Install Steam
login
|
language
简体中文 (Simplified Chinese)
繁體中文 (Traditional Chinese)
日本語 (Japanese)
한국어 (Korean)
ไทย (Thai)
Български (Bulgarian)
Čeština (Czech)
Dansk (Danish)
Deutsch (German)
Español - España (Spanish - Spain)
Español - Latinoamérica (Spanish - Latin America)
Ελληνικά (Greek)
Français (French)
Italiano (Italian)
Bahasa Indonesia (Indonesian)
Magyar (Hungarian)
Nederlands (Dutch)
Norsk (Norwegian)
Polski (Polish)
Português (Portuguese - Portugal)
Português - Brasil (Portuguese - Brazil)
Română (Romanian)
Русский (Russian)
Suomi (Finnish)
Svenska (Swedish)
Türkçe (Turkish)
Tiếng Việt (Vietnamese)
Українська (Ukrainian)
Report a translation problem
Na een half uurtje kwam het voorgerecht, de escargots waren goed gaar maar zwommen werkelijk in de kruidenboter, bovendien smaakten ze een beetje naar aarde. Het leek erop dat ze tweede keus exemplaren op de kop hadden weten te tikken en de ietwat vergane smaak probeerden te verbloemen met de kruidenboter.
Als dessert viel de keuze op de bananenbavarois met aardbeiensaus. Geen op- of aanmerkingen hier. Wel begon het gezelschap naast ons steeds luider te praten en ook mensen aan andere tafeltjes lastig te vallen. We kregen de indruk dat het om een stel sujetten van bedenkelijk allure waren omdat het gesprek aan het begin van de avond al ging over de kunst van het stelen van koper en daklood. Uiteindelijk ging het personeel er na lang aandringen (ook van andere tafels!) iets van zeggen en stapte de groep gelukkig onder luid protest op.