W grze tej zwanej Counter-Strikiem,
Grasz z reguły w gębie z fajkiem.
Gonisz, szukasz i celujesz
Czasem też się zdenerwujesz.
Sztuka zwana jest kampieniem,
Nie zwiazana jest z gonieniem.
Statsiarz taki, gdzies; się schowa
I head-shota posle z rowa.
My ich raczej nie lubimy,
Sa to lamy, z nich szydzimy.
Kupi sobie AWM-ke,
Zacznie siać z reguły w pępek.
Goscie tacy, czas zajmują,
Na aztecu się kampujac.
Ta historia, prosto z życia,
Tyczy się owego krycia.
Gdy na respie terro kona,
To snajpera trafia Lona.
I na koniec, chcę przypomnieć,
" O kampieniu, masz zapomnieć !

pizdanga!!!

Kutanga!!!