Dolcuu legutóbbi értékelései

Ban na 200 lat za otrzymania waluty w grze od znajomego, który skończył grę w AO. No szkoda w chuj...

Dobra, staroszkolna, wymagająca samochodówka z całkiem niezłym soundtrackiem i niezłą grafiką. Starsi gracze na pewno ujrzą w niej takie tytuły jak Lotus Challenge, TopGear czy OutRun. I jest też kapitalny multiplayer dla 4 osób na jednym komputerze - idealny na domówki!

author eredeti hozzászólása:

Pełną recenzję Horizon Chase Turbo znajdziesz tutaj: Recenzja !klik! [dolcu.wordpress.com]

A ja tak dla odmiany wystawię ocenę pozytywną.

Trzeba wziąć pod uwagę, że jest to wersja 0.9, więc ta gra równie dobrze mogłaby wyjść w Early Access i nikt by najprawdopodobniej na nią nie narzekał, a twórcy dostaliby feedback o tym co poprawić.
Co do tempa gry, jest ono początkowo bardzo wolne, ale można dostosować to w menu.
Graficznie nowy "PES" nie wygląda tak źle, jak na screenach, które latają po internecie. Oczywiście wygląda dużo słabiej jak swój starszy, płatny brat z 2020 roku, ale jest to wersja f2p, więc naturalną rzeczą są ciecia w grafice, gameplayu czy trybach.
Optymalizacja eFootball 2022 w mojej opinii jest na dobrym poziomie. Nic nie chrupie, nie uświadczyłem fluktuacji FPS ani crashy do pupitu. No ale jak ktoś nie spełnia minimalnych wymagań sprzętowych, to narzekać będzie.
Animacje są na średnim poziomie, ale ponownie przypomnę, że jest to wersja F2P oraz 0.9. Wszystko jest do poprawy.
Z obsługą pada nie miałem żadnych problemów. Wszytko działało jak należy.
Mało trybów gry? Konami obiecało, że kolejne tryby dojdą w najbliższych aktualizacjach.
Bugi? Może i jakieś są, ja żadnych nie uświaczyłem przez te 4 mecze, jakie zagrałem.

Jak dla mnie nowy, darmowy "PES" otrzymać powinien ocenę między 6-7. Jest to wersja 0.9 w której można wszytko poprawić.

Znacie to uczucie, gdy śpicie sobie smacznie w łóżku, śni Wam się naprawdę dobry sen i już myślicie, że nic nie jest Wam w stanie tego zepsuć, aż tu nagle zza ściany zaczyna rozbrzmiewać głośna muzyka? Jedyne co wtedy chcecie, to zadzwonić na policję, aby ta rozgoniła bawiące się towarzystwo, albo wkroczyć tam osobiście i wszystkich zamordować… I gra Party Hard umożliwi poniekąd Wam tę drugą opcję – opcję zniszczenia domówki poprzez zamordowanie jej uczestników.

Party Hard od ukraińskiego Pinokl Games oraz Kverta to produkcja z dobrą fabułą oraz solidnymi gameplayem. Graficznie oraz muzycznie solidnie wykonana i gdyby posiadała mniej bugów, które mocno irytują i przeszkadzają w bezproblemowym ukończeniu produkcji to ocena byłaby o wiele, wiele lepsza, a tak to jest to tylko i wyłącznie dobra produkcja.

Kiedyś na konsolę powstała taka seria, która WipeOut się zwała. Była to seria opowiadająca o futurystycznych wyścigach antygrawitacyjnych. Zapoczątkowana została w 1995 roku na konsoli Playstation i otrzymała łącznie 9 części. Ostatnia “prawdziwa” cześć WipeOuta miała premierę w 2012 roku wraz z premierą WipeOut 2048 na konsolę Playstation Vita, następnie po 5 latach otrzymaliśmy Wipeout: Omega Collection – remaster trzech części serii WipeOut – WipeOut HD wraz z dodatkiem Fury, który był dostępny ekskluzywnie na konsoli Playstation 3 oraz WipeOut 2048 z konsoli Playstation Vita. Składanka ta otrzymała dobre recenzje (85 punktów na sto od recenzentów oraz 80 punktów na sto od graczy) w serwisie Metacritic, ale gracze chcieli nowej, pełnoprawnej części wyścigów antygrawitacyjnych. Prawa do marki powędrowały do Rouge Games Inc, które zapowiedziało na specjalne życzenie fanów nową część Wipeout o podtytule Rush i jak się okazało jest to gra… na smartfony z systemem iOS oraz Android. No nie tego oczekiwali fani serii. I gdy szanse na dobry powrót marki zostały już dawno zaprzepaszczone ze swoim produktem, który jest bardzo podobny wchodzi cały na biało on – 34 BigThings Irl. Zapraszam na recenzję Redout: Completed Edition, który jest dobrym, duchowym następcą serii Wipeout.

Fabuła w Redout jest tylko i wyłącznie pretekstem do ścigania się. Akcja Redout rozgrywa się w 2560 roku, ludzkość wyczerpała całe zasoby naturalne znajdujące się na Ziemi. WIększość ludzkości przeniosła się na sąsiednie planety takie jak: Księżyc, Mars i satelity Jowisza, a Ziemia stała się głównie areną wyścigów. Jednym z najpopularniejszych i najbardziej prestiżowych widowisk jest Solar Redout Racing League – najlepsi zawodnicy z całego świata walczą o zwycięstwo biorąc udział w wyścigach pojazdów antygrawitacyjnych.

I w sumie to tyle. Jak widzicie, fabuła nie jest jakaś bardzo zaawansowana i jest tylko pretekstem do ścigania się. Gdyby jej nie było, to nic by się nie stało, ale fajnie że twórcom chciało się ją robić.

Gameplay w Redout jest naprawdę solidnie wykonany. Gracz bierze udział w wyścigach pojazdów grawitacyjnych, które ściągają się po torach umiejscowionych na różnych planetach. Na początku przedstawię Wam tryby oraz zawartość, jaką owe tryby oferują. Zacznijmy od najobszerniejszego trybu w Redout, czyli kampanii dla jednego gracza.

Tryb kariery (Carrer Mode):
Tryb kariery dla jednego gracza składa się ze “sznura” wyścigów, które przechodzimy. Wyścigi w jakich będziemy brać udział dzielą się na kilka rodzajów. Są to mianowicie zwykłe wyścigi, wyścigi na czas, wyścigi na czas ale bez użycia dopalaczy, wyścig prędkościowy, eliminacje i kilka innych rodzajów. Łącznie wszystkich rodzajów wyścigów jest 8, a wszystkich wyścigów to przejścia mamy lekko ponad 100, a jeżeli doliczyć do tego dodatki wydane w ramach tzw. Complete Edition to jest ich prawie 200, które mają miejsce na 35 torach. A czym będziemy się ścigać? W Redout jest dostępne 7 drużyn, każda ma po 4 bolidy (jeden na każdą klasę) co daje nam 28 różnych statków, które różnią się od siebie statystykami (prędkość, wytrzymałość, prowadzenie, moc dopalacza). Każdy ze statków możemy ulepszyć poprzez dodanie tzw. Power-Up’ow. Dzielą się one na aktywne (uruchamiane przyciskiem) oraz pasywne (działają zawsze, lecz są słabsze od aktywnych). Jednocześnie możemy wyposażyć nasz pojazd w jeden dopalacz z każdego rodzaju – jeden aktywny oraz jeden pasywny. Każdy z dopalaczy posiada także 4 poziomy ulepszeń. Pojazdy oraz Power-Up’y ulepszamy za pomocą gotówki, którą zdobędziemy za wygrywanie wyścigów. Za wygrywanie wyścigów zdobywamy także punkty doświadczenia, które podnoszą nasz poziom kierowcy. Poziom ten służy głównie po to, aby odblokowywać kolejne klasy pojazdów oraz prezentuje też nasze doświadczenie w grze. Wraz ze zdobywaniem kolejnych poziomów doświadczenia otrzymamy także kontrakty, które pozwolą nam zdobyć dodatkową gotówkę oraz punkty doświadczenia. Kontrakty to nic innego jak misje poboczne do zaliczenia podczas wyścigów.

Więc jak widzicie kariera dla pojedynczego gracza to bardzo obszerna część gry, która może zająć nam w podstawowej wersji nawet 13 godzin, a wliczając w to dodatki to nawet i 15 godzin.

Tryb szybkiego wyścigu (Quick Race):
Szybki wyścig w Redout, to nic innego jak tryb, który pojawia się w wielu innych grach wyścigowych. Wybieramy rodzaj wyścigu, trasę, bolid i jedziemy. Bez kariery, zapisywanego postępu itp. Jest to po prostu zwykły wyścig.

Podzielony ekran (Split screen):
Tryb podzielonego ekranu w Redout jest trybem lokalnego, kanapowego multiplayera. Możemy grać ze znajomym w konfiguracji gameplad-gamepad lub klawiatura-gamepad. Wybieramy pojazd, power-upy, trasę i… ruszamy. Kto pierwszy przekroczy metę – wygrywa!

Tryb multiplayer (Online):
Tryb multiplayer w Redout to nic innego jak tryb szybkiego wyścigu, tylko z żywymi graczami. Dołączamy do pokoju lub tworzymy swój, wybieramy pojazd, Power-up, trasę i ruszmy pokonać graczy z różnych zakątków naszego globu. Niestety chcąc wypróbować multiplayer gra nie wyszukała mi żadnego pokoju, ponieważ jak się potem okazało, nikt już w ten tytuł multiplayer nie gra, więc jeżeli chcecie kupić ten tytuł ze względu na rozgrywki internetowe- odradzam Wam.

Technicznie Redout prezentuje się naprawdę dobrze. Grafika choć prosta i utrzymana w stylu low-poly to wykonana bardzo dobrze. Otoczenie wokół tras zostało wykonane bardzo szczegółowo, mimo tego, że jak pędzimy ponad 1000 km/h to nie za bardzo coś widać, ponieważ wszystko jest rozmazane. Podobnie z muzyką. Bardzo dobrze zostały dobrane kawałki dynamicznej, elektronicznej muzyki, która wpasowuje się w bardzo duże prędkości jakie rozwijamy. Muzyka jest na tyle dobra, że warto dokupić soundtrack lub posłuchać na Spotify. Sam słuchałem na Spotify i mogę potwierdzić, że muza daje radę. Optymalizacja też stoi na wysokim poziomie. Nic się nie crashuje, nic się nie zacina. Granie w ten tytuł to czysta przyjemność. Jeżeli chodzi o wersję językową, to całość jest dostępna tylko w języku angielskim. Niestety brak tutaj języka polskiego. Ale czy jest on tak naprawdę tutaj potrzebny? Myślę, że nie. Opcji jest tu na tyle mało, że każdy powinien dać sobie radę.

Dodatki w ramach Complete Edition tak naprawdę nie oferują za wiele. Zazwyczaj jest to nowa drużyna, nowe pojazdy oraz kilka tras. Są to dodatki głównie mające za zadanie przedłużenie kampanii. Czy opłaca się kupić dodatki? Jeżeli wymaksowaliście podstawkę i spodobała Wam się giera – kupujcie. W przeciwnym wypadku wystarczy Wam podstawowa wersja, która sama w spbie oferuje bardzo obszerną zawartość.

Redout to bardzo dobra pozycja. Nie będzie nadużyciem określając go jako duchowego następcę serii WipeOut. Długa kampania, wiele trybów rozgrywki, kilka wydłużających czas zabawy dodatków, niezła grafika, a to wszystko w niewygurowanej cenie. Jest to pozycja, którą z czystym sercem mogę polecić.

Zastał Polskę drewnianą a zostawił militarną

Jeden z lepszych FPS'ów ostatnich lat. Kill all NAZIS!

Jeszcze więcej tego samego - niezwykle satysfakcjonującego rozchlapywania nazistów na ścianach!

Howdy partner!

"Only my weapon understands me" ~ Postal Dude