Gra fabularna z fenomenalnie wykonanym światem mrocznego fantasy, wciągającą atmosferą oraz satysfakcjonującym rozwojem postaci. Pomimo bycia ewidentnie niedopracowanym, Gothic oferuje świetną kampanię w więziennym klimacie.

Od lat król Rhobar II toczy wojnę z orkami. Szansę na wygraną z bestiami daje Górnicza Dolina. Władca zsyła do niej skazańców, aby wydobywali magiczną rudę mogącą wzmocnić uzbrojenie jego armii. Co więcej, dookoła kolonii karnej rozkazuje utworzyć czarodziejską barierę uśmiercająca każdego, kto spróbuje ją przekroczyć z wewnątrz. Kopuła osiąga jednak większe rozmiary, niż zakładano, a moment zaskoczenia magów wykorzystują więźniowie, zabijając strażników. Po utracie kontroli, król zostaje zmuszony do handlu ze skazańcami, do których bezimienny protagonista wkrótce dołącza.

Pierwsza duża zaleta Gothica to jego świat. Górnicza Dolina jest dziką krainą wartą zwiedzenia. Niebezpieczne górzyste tereny kolonii karnej oferują piękne widoki, a lasy oraz jaskinie mają mroczny klimat czyniący nieliczne osady przestępców zadziwiająco przytulnymi. Wewnątrz bariery znaleźć można łącznie trzy frakcje - Stary Obóz, Nowy Obóz i Obóz Bractwa. Odkrywanie, co oferują, przypadło mi do gustu ze względu na fakt, że utworzone społeczności są różne, ale jednocześnie realistyczne. Poznawanie mieszkańców, hierarchii, zasad, historii, architektur oraz interakcji obozów łatwo pozwala zanurzyć się w świat gry. Najlepszą częścią frakcji jest jednak możliwość dołączenia do jednej z nich, by następnie awansować w jej szeregach. Poczucie przynależności, jak też satysfakcja płynąca z pozyskiwanego uzbrojenia tudzież szacunku innych ludzi są cudownie wciągające. Korzystnie na atmosferę wpływa jeszcze sporo innych elementów. Cykl dnia i nocy to zawsze miły dodatek pozwalający mocniej wczuć się w grę. Większość mieszkańców kolonii (imiennych czy nie) opowiada o warunkach życia w obozach, reaguje na każdą podejrzaną aktywność (np. wyciągnięcie broni), prowadzi rozmowy w tle, jak również posiada rutyny uzależnione od pory dnia. Unikalny handel barterowy z magiczną rudą służącą za prowizoryczną walutę także wspomaga prymitywny klimat więzienia. Do dużych zalet omawianego tytułu zaliczyć mogę też rozwój postaci. Proste podnoszenie statystyk przy pomocy zdobywanych za poziom punktów nauki wykonano świetnie, ponieważ Gothic wymaga najpierw wyszukania nauczyciela, który przekaże swoją wiedzę. Szczególnie upodobałem sobie łatwość, z jaką każdy archetyp bohatera (np. wojownik) potrafi szybko stać się silnym, jeśli gracz wie, co robi. Ogromną różnicę mocy można odczuć już po kilku pierwszych uzyskanych poziomach, a każdy kolejny wzmacnia efekt śnieżnej kuli. Na pochwałę zasługuje również fabuła, gdyż posiada dużo zwrotów akcji zmieniających położenie obozów. Co więcej, świat rozwija się z wraz z ukończonymi rozdziałami - sprzedawcy oferują lepsze wyroby, kolonię wypełniają nowe bestie etc. Bardzo polubiłem także dostępne exploity zarówno zamierzone (np. pobicie handlarzy, aby odzyskać sprzedany towar), jak i niezamierzone (m.in. powielanie przedmiotów). Na koniec warto pozytywnie wyróżnić porządny dziennik, nieograniczony ekwipunek, wygodny system zapisywania, błyskotliwego protagonistę oraz nieraz zabawne pisarstwo twórców.

Pomimo licznych zalet, Gothic potrafi zawieść. Kampania staje się coraz mniej angażująca z każdym kolejnym rozdziałem, ponieważ zamienia swobodną eksplorację Doliny na chodzenie od punktu do punktu bez urozmaiceń w postaci zadań bądź aktywności pobocznych (sam wybór frakcji ma do tego mały wpływ na dialogi). Niedopracowane elementy (np. członkowie obozów niereagujący na dalsze wydarzenia wątku głównego) mogą zniszczyć iluzję żyjącego, realistycznego świata i poczucie mijanego czasu. Toporny system walki wręcz początkowo irytuje ze względu na słabe namierzanie wrogów, dziwne hitboxy oraz zawodne bloki. Stale znikające ikony przedmiotów w ekwipunku też męczą po pewnym czasie.

Strona audiowizualna Gothica ma wkład w jego legendarny status. Różnorodny wygląd spotykanych osób i zdobywanego ekwipunku (w tym świetnych zbroi) urozmaica grę. Prosta grafika w połączeniu z minimalistycznym interfejsem, unikalną czcionką, dobrym nocnym oświetleniem oraz gestykulacją postaci pozytywnie wpływa na atmosferę. Udźwiękowienie także wciąga do gry swoimi klimatycznymi melodiami, realistycznymi odgłosami i rewelacyjnym pełnym polskim dubbingiem.

9,5/10