Gra wybitna i głęboka na każdej płaszczyźnie, ukazuje w dramatyczny sposób udrękę przeciętnego Japończyka, który ma pod górkę nie tylko w szkole, pracy i domu ale nawet w drodze do i z pracy! W tym akurat wypadku "górka" jest metaforyczna, bo poruszamy się głównie po powierzchniach płaskich.
Każda porażka rozpoczyna rozgrywkę od nowa, to swoisty soulslike walking simów, więc to gra nie dla wszystkich, tylko dla ludzi z silną psychiką - ZAYEBIŚCIE SILNĄ!
Do tego wiele osób może się od niej odbić z powodu braku polskiego dublażu! To jedyny minus tej gry ale tylko dla ludzi nieznających języków nieznanych.

Warta każdej minuty w niej spędzonej, wciąga do tego stopnia, że ją splatynowałem!
Proszę się nie czaić, aż Epiczek będzie ją rozdawał za darmo, bo to może nigdy nie nastąpić a jest już druga część, w którą zaraz będę grał!
10/10 i Złote Kopytko!

Grę kupiłem za własne pieniądze - na Wyprzedaży - ale nie miało to wpływu na treść recenzji i wszystkie opinie należą wyłącznie do mnie!

Ohajooo!!!
No i czas przyszedł na prequel kultowego Exit 8, czyli krótką historię tego jak się w ogóle dostaliśmy na tą przeklętą stację.
Okazuje się, że nasz bohater już w trakcie podróży na ową stację, powinien był wysnuć wniosek, że coś tu bardzo nie moshi moshi i że nadszedł ten moment by odstawić wreszcie takoyaki z fentanylem!
Sama gra to już niestety nie ta liga co pierwszy epizod tego psychologicznego horroru taborowego*, zasadniczo całość sprowadza się do przemierzania pociągu, wagon po wagonie, przy akompaniamencie zestawu anomalii, z których część jest na tyle banalna, że zaczynamy rozumieć znudzenie i rezygnację naszego towarzysza podróży, który w większości wypadków siedzi w stanie bliżej nieokreślonego stuporu**, wpatrzony w czarny ekran swojego smartfona.
Jeśli z jakąś z tych anomalii nie damy sobie rady, to podróż ulega resetowi i zaczynamy ponownie od pierwszej stacji, czyli jest to solslajk kolejowy***, ponownie też nie ma polskiego dublażu ani napisów, zatem duża część graczy nie podoła fabule i na zawsze utknie w niekończących się wagonach tej relacji!
Z rzeczy o których jeszcze warto wspomnieć należy dodać, że jeśli w trakcie udanej podróży nie doświadczyliśmy wszystkich anomalii, to gra umieści nas ponownie w pociągu ale tym razem celem stawienia czoła wszelkim potwornościom, na jakie ta gra może nas narazić! Warto sprawdzać wszelkie możliwości interakcji z anomaliami, jedna z nich jest bardzo pomocna przy platynowaniu gry.

Czy Polecam tę grę? Tak ale jedynie w sporej Promce i najlepiej w bundlu z Exit 8 - gra jest odczuwalnie krótsza, oferuje inny, mniej fascynujący system pokonywania przeciwności losu, nie angażuje tak kory przedczołowej jak poprzedniczka!
Czekam teraz na prequel prequela, czyli przeprawę przez początkową stację metra, a potem prequel prequel prequela, w którym będziemy opuszczali miejsce pracy, jakieś psychodeliczne biuro, które opuszczamy tradycyjnie jako ostatni pracownik.
Jest potencjał na całą sagę!

Miłego Dzionka Życzę!

* Nie chodzi o tabor pewnej mniejszości etnicznej znanej z wróżenia z ręki i sprzedaży dywanów!
** +100 do elokwencji!
*** Brzmi to jednak lepiej niż solslajk metrowy, choć rzecz jasna gra się dzieje w metrze a nie tradycyjnym pociągu.