Recent reviews by Szatugaキラー

Starożytna Grecja pełna mitów, bohaterów i bogów - jednym z nich jest tytułowy Hades. W grze wcielamy się w jego syna, Zagreusa, który próbuje uciec z podziemi. Walcząc, odkrywamy kolejne etapy zmagań, na końcu których czeka boss. Fabuła rozwija się poprzez cykliczne rozmowy z bogami i herosami w trakcie ucieczki. Dialogi są prowadzone w formie "dymków", pomimo wielu godzin gry wciąż napotykam nowe linie tekstowe, za co należy się ogromny plus.

Walka w komnatach pełnych przeciwników jest bardzo przyjemna. Bossowie na początku stanowią spore wyzwanie, ale z każdą kolejną próbą ucieczki gra staje się bardziej przystępna. Podczas wyprawy zgarniamy losowe ulepszenia, pieniądze, różnorakie przedmioty. Część z tego jest przypisana wyłącznie do danej próby, inne, jak klejnoty, służą do ulepszania domu. Warto również wspomnieć o systemie relacji z NPC-ami, który jest prosty, ale satysfakcjonujący.

Po zakończeniu głównego wątku fabularnego sugestie postaci oraz osiągnięcia wskazują, że nie wszystko zostało dopowiedziane. Twórcy zostawiają nam otwartą furtkę dając możliwości większego nasycenia się tym świetnym tytułem.

Polecam zagrać i przekonać się, jak dobry jest Hades. Niby raz za razem ogrywamy te same losowe korytarze, ale działa to tak bardzo, że chce się to powtarzać. Gra robi niebywałą robotę w przyciąganiu uwagi, dla mnie to zdecydowanie topowy roguelike.

Little Nightmares przenosi nas w koszmar pełen karykaturalnych postaci i wyzwań, osadzony w groteskowym, klaustrofobicznym środowisku tajemniczego statku. Moim zdaniem jest to metafora dziecięcych lęków i dorastania w brutalnym, egoistycznym świecie. Mimo krótkiej rozgrywki dostarcza wielu emocji.

Całkiem przyjemna, ale bardzo krótka gra, która ma jednak tę zaletę, że jest darmowa. Stanowi świetny wstęp do podstawowej części (czyli drugiej gry po Lust for Darkness). Zdecydowanie ten prolog prezentuje wyższy poziom niż pierwsza odsłona serii.

W końcu doczekałem się kontynuacji legendarnej i uwielbianej serii. Po latach oczekiwania mogę ponownie wkroczyć do Zony i poczuć jej niepowtarzalny klimat. Już od pierwszych chwil czuć, że twórcy nie zawiedli – jest naprawdę świetnie.

Kiedy w menu głównym usłyszałem znajome dźwięki, uderzyła we mnie potężna fala nostalgii. Gra prezentuje niesamowicie wysoki poziom – GSC odwaliło kawał świetnej roboty. Grafika jest przepiękna, muzyka idealnie wpasowuje się w mroczny, niepokojący klimat, tworząc wrażenie nieustannego napięcia, jakby za każdym rogiem mogło czaić się coś niebezpiecznego. Ogromnym plusem są świetne, immersyjne animacje wykonywanych przez postać czynności. Strzelanie jest znakomite – czuć moc każdego wystrzału. Mutanty, które kiedyś przerażały, teraz robią to jeszcze bardziej. Anomalie zachwycają swoim wyglądem, a bandyci, jak dawniej, miotają granatami na lewo i prawo. To właśnie jest kwintesencja S.T.A.L.K.E.R.-a!

Oczywiście, gra miała swoje bolączki na premierę i wciąż występują drobne błędy, ale na szczęście twórcy skrupulatnie łatają grę – ostatnie patche znacząco poprawiły optymalizację.
Pomimo problemów, nadal jestem jestem na tak.

Podobnie jak wcześniejsze części, Metro Exodus wraz z dodatkami prezentuje mistrzowską wizję zniszczonego, szarego i brutalnego świata, który doskonale oddaje nastrój postapo. Zmiana z klasycznej liniowości do półotwartego świata, przemierzanego pociągiem, to świetne rozwiązanie, które dodaje serii powiewu świeżości. To podejście buduje niepowtarzalny klimat podróży w nieznane, a przeskakiwanie między różnorodnymi lokacjami nadaje każdemu etapowi nowe emocje.
Fabularnie gra również trzyma wysoki poziom, potrafi nie tylko wciągnąć, ale i dostarczyć mocniejszych wrażeń – jak choćby podczas misji z pająkami. Metro Exodus znalazło zasłużone miejsce w mojej topce ukochanych gier.

Gra jest drętwa, liniowa i zdecydowanie zbyt krótka. Niestety, jak na horror, w ogóle nie straszy. Zapętlone animacje NPC podczas orgii nie dość, że są słabe, to powodują spadki FPS. Fabularnie gra jest do zaakceptowania, ale trudno się nią zachwycić - to bardziej symulator oglądania porcelanowej zastawy z lekkim, ale bardzo okrojonym erotyzmem. Ogólnie rzecz biorąc, Lust for Darkness wywołuje mieszane uczucia, ale raczej w negatywnym kierunku. Mimo tego, że pierwsza część mnie rozczarowała, dam szansę drugiej, która podobno wypada lepiej.

Pierwsze godziny gry wprowadzają nas w niezwykły, tajemniczy klimat, który natychmiast rodzi pytanie: "O co tutaj chodzi?!". Fabularnie gra jest świetna, choć można się łatwo pogubić, dlatego zdecydowanie warto czytać dokumenty i zwracać uwagę na każdy szczegół. Gameplay to zupełnie inny wymiar – dosłownie. Miotanie przedmiotami i sianie destrukcji to czysta przyjemność. W Control odnalazłem wiele podobieństw do świata SCP oraz serialu Loki, co uznaję za ogromny atut. Duży plus to także przerywniki i nagrania z aktorami – doskonały pomysł, który z ogromną przyjemnością śledziłem. Zdecydowanie polecam Control każdemu, kto lubi tajemnicze klimaty i angażujący gameplay.

Wydawać by się mogło, że "symulator" kuriera będzie nudny i powtarzalny. Tymczasem dostajemy fabularny rollercoaster, gdzie nasza ciekawość rośnie wraz z każdą nową tajemnicą. Dostarczając kolejne przesyłki, stopniowo zdobywamy wiedzę na temat sytuacji w grze. Ilość ścieżek i możliwości w doręczaniu przesyłek jest ogromna, co dodaje głębi rozgrywce. Świat gry, pełen niebezpieczeństw i pięknych widoków, robi ogromne wrażenie, a największą frajdę sprawia eksploracja terenów górzystych, gdzie każda podróż stanowi wyzwanie. Uwielbiam to ambitne dzieło Hideo Kojimy, w którym główną rolę odgrywa jeden z moich ulubionych aktorów, Norman Reedus.

"Co oni ci zrobili? Spokojnie, naprawili mnie." Przeczekałem początkowe błędy Bethesdy, nie mam do gry żadnych zastrzeżeń - jest wyśmienita jak wszystkie jej poprzednie odsłony.

PS Uwielbiam barwić ekran czerwienią z dodatkiem wnętrzności, a w przerwach od rozwałki dekorować swój obóz.

Przyjemna gra karciana pełna bitew, niepowtarzalnych zagadek i wyborów moralnych. Kolejnym dużym plusem jest poprowadzona fabuła, którą opowiada wyśmienity dla uszu narrator. Gorąco polecam!