılmış, insanları aşağılamalara maruz bırakmış, yaygın psikolojik acılara sebep olmuş(Üçüncü Dünya’da fiziksel acılara da) ve doğaya ciddi zararlar vermiştir. Teknolojinin gelişmesinin devam etmesi durumu daha da kötüleştirecektir. İnsanları daha fazla aşağılamalara maruz bırakacağı ve doğaya daha fazla zarar vereceği kesindir. Muhtemelen, daha büyük toplumsal bozukluklara ve psikolojik acılara sebep olacaktır ve “gelişmiş” ülkelerde dahi artan miktarda fiziksel acıya sebep olabilir.

2 Endüstriyel-teknolojik sistem hayatta kalabilir ya da çökebilir. Eğer hayatta kalırsa sonunda daha düşük fiziksel ve psikolojik acıya sebep olduğu bir aşamaya ulaşabilir, fakat yalnızca çok uzun ve acılı bir alışma sürecinden sonra ve insanoğlunu ve diğer canlı organizmaları, ebedi olarak, tasarlanmış ürünlere ve toplumsal makinenin basit birer dişlilerine indirgemek pahasına. Üstelik,sistem hayatta kalırsa sonuçları kaçınılmaz olacaktır: Sistemi, insanların onurunu ve otonomisini yok etmesini engelleyecek şekilde değiştirmenin ya da reforme etmenin bir yolu yoktur.

3 Eğer sistem çökerse bunun sonuçları da yine çok acılı olacaktır. Fakat sistem ne kadar büyürse çöküşünün yol açacağı felaketler de o kadar büyük olacaktır, o yüzden eğer çökecekse bunun daha çabuk olması daha geç olmasından iyidir.

4 Bu sebeple biz, endüstriyel sisteme karşı bir devrimi savunuyoruz. Bu devrim şiddet içerebilir ya da içermeyebilir, ani olabilir ya da birkaç on yıla yayılan tedrici bir süreç olabilir.Bunların hiçbirini tahmin edemeyiz. Ancak,endüstriyel sistemi sevmeyenlerin bu toplum biçimine karşı gelişecek bir devrimin yolunu hazırlamaları için yapmaları gerekenlerin genel bir çerçevesini çiziyoruz. Bu politik bir devrim olmayacaktır. Hedefi hükümetleri yıkmak değil, mevcut toplumun ekonomik ve teknolojik temelini yıkmak