Gerçekten objektif bir gözle bu oyuna bakarsak piyasadaki hiçbir oyun bu oyundan iyi değil. Rockstar demir yumruğunu masaya adeta vurmuş. Her ne kadar Witcher 3 en sevdiğim oyun olmasına rağmen ve oynarken daha çok zevk alsamda bu oyunun Witcherdan çok daha iyi olduğu su götürmez bir gerçek. Oyunun yaptığı harikaları saymakla bitmez. Yer yer canımı sıkan bir kaç nokta oldu ama sorun edilecek şeyler değil. Oyunun bu kadar harika olmasının kanımca en büyük etkisi Arthur Morgan dır. Öyle bir karakter yaratmış ki Rockstar, adını altın harflerle tarihe yazdırabilecek bir karakter. Arthur Morgan'ın gözlerine bile baktığınızda, kalbinin gözlerinde attığını hissediyorsunuz. Öyle klişe bir karakter olmamış. Yok ben şunun intikamını alayım, yok şu kişiyi arayım yok oyunda. Arthur Morgan bir çetenin bir üyesi ve çetesi için canını verebilecek bir karakter. Hikayenin bu kadar güzel olması da bence çetenin etrafında olan olaylar zinciri. Klişelerden uzaklaşmış muhteşem bir hikayesi var. Oynanış kısmı ise tamamen devrimsel. Arthuru kontrol ettiğinizde onun yaşayan bir varlık olduğunu hissediyorsunuz. Atmosferi hakkında yorum yapmak haddime bile değil. Koca oyun tamamen yaşıyor resmen. Beğenmediğim tek bir nokta var ama burası spoilera giriyor. Oyunun sonunda John Marstonu kontrol ediyoruz hikayeyi tamamlamak için ama hayatım da oynadığım en sıkıcı epiloga sahip ve 7 8 saat sürüyor. İlk oyunda da John Marstonu ruhsuz ve silik bir karakter olarak değerlendiriyordum. Burda da Arthur gibi muhteşem bir karakterden sonra John ile oynayınca canım çok sıkıldı. Arthurla oynadığımız o son kısımın etkileyeciğini hayliyle kaybediyor. Keşke Sadie Adler veya Charles ile oynasaydık. O ikisi John Marston dan çok daha etkileyeci karakterler. Biraz fan service gibi olmuş sanırsam. Tabi bu oyunu incelemek le anlatılmaz. Oynayıp nasıl bir efsane olduğunu görmeniz gerek.

Hikaye 9/10
Oynanış 10/10
Atmosfer 10/10
Grafikler 10/10

Genel 9.8/10