Oh m'nen blauwe geschelpte
Allee kom, kom kom kom kom geschelpte kom
braaf kom kom agau ba Piêr kom, allee

Ik zit as duif, ge meug et wete
oep et kot van mottige Piêr
mor nae zen ek wijd verslete
en ik vlieg bekan ni miêr

in den tijd dee 'k niks as reize
nor Quivrain of nor Poitiers
viel ek soemteds in de prijze
wette wa' de Piêr dan zee

Oh m'nen blauwe geschelpte
gij zeh m'n lievelingsduif
oh m'nen blauwe geschelpte
ge ligd in de boveste schuif
ge zeh' gah begod
de krak van me kot


Ik ad oep 't duivekot e lifke
et was e vinnig en e knap
mor ik moest soems oep 'n difke
spelen oep et weduwschap

en dan vloog ek vör te winne
ik wou ba me lifke zijn
kwam ek dan as iêste binne
dan was 't duivekot te klein

Ge zeh' gah begod
de krak van me kot

'k Zen nah oud en 'k zen verslete
da' vald vör een duif ni mee
alleman is mij vergete
der is niemand die nog zee

Ah, zed' er al? Wie da we daar emme, mor mor m'nen blauwe geschelpte. Allee kom, komd noh beneje. Óe zedde gekome? Te vóet zeker! Mokt da' ge beneje zeh! Allee kom, ier moette gah zijn! Komd der af of ik zet e der oep! A' ge ni mokt da' ge beneje zeh dan koom ek e der boven ale, en dan kund'er benejen oek ni mer oep! Mokt da' g'er zij, ier moette zijn!n.