Kolejne zmagania ze strasznym światem i kochany Leon. Różni się to mocno od poprzednich części (mam na myśli 2 i 3) jest to inne, tak dosłownie inne przeżycie i odczucia. Poprzednie części były straszne inaczej, ta tutaj ma mniej zagadek i myślenia a więcej akcji i też nie ma, przynajmniej dla mnie, tego klimatu uwięzienia, zamknięcia, bo mapa jest bardziej otwarta i tutaj bardziej się coś zwiedza niż ucieka. Chociaż uciekać też czasami trzeba. Po 2 chapterach ciężko mi coś więcej powiedzieć o tym cudeńku, z każdą częścią jest mniej zamknięcia, więcej dodania skrzydeł, aż zaczęło się Devil May Cry, bo Capcom poszło w taką stronę. W ogóle to w tamtych czasach gry były eksperymentowaniem i zabawą też dla twórców, a ta część residenta jest dosłownie tego żywym obrazem, w każdej części trochę się pozmieniało parę rzeczy, takich mechanicznie i też ogólnie gameplayowo. Przejście między nimi za każdym razem jest odczuwalne i jest to bardzo dobre bo grasz w tę samą historię a nie nudzi ci się ona, bo ciągle coś się troszkę zmienia. Nie chciałbym, żeby druga część tak wyglądała, bo bardzo mi się podobała taka jaka była, była dobrze zrobiona. Ale gdyby nic się nie zmieniało i kolejne dwie części nic by nie dodawały tylko dalej robiły dobrze to co robiła część druga, to nie wiem czy by mi się to nie znudziło, bo jednak jako jedna gra, było to super przeżycie, ale co innego gdyby takich samych gier było kilka i co wtedy, żadna z nich by nie była wyjątkowa. Na szczęście kochane Capcom, poszło swoją ścieżką i eksperymentując stworzyli takie arcydzieła, widać po tych grach ewolucję. Jest coraz ciekawiej, odchodzą jedne rzeczy, przychodzą inne. Najważniejsze jest to, że się nie powtarzają i w każdej części czuć trochę inny klimat, inne rodzaje strachu można przeżyć. Cudowna jest ta seria, polecam każdemu zagrać w te odnowione części residentów, jest to kawał świetnej roboty. Są ułatwienia dla tych co sobie nie radzą, tryb Hardcore dla weteranów serii oraz normalny więc każdy się powinien odnaleźć, super grafika, tak dobrze zrobione opcje, że dosłownie nie było po co w nich grzebać, bo automatycznie wszystko było ustawione idealnie do mojego komputera, aż mi się smutno zrobiło, że tylko w tych odnowionych residentach, miałem takie odczucie, że opcje są tak dobrze zrobione, że nie muszę nawet na nie patrzeć. A jak to zrobię to jest to przejrzyste i proste, oprócz tego, że jest tu pokazane dynamicznie, która opcja co zmienia oraz jak to wpłynie na obraz, który widzisz. To przede wszystkim, przy każdej zmianie widać pamięć twojej karty graficznej, więc wiesz na ile możesz sobie pozwolić, niby jest też pasek Vramu w takich grach jak EFT, RDR2 czy Cs2 ale tutaj jest to naprawdę po prostu lepiej zrobione, żadnych "zaawansowanych" czy innych dziwnych opcji, które w sumie nie wiadomo co zmieniają, mimo opisu. Tak zachwycam się opcjami, bo są w każdej grze, a w tej są diametralnie lepiej zrobione. Nikt nie umie nawet czegoś tak prostego zrobić dobrze. Jak zmieniam opcję i wracam do rozgrywki i wejdę z powrotem do opcji to jestem w miejscu tych opcji, w którym z nich wyszedłem. Można dzięki temu szybko porównać opcje grafiki. Wszystko jest po prostu bardzo dobrze zrobione w tej grze. Tak mnie to cieszy, bo jakoś nigdzie indziej czegoś takiego jeszcze nie widziałem. więc to miła niespodzianka. Więc jakby ktoś się mnie zapytał po tych 4 godzinach gry czy było warto tyle wydać to odpowiadam: TAK zdecydowanie! Capcom najlepsze gry robią polecam z całego serduszka <3.

Tym razem odważyłem się grać na padzie i jest to też całkiem inne przeżycie niż gdy wcześniej grałem na klawiaturze i myszy, w poprzednie residenty. Cieszę się z tej zmiany sterowania, bo wibracje z cutscenek mocno zwiększają immersję i ogóle można się bardziej wczuć, są tu też coś na kształt quick time eventów, więc pad jest wręcz zalecany dla dobrych przeżyć moim zdaniem. Też wyszukuje tutaj normalnie specyfikacje kompa, jakiego mam pada, mogę sobie w razie potrzeby zmienić wyświetlane guziki na te z ps'a bo mam pada od ps'a a nie można sobie w połowie gier zmienić tego, tylko mam sterowanie jak z xboxa. Moja lista grzeszników głupiego wyboru układu sterowania na padzie:
-Mortal Kombat XI - tragedia, przez to nie wiadomo co się czym robi
-Etg - irytujące, ustawienia ciągle się resetują na pada od xboxa, to samo jeśli chodzi o wybór gracza w coop
-Devil May Cry 5 - tak, nie chcę w to wierzyć ale tu też nie mogę zmienić układu pada na tego od ps'a

Recenzja jest taka krótka, bo zostały w niej pominięte wszystkie możliwe spoilery, nawet takich rzeczy, które dzieją się na samym początku oraz wszystkie słowa odnoszące się do Leona <3.

Po przejściu gry jeszcze sobie pozwolę na dodanie, że nie grałem w oryginalne residenty i pewnie bym nie zagrał, bo już są stare pod wieloma względami, ja nie lubię horrorów... W ogóle co mnie podkusiło do grania w tę serię? No właśnie to, że zostaje ona remakeowana i że jest w zakładkach z nowymi grami i że ludzie mówią, że te residenty są dobre. W życiu bym nie pomyślał, że granie w coś sprawi mi tyle radości przez próbowanie przezwyciężania mojego lęku, bo jednak chęć poznania tej historii i zagrania w to, jest większa niż sam lęk. Dalej się boję dosyć dużo ale już mnie to nie blokuje przed graniem - czyli idę w dobrą stronę ^^. Słyszałem narzekanie, że ta gra to skok na kasę i że niewiele się zmieniła względem oryginału. Być może ma to sens gdy ktoś grał w oryginał ale powtórzę mój punkt widzenia. Dużo ludzi nie ma cierpliwości na granie w gothica, mimo że słyszeli, że jest to dobra gra, bo po prostu próg wejścia jest za wysoki. Jest to super gra ale trzeba się z nią strasznie męczyć pod wieloma, naprawdę wieloma względami. CapCom sprzedaje drugi raz ten sam produkt ale lepszy, jest on odświeżony, w 4k, załatane są wszelkie niedoskonałości i przede wszystkim jest ten produkt dostosowany do obecnych graczy i komputerów. Aktualne residenty (załóżmy, że te wychodzące po 7 części włącznie) będą żyły prawdopodobnie dużo dłużej, niż ich poprzednie wersje bez narzekania, że ciężko w to się gra, że już inne gry są dużo lepsze i nowsze. Nikt nie chce się męczyć z jakimiś starociami nawet jeśli są złote. Ja jestem przeszczęśliwy, z powodu tych remake'ów, są naprawdę mega dobrze zrobione. Realnie nie jestem w stanie znaleźć rzeczy, która byłaby zrobiona inaczej niż bym chciał/oczekiwał. Gdy tylko miałem w głowie coś typu "O a można zrobić takie coś?" - tak można "O a to działa w taki sposób?" - tak działa "O a jakby np. ..." - tak dokładnie tak jest. Skipowanie i pauzowanie cutscenek (idealne - nie wyrzuca cię z kontekstu, tylko skipuje pojedyncze sceny) takie pierdołowate rzeczy ale naprawdę to wszystko razem tak mocno uprzyjemnia grę. Nawet na rdr2 było mi szkoda kaski, mimo że się w to kompletnie zagrałem, tak samo jak z DMC5. Jakoś ten remake resident evil 4 sprawił, że poczułem się tak, jakby ktoś zrozumiał wszelkie moje potrzeby i uprzyjemnił mi moje granie do granic możliwości, tak się powinno robić gry. Kompletnie nie żałuję ani centa jak przy żadnej innej grze, nawet bym mógł zapłacić więcej i moje odczucia kompletnie by się nie zmieniły, a dla kontrastu na rdr1, w które bardzo chciałem zagrać po dwójce i narzekałem, że nie ma porta na komputer, teraz gdy jest, to mi szkoda tyle za to płacić i teraz nie wiem kiedy i czy na pewno chce w to zagrać.
Podsumowując RE4 - absolutnie WSZYSTKO mi się bardzo podobało w tym remake'u. Mega się cieszę, że w to zagrałem. Zdecydowanie polecam zagrać wszystkim <3.

Nie da się tego opisać słowami w to po prostu trzeba zagrać, szczególnie jak komuś podoba się muzyka z dmc albo dla kogoś kto lubi trudne gry to jest to szczególnie warte polecenia, jak nie to też, bo jest też prostszy poziom trudności, a po prostu przyjemnie się w to gra i fabułka z paroma postaciami grywalnymi które są ciekawe, naprawdę każdy powinien jakoś się tu dopasować, jeżeli chociaż jedno z powyższych kryteriów się zgadza to must have :3

Mimo tych samych poziomów, które można powtarzać na wyższych poziomach trudności to się to kompletnie nie nudzi, gra się całkowicie inaczej, jest tu tyle super rzeczy, naprawdę jest to nie do opisania. JEST TO NAJLEPSZA GRA W JAKĄ GRAŁEM. Naprawdę jest wspaniałe powtarzanie tych poziomów, bo ciągle wszystko się zmienia czy to postacie czy to bronie czy to inne rzeczy. Każda postać ma swój styl walki i każdy gracz ma swój styl walki a ja dopiero po 40 godzinach gry zrozumiałem jedną z podstawowych mechanik unikania, bo dało się grać bez tego i też się da w ten sposób przejść całą grę, nawet parę razy. Wcześniej jako Vergil używałem dużo prowokacji zamiast dodgeować ataki i też w ten sposób dało się nieźle naładować. W sumie było to wręcz utrudnienie ale bardzo mi się podobał ten styl walki i ciesze się, że walczyłem w ten sposób; to takie dodatkowe wyzwanie. Bardzo ciekawa jest ta gra przez ilość kombinacji dostępnych dla gracza dosłownie wszystkiego. Koniec moich sesji następuje wtedy gdy mnie już za bardzo bolą dłonie od wciskania przycisków na padzie, czego też nie doświadczyłem nigdzie indziej poza super meat boyem w którego grałem na klawiaturze ale tam był problem tylko z trzymaniem shifta aby biec a tutaj ciągle trzeba wciskać masę guzików w odpowiedniej kolejności, co wydaje się trudne ale jednocześnie jest bardzo przyjemne i proste. Nie bolałyby mnie palce gdybym się tak bardzo nie wczuwał w walkę ale to przez to jak świetnie jest zrobiona oraz to ile daję satysfakcji zrobienie dobrego comba albo pokonanie przeciwnika po 2 godzinach walki czy 4 jak dzisiaj <3. Uwielbiam tę grę pod każdym względem, od klimatu poprzez fabułę do postaci, mechaniki, comba, humor, scenki, to całe uniwersum. Kocham tę grę naprawdę, jak czasami polecam coś z całego serduszka to tę grę polecam całym sobą, bo tyle emocji i zabawy nie miałem przy żadnej innej produkcji <3333. Dalej uważam, że RDR2 to najlepsza gra jaka wyszła do tej pory ale to nie zmienia faktu, że DMC jest bardzo wyjątkowe pod wieloma względami i myślę, że gdybym miał robić topkę w co mi się najlepiej grało to byłoby na 2 miejscu zaraz po rdr2. Myślę, że nie muszę mówić czy warto kupić to cudo <3.