Eveeeeet geldim bir incelemeye daha. 26 saatlik kocaman bir serüven yeri geldi zorladı yeri geldi şaşırtıcı şekilde kolay oldu. Çok uzun olmayan ama oyunu genelde eski souls-like oyunlarla kıyaslayan bir inceleme olacak(özellikle Dark Souls 3). Öncelikle oyunun oynanış mekaniği ile ilgili bir korkum vardı, bu oynanış stili dark souls serisinde olsa diye düşündüm ancak o kadar güzel ayarlamışlar ki fightları ve mekanikleri combat sırasında kılıçların çarpışması tatmin eden bir oyun sunuyor. Peki serinin bu şekilde değişmesi yeni oyuna neler katmış? Bildiğiniz üzere Dark Souls serisi lore(hikaye)'yi oyuncuya sunmayı pek de iyi beceremeyen bir seriydi, az buçuk bir fikriniz oluyordu ancak bu sadece lore'un çok küçük bir kısmı. Hikayeyi düzgün anlamak için araştırıp okuyup, hatta bazen kendi yorumunuzu katmanız gerekiyordu(açıkçası ben de çok bilmiyorum DS lore'unu "işte ateş çağı var bitmiş, bu cinder lordlar vermemiş ruhları biz de alıyoz" tüm bilgim). Sekiro'da ise Miyazaki abimiz biraz insafa gelmiş olacak ki oyunda senaryo biraz daha anlaşılır halde, itemlara sadece ne işe yaradıklarını yazsak yeter kıvamında bir sunum ortaya çıkarmışlar.

Peki oynanış nasıl? Oyundan stamina tamamen kalkmış, onun yerine posture adında duruşunuzu belirten bir bar hem sizin hem düşman için gelmiş, eğer sizin posture'unuz kırılırsa kısa süreliğine mini-stun dediğimiz halde saldırıya açık hale geliyorsunuz, eğer rakibin posture'unu kırarsanız rakibin duruşunu bozuyor ve onlara ölümcül saldırı yapabiliyorsunuz, yani çoğu dövüşte rakibin canını bitirmek yerine posture'a odaklanıp defansını kırarak bitirici hamle yapmayı hedefliyorsunuz. Açıkçası bu durum oyunu çok da kolay hale getirmiyor, bazı bosslar yine de hızlarından dolayı zorluk çıkaracak hale geliyor, ancak Dark Souls serisine alışıksanız bu oyunun Dark Souls serisinden çok çok daha kolay olduğunu oynarken anlıyorsunuz. Oyun bir çok yönde kolaylaştırılmış ancak gameplayi gerçekten eğlenceli ki beni Dark Souls'tan daha çok tatmin etti dövüş sekansları.

Artılar:
+Yeni eşya açıklamaları ve senaryonun bol cutscenelerle verilişi senaryoyu dolu ve anlaşılır hale getirmiş.
+Yeni posture, parry mekaniği boss ve mini-boss fightlarını eski oyunlara göre daha eğlenceli hale getirmiş.
+Casual oyuncular için biraz daha oynanabilir, ölümün cezası kabul edilebilir.
+Boss sayısının eksiği zorlayıcı ve geçilmesi zorunlu hale getirilen mini-bosslarla doldurulmuş.
+Idol yani eski oyunlardaki bonfire sayısı arttırılmış bossa ulaşmak için kilometreler katedip peşinize yolda ne var ne yok takmıyorsunuz.

Eksileri:
-Senaryo hala çok tatmin etmiyor, neydim ne oldum, ne oluyor buralarda sorularının cevaplarını tam vermiyor.
-Posture mekaniği oyunu kolaylaştırmış NG+'nın da başlarında çok büyük bir zorluk yaşamadım, Dark Souls'tan sonra çocuk oyuncağı gibi geliyor bir noktadan sonra.
-Mini-boss sayısı çok fazla ancak boss sayısı çok az ve bosslar çok fazla fark etmiyor, genel oynanış neredeyse hep aynı.
-Grapple olayı, olası yüksek yerlere de hızlıca çıkmayı sağlıyor ancak bir süre sonra grapple yüzünden dizaynlanan haritada neresi nereye çıkıyor anlamak çok zor hale geliyor.

Sonuç:Eğer koyu Dark Souls oyuncusuysanız ve "Abi Dark Souls kadar zor saatlerimi alacak oyun istiyorum" diyorsanız bu oyun sizi tatmin etmez, gerçek bir DS oyuncusunu uzun süre zorlayacak bir boss yok. Souls-like dünyasına giriş yapmak istiyorsanız tam sizlik bir oyun. Bu oyunla rahatlıkla souls-like oyun tecrübesini deneyimleyebilirsiniz.

Genel puan: 8/10

Eveeeeet geldim bir incelemeye daha. 26 saatlik kocaman bir serüven yeri geldi zorladı yeri geldi şaşırtıcı şekilde kolay oldu. Çok uzun olmayan ama oyunu genelde eski souls-like oyunlarla kıyaslayan bir inceleme olacak(özellikle Dark Souls 3). Öncelikle oyunun oynanış mekaniği ile ilgili bir korkum vardı, bu oynanış stili dark souls serisinde olsa diye düşündüm ancak o kadar güzel ayarlamışlar ki fightları ve mekanikleri combat sırasında kılıçların çarpışması tatmin eden bir oyun sunuyor. Peki serinin bu şekilde değişmesi yeni oyuna neler katmış? Bildiğiniz üzere Dark Souls serisi lore(hikaye)'yi oyuncuya sunmayı pek de iyi beceremeyen bir seriydi, az buçuk bir fikriniz oluyordu ancak bu sadece lore'un çok küçük bir kısmı. Hikayeyi düzgün anlamak için araştırıp okuyup, hatta bazen kendi yorumunuzu katmanız gerekiyordu(açıkçası ben de çok bilmiyorum DS lore'unu "işte ateş çağı var bitmiş, bu cinder lordlar vermemiş ruhları biz de alıyoz" tüm bilgim). Sekiro'da ise Miyazaki abimiz biraz insafa gelmiş olacak ki oyunda senaryo biraz daha anlaşılır halde, itemlara sadece ne işe yaradıklarını yazsak yeter kıvamında bir sunum ortaya çıkarmışlar. Peki oynanış nasıl? Oyundan stamina tamamen kalkmış, onun yerine posture adında duruşunuzu belirten bir bar hem sizin hem düşman için gelmiş, eğer sizin posture'unuz kırılırsa kısa süreliğine mini-stun dediğimiz halde saldırıya açık hale geliyorsunuz, eğer rakibin posture'unu kırarsanız rakibin duruşunu bozuyor ve onlara ölümcül saldırı yapabiliyorsunuz, yani çoğu dövüşte rakibin canını bitirmek yerine posture'a odaklanıp defansını kırarak bitirici hamle yapmayı hedefliyorsunuz. Açıkçası bu durum oyunu çok da kolay hale getirmiyor, bazı bosslar yine de hızlarından dolayı zorluk çıkaracak hale geliyor, ancak Dark Souls serisine alışıksanız bu oyunun Dark Souls serisinden çok çok daha kolay olduğunu oynarken anlıyorsunuz. Oyun bir çok yönde kolaylaştırılmış ancak gameplayi gerçekten eğlenceli ki beni Dark Souls'tan daha çok tatmin etti dövüş sekansları. Artılar: +Yeni eşya açıklamaları ve senaryonun bol cutscenelerle verilişi senaryoyu dolu ve anlaşılır hale getirmiş. +Yeni posture, parry mekaniği boss ve mini-boss fightlarını eski oyunlara göre daha eğlenceli hale getirmiş. +Casual oyuncular için biraz daha oynanabilir, ölümün cezası kabul edilebilir. +Boss sayısının eksiği zorlayıcı ve geçilmesi zorunlu hale getirilen mini-bosslarla doldurulmuş. +Idol yani eski oyunlardaki bonfire sayısı arttırılmış bossa ulaşmak için kilometreler katedip peşinize yolda ne var ne yok takmıyorsunuz. Eksileri: -Senaryo hala çok tatmin etmiyor, neydim ne oldum, ne oluyor buralarda sorularının cevaplarını tam vermiyor. -Posture mekaniği oyunu kolaylaştırmış NG+'nın da başlarında çok büyük bir zorluk yaşamadım, Dark Souls'tan sonra çocuk oyuncağı gibi geliyor bir noktadan sonra. -Mini-boss sayısı çok fazla ancak boss sayısı çok az ve bosslar çok fazla fark etmiyor, genel oynanış neredeyse hep aynı. -Grapple olayı, olası yüksek yerlere de hızlıca çıkmayı sağlıyor ancak bir süre sonra grapple yüzünden dizaynlanan haritada neresi nereye çıkıyor anlamak çok zor hale geliyor. Sonuç:Eğer koyu Dark Souls oyuncusuysanız ve "Abi Dark Souls kadar zor saatlerimi alacak oyun istiyorum" diyorsanız bu oyun sizi tatmin etmez, gerçek bir DS oyuncusunu uzun süre zorlayacak bir boss yok. Souls-like dünyasına giriş yapmak istiyorsanız tam sizlik bir oyun. Bu oyunla rahatlıkla souls-like oyun tecrübesini deneyimleyebilirsiniz. Genel puan: 8/10