Szczęśliwy chłop z Łotwy kroi zimnioka,
Spełnia się jego największa ochota.
Gryzie i płacze, płacze ze szczęścia,
Połyka kęsy, nie czuje marznięcia.
Zimnioka nie ma, są tylko kamienie,
Sroga zima i wieczne cierpienie,
Są halucynacje z niedożywienia,
Łotysz umiera od tego kamienia.