yanından geçtiği kuyuya tüküren, gün gelir suyundan içmek zorunda kalır.

✂ Ɑ͞ ̶͞ ̶͞ ̶͞ ̶͞ ̶͞ ̶͞ ̶͞ ̶͞ ̶͞ ω

Starbucks da karşı cins keserken şekilden şekile girebiliyor. Bu gözler şahit. Sipariş verirken avucunun tukenmez kalemle okunuşunu yazmış, dua okurmuş gibi okuyordu

ne anlatıyosun tilki selim

Dalkavuklar yeni bir maske takarlar da hemen,
Kuşatırlar yine etrâfını:“Sübhân’allâh!
Bu ne fıtrat, bu ne vicdân-ı meâlî-âgâh!
Zât-ı ulyâları Hakk’ın bize in’âmısınız,
Kimsiniz, söyleyiniz, Hazret-i Mûsâ mısınız
Hele Fir’avn’ın elinden yakamız kurtuldu;
Hele mahvolmadan evvel sizi millet buldu.
Âh efendim, o herif yok mu, kızıl kâfirdi;
Çünkü bir şey tanımaz, her ne desen münkirdi.
Ne edeb der, ne hayâ der, ne fâzîlet, ne vakar;
Geyirir leş gibi, mu’tâdı değil istiğfar.
Aksırır sonra, fütûr etmeyerek, burnumuza…
Yutarız, çare ne, mümkün mü ilişmek domuza
Savurur balgamı ta alnımızın ortasına,
Tükürürmüş gibi taşlıktaki tükrük tasına!
Hezeyan, sorsanız, Allah; hezeyan, Peygamber;
Din, vatan, âile, millet gibi yüksek hisler,
Ahmak aldatmak için söylenilir şeylermiş…
Bu hurâfâtı hakîkat diye kim dinlermiş
Âkil oymuş ki: Hayâtın bütün ezvâkından

EZECİYABAVEGORAKELETENİM