Recent reviews by Setna

Earnest Yuen ile konuştuktan sonra bile oyunun bu derecede kötü Türkçe dile sahip olması gerçekten üzücü. Umarım ileride bu konu üzerine değinirler. Aşağıdakinin oyunun içine koymaları yeterliydi oysaki. Yeter ki Türk oyuncu topluluğu şu oyunu düzgün bir Türkçe ile oynayabilsin.

https://gtm.steamproxy.vip/sharedfiles/filedetails/?id=2182440953

Başlamadan önce diğer incelemelerimin olduğu küratör sayfamı takip edin.

Bu oyunu birçok açıdan sevmiyorum. Hatta biraz daha ileri gideceğim, birçok açıdan PUBG'ye benzetiyorum.

Öncelikle çok oyun ile ilgili fikir vermeyecek olsa da kendim arada bir aldığım kayıtlardan ufak bir video hazırlamıştım onu buraya bırakıyorum.
https://youtu.be/3I6qBA-5Tr0
Oyunumuz aslında basit bir sistem üzerine kurulu, 4 hayatta kalan var ve 1 tane katil var. Hayatta kalanlar jeneratörleri tamir edip çıkış kapısına güç vermeye ve kaçmaya çalışıyor, katil ise onları engelleyip "kurban" etmeye çalışıyor. Şimdi böyle bakınca pek sorun yok gibi, lakin oyunumuz bizi aşırı derecede para harcamaya yönlendiriyor. Oyunda ücretsiz olarak sunulan bolca şey olmasına rağmen gerçekten güçlü şeyler DLC'ler arkasında kilitli tutuluyor. Oyunu indirimde 5-6$ civarına aldınız diyelim, karakterleri açmak için de sürekli olarak ortalama 5$ harcamanız gerekiyor. Her karaktere ben oyun parası vermek zorunda mıyım ya? Ya tamam anlıyorum ek gelir elde etmeye çalışıyorlar da, yahu yap şunları 1$ filan da en azından birçok kişi alsın oyun dengeli ilerlesin. Çünkü bu karakterler üzerine sürekli olarak metayı değiştiriyorlar. Metadan kastım karakterlerin sahip olduğu özel yetenekleri ve oyuna girerken kullanılan çeşitli perk ve ekipmanlar. Bunların çeşitliliği bir hayli geniş o yüzden oyunu öğrenmeniz çok zaman alıyor, eskiden yine azdı sorun değildi ama şimdi sayılar çok fazla ve bu yetenekleri ve perkleri öğrenebileceğiniz bir eğitim bölümüne sahip değil oyun. Yani oyunu öğrenmek için oyuna girip oyunu bilenlerden dayak yemek gerek ki bu da yeni başlayanlar için çok sancılı bir süreç. Hadi diyelim öğrendin, oyuna sık sık güncelleme geliyor ve öyle ufak tefek şeyler olmuyor bu güncellemeler. Bir güncelleme geliyor, dün kullandığınız dizilim bugün hiçbir işe yaramıyor, tam ters köşe ediyor. Bunun sebebi de yeni getirecekleri paralı şeyleri güçlü kılmak, bunu yapmak için doğal olarak artık her ne geliyorsa ona onunla iyi bir ritim yakalayacak özellikleri güçlendirmek ve ona zorluk çıkaracak özellikleri zayıflatmak. Bu sayede sizi para harcamaya zorluyorlar.

Hepsini geçtim, gördüğüm en kötü oyuncu kitlesine sahip oyunlardan biri. Gerçekten berbat bir topluluğu var. Tamamı egoist, çok bilen, kendini çok iyi sanan avanaklardan oluşuyor. Mesela oyun sonunda nasıl oynadığınıza veya ne olup bittiğine bakılmaksızın herkes birbirine girebiliyor. Hayatta kalan oyuncuları ayrı toksik katilleri ayrı toksik. Mesela bir örnek üzerinden gidelim. Oyunda hayatta kalan oyuncuların kendince yetenek göstergesi olduğunu düşündüğü "looping" var. Bu taktik basitçe sürekli aynı engelin etrafında dönerek katili oyalamak. Katiller bu noktada oyun olarak dezavantajlı oluyorlar çünkü çarpışma alanları daha geniş ve kusurlu. Yani aynı hız ve yetenekteki hayatta kalan ve katil bir cismin etrafında dönerken düzgün programlama olmadığından katil daha uzun sürede dönüyor. Bu çok ciddi bir dezavantaj çünkü takip uzadıkça hızlanan katil tarafın araya cisim girdiği için "takip" durumundan çıkabiliyor. Aynı şekilde hayatta kalanların dezavantajına olacak şekilde de örnek verelim. Karakterimiz hızlı koşarken veya bir cismin üstünden atlarken görünen model öne doğru gitmesine rağmen sizin çarpışma alanınız arkada kalıyor. Yani bazen katil tam yakınınızdayken pencereden atlıyorsunuz fakat görünen modeliniz pencereden atlamış olmasına rağmen hasar alıyorsunuz çünkü çarpışma alanınız görünen karakter modelinizle uyumlu değil. Bilmiyorum bu size karmaşık geldi mi gelmedi mi ama işin arkaplanında kötü programlama yatıyor.

Oyunun güzel fakat bu tarz sorunları olduğunu daha önce reddit topluluğunda dile getirmiştim. Daha detaylı bir şekilde açıklayarak hayatta kalanların "looping" ve "flashlight spam" veya katillerin "tunneling" ve "camping" gibi taktiklerinin oyuna zarar verdiğini belirtmiştim. Lakin milyonlarca üyeye sahip "topluluğumuzun" başındaki isimler o kadar niteliksiz ki tam olarak ne olduğunu anlamadıkları için gönderimi hayatta kalanları aşağılayıcı olması nedeniyle kaldırıp beni de topluluktan şutladılar. İşin kötü yanı oyuncuların çoğu hayatta kalan tarafını holiganlık derecesinde savunduğu için ve en ufak karşıt fikir kırılgan egolarını sarstığı için topluluk bir yere varamıyor. Topluluk bir yere varamadığı için de ne kadar aktif bir geliştirme ekibine sahip olsa da oyun da bir yere varamıyor.

Şöyle düşünün oyunu sildiğinizde size silme sebebinizi soran bir anket çıkıyor. Burada farklı sebeplerden dolayı katiller çok güçlü diye ağlayabiliyorsunuz, fakat tam tersi hayatta kalanların çok güçlü olduğu için ağlamak isterseniz sadece "dengelemesi kötü" diyebiliyorsunuz. Yapımcılar çokta gerçeklikten kopmuş durumdalar, bu yüzden topluluğun her istediği olsa da oyun yavaş yavaş ölmeye devam ediyor. Kritik düşünme kabiliyetinden yoksunlar.

İşin özeti güzel bir konsepte sahip olsa da geliştirici ekibi de topluluğu da berbat. Çeyrek asırdır oyun oynuyorum ve ilk defa bir topluluğun bu derecede berbat olduğunu gördüm. Gerçekten içlerinden iş bilir, akıllı veya kabiliyetli insan çıkmıyor. Çıkanları da kendileri çarmıha geriyorlar resmen.

Ne kadar keyifli bir oyun olsa da berbat topluluğu ve oyuncularının parasını emen yapımcıları yüzünden kesinlikle uzak durmanızı isterim.

Başlamadan önce diğer incelemelerimin olduğu küratör sayfamı takip edin.

Hayatımda en çok saat harcadığım oyundur, hem de açık ara farkla.

Çok bilinmeyen bu oyun aslında EA için büyük bir gelir kapısı olabilirdi. Güzel kurgulanmış bir evrenin içerisinde güzel bir hikayeye sahip üstelik yine aynı derece güzel bir çok oyunculu sisteme sahip bir oyun.

Oyunumuz C&C evreninde geçiyor, evrenin birinci şahıs üzerine kurulmuş versiyonu diyebilirim. Tam bir 90'lar FPS oyunu. Ana karakter Havoc ve yan karakterler de yeterince ilgi çekici. Özellikle çok oyunculu kısmı çok iyiydi. Şimdilerde artık pek göremediğimiz üs tabanlı fps oyunlarından biriydi. Basitçe özetlemek için, NOD veya GDI adlı iki gruptan biri olup rakip üssü yok etmeye çalışıyorsunuz. Elbette pat diye yapılabilecek şey değil ve gerçek anlamda strateji kurmanızı gerektiriyor. Şu oyunun kalitesini gerçekten anlatamam sizlere, ne desem az kalır. Lakin oyunun eskidiği de bariz bir şekilde ortada.

Aslına bakarsanız EA'in şu an bu oyunu yenilememesi için herhangi bir sebep göremiyorum, öyle ki oyunun çok oyunculu desteği kaldırıldı fakat hala birkaç ufak mod ile çok oyunculu oynayabiliyorsunuz. Oyun çıktığından bu yana oyuna çeşitli güncellemeler getiren ve bunu tamamen oyunu sevdiği için yapan bir grup programcı var. Bu arkadaşlar sayesinde de zaten çok oyunculu oynayabiliyorsunuz. Ama sadece bu değil, oyunun tam anlamıyla yeni bir sürümü de var ve bu da yine tamamen fan yapımı ve ücretsiz. Renegade X yine bu oyunun tutkunlarından, programcıların Unreal Engine ile gayri resmi "remake" versiyonu. Grafikler oynanış vs tamamen yenilenmiş bir şekilde sitesinden ücretsiz bir şekilde indirebiliyorsunuz.

Bu kadar sadık kitlesi olan bir oyunun 2. oyununu çıkarmak yerine ya da en azından bir yenilenmiş versiyonunu çıkarmak yerine dönemin başarılı oyun yapım ekiplerinden biri olan Westwood'u kapatan EA'e teşekkürlerimi iletiyorum.

Başlamadan önce diğer incelemelerimin olduğu küratör sayfamı takip edin.

Çıktığı dönemde ciddi ses getiren, üstelik halen daha birçok oyuna kıyasla çok daha kaliteli bir yapım. Aşağıya kendi kayıtlarımdan oluşan bir videoyu bırakıyorum;
https://youtu.be/4VAWfRolhQI

Oyunumuz yakın gelecekte geçiyor. New York viral bir hastalık salgınının ardından yaşanmaz hale geliyor. Dahası bu salgın Birleşik Devletlerdeki başka eyaletlerin de karantinaya alınmasına sebep olunca devletin otoritesi ortadan kalkıyor. Elbette tamamen devlet yok olmuyor, kolluk kuvvetleri düzeni sağlamak için mücadele ediyorlar fakat yeterli gelmiyor. Bunun üzerine halkın içinde uyuyan ajanlar olarak yer alan SHG yani Strategic Homeland Division ajanlarını göreve çağırıyor. Bölgeye inen ilk ajan grubundan haber kesilince ikinci bir grup daha gönderiliyor ve biz de bu gruba dahil olarak Manhattan'a geliyoruz. Lakin işler düşünülenden çok daha kötü durumda. Ajan olarak bir yandan kolluk kuvvetlerine destek olarak düzeni sağlamaya çalışırken bir yandan da salgının kökenini bulmamız gerekiyor.


Oynanış aslında oldukça özgür. Kullanabileceğiniz onlarca yetenek bulunuyor. Bunların bir kısmı kabiliyet (açıldığında her zaman aktif), bir kısmı pasif perk (bunlar arasından bazılarını seçiyoruz, bir kısmı ise aktif olarak kullanmak için seçebileceğimiz özel yetenekler. Bunlar ekipmanlardan gelen çeşitli istatistiksel etkilerle daha da güzel kombinleniyor, bunların üstüne bir de bu ekipmanların farklı etkiler vermesi için düzenleyebiliyoruz, bir de silahların eklentilerini kafamıza göre düzenliyoruz derken baya derin bir karakter inşa etme özgürlüğümüz oluyor.

Karakter inşa etme kısmını geçersek, oyunumuzda esas düşmanımız yapay zeka aslında. Diğer oyuncularla pek çatışmaya girmeniz gereken durum olmuyor. Haritada gezerek çeşitli görevler yapabiliyorsunuz ve girdiğiniz görevlerde zaten grubunuzda olmayan oyuncular gözükmüyor. Kaldı ki zaten "dark zone" olarak adlandırılan tehlikeli bölge haricinde oyuncular birbirleriyle çatışmıyor. Oradayken bile o kadar sık çatışmayacağınızı söyleyebilirim.


Division daha oynanış videoları ilk çıktığından itibaren beni etkileyen nadir oyunlardan. Atmosferi olsun, çatışmalardaki detaylar olsun çok çok dikkat çekici. Bu oyunun Mart 2016'da çıkmış olduğuna inanmak hala güç geliyor. Değişken hava durumları, gece gündüz döngüsü oyunun oynanışını etkilediği gibi size görsel bir şölen de sunuyor. Animasyonlar yine aynı şekilde oldukça yumuşak ve fark etmekte bile zorlanılacak onca detaya sahip.

Ubisoft'un son yıllarda ortaya çıkardığı en kaliteli yapımlardan. Özellikle arkadaşlarınız varsa çok keyifli vakit geçirebilirsiniz. 80SP

Başlamadan önce diğer incelemelerimin olduğu küratör sayfamı takip edin.

Pummel Party ülkemizde çok tutulmayan bir oyun nedense. Tam bir parti oyunu aslında.

Oyunumuzun mantığı aslında masa oyunlarına dayanıyor, fakat gerçek hayatta oynadığımız masa oyunlarında olamayacak şekilde mini oyunlarla renklendirilmişler. Belki gerçek hayatta da böyle bir sürü mini oyuna sahip masa oyunları vardır ama ben bilmiyor da olabilirim, her neyse. Oynanış zaten zar atmaya dayalı, amacınız yeterli sayıda kupa toplayarak oyunu kazanmak. Kupaları ise çeşitli şekillerde kazanabiliyorsunuz fakat ana kupa kaynağınız ana haritadaki sandıkları açmak. Bu sandıkları açmak için de belirli sayıda anahtar harcıyorsunuz. Anahtarlar ise oyunlarda veya diğer oyuncuları yağmalayarak kazanılıyor.

Ben kısa bir videomu bırakıyorum aşağıya;
https://youtu.be/V-O9wf4RXFo
Discord sunucunuzda yeterli kişi varsa mutlaka oynamanızı öneririm, ne kadar çok kişi o kadar keyif demek. Şu an kur yüzünden fiyatı biraz pahalı ama indirimde rahatlıkla alınabilir. 75SP

Başlamadan önce diğer incelemelerimin olduğu küratör sayfamı takip edin.

İlk hikayenin ardından konu daha karmaşık hale geliyor. Artık Metro'nun standartlaşmış yaratık, açlık ve radyasyon tehdidinin dışında bizler için alışılmış fakat Metro halkı için pek de alışılmış olmayan bir tehdit ortaya çıkıyor. Güç hırsı...


İnsanlığın en büyük tehdidi olan güç hırsı Metro'nun da en büyük tehdidi oluyor. Metro'da elbette insanlar arasında da çatışmalar var, bunlar fikir ayrılıklarından geliyor elbette lakin bu çatışmalar devasa savaşlardan ziyade bölgesel çatışmaların çok da üzerine çıkmıyor. Ta ki D6 diye gizli bir üs bulunana kadar. D6'nın bulunduğuna dair Metro'da ciddi bir dedikodu yayılıyor. Bu da elbette Metro'nun büyük ilgisini çekiyor çünkü tüm bu zaman hiç yağmalanmamış ve üstelik gizli bir askeri üsten daha çok kaynak nerede bulunabilir ki?

Tüm bunlar olurken ana karakterimiz Artyom Dark Ones denilen varlıklardan bir tanesinin hala hayatta olduğunu öğreniyor. Rangers grubu onu bu varlığı avlamak için görevlendiriyor. Artyom bu varlığı avlamak için çıktığı yolda Metro'nun D6'i öğrendiğini ve onu ele geçirmek istediğini öğrenince işler karışmaya başlıyor. Bunların üstüne Dark Ones ile ilgili ortaya çıkan yeni bilgiler hikayeyi hiç beklenmeyecek yerlere doğru çekiyor.


Metro yine karşımıza gerilim dolu bir oynanışla çıkıyor. Aslında mekanik olarak ilk oyunla kayda değer bir fark yok. Ufak tefek silahlar ve yaratıklar eklenerek hafif ama tatlı bir yenilik katılmış. Oyunun tadı özellikle yüksek zorluk seviyelerinde çıkıyor bence. Sürpriz etkisi bu oyunda güzel işlenen bir etmen olduğundan ekranda hiçbir gösterge olmadığında çok daha keyifli hale geliyor.


Metro kıyamet sonrası acımasız ve yıkım dolu o atmosferi çok iyi yansıtan bir oyun. Bu oyunda da yine aynı şekilde olmuş. Korkutucu kıyamet sonrası yeryüzü, gerilim dolu metro hatları ve oynanışın da bunu desteklemesiyle görsel olarak sizi kesinlikle tatmin ediyor. Sanırım Metro'nun iyi yapamadığı tek şey animasyonları, animasyonlar biraz daha iyi olsaydı çok çok daha farklı bir oyun görmüş olurduk. Yine de çok çok iyi durumda oyun.

Metro yine atmosferiyle, oynanışıyla ve özellikle de hikayesiyle kalitesini ortaya koymuş. Özellikle ilk oyunu oynayan ve beğenen oyuncuların mutlaka oynaması gerektiğini düşünüyorum. 85SP

Başlamadan önce diğer incelemelerimin olduğu küratör sayfamı takip edin.

Bizim Rollcage olmuş size GRIP: Combat Racing. Eski oyuncuların gözlerini sulandıracak bir yapım olduğu kanaatindeyim. Oyun sıfırdan bir yapım olmaktan ziyade Rollcage'in yeniden yapım haline daha çok benziyor.


Öncelikle eğer gerçekçilik arıyorsanız, bu oyun hiç size göre değil. Bu oyunun en büyük özelliği kesintisiz aksiyona sahip olması. Yarış başladığı andan itibaren her yarışçı sadece hızlı gitmeye değil bir yandan da size saldırmaya çalışıyor. Oyunda bolca bulunan silah güçlendirmelerini de göz önüne aldığımızda gerçekten bir ölüm kalım savaşı dönüyor yarış boyu. Gerek roketlerle rakiplerinizi vuruyorsunuz gerek ise kalkan alıp kendinizi koruyorsunuz. Devasa tekerlere sahip aracınızla sadece düz yoldan değil duvardan hatta tavandan ilerleyebildiğiniz için kimin ne yaptığını kestirmek bir hayli zor oluyor ve ciddi dikkat gerektiriyor.


Ne kadar çeyrek asır öncesi çıkmış olan Rollcage'e göre çok daha iyi olsa da günümüz için çok da yeterli değil. Bunun sebebi sanırım geniş bir oyuncu kitlesine hitap etmeyişi, bu yüzden de yapımcılar ciddi bir önem vermemişler. Haksız da sayılmazlar, bu oyunun etini herkes yemez.

Fiyat olarak günümüz için uygun aslında ama alım gücü dolayısıyla indirim beklemenizi tavsiye ederim. 70SP

Başlamadan önce diğer incelemelerimin olduğu küratör sayfamı takip edin.

Metro sürekli olarak gördüğümüz oyunlardan çok daha yaratıcı bir konuya sahip. Aslında bunun sebebi bizim genelde batı ülkelerinin oyunlarına maruz kalmamız diye düşünüyorum. Sürekli olarak Avrupa ve Amerika kökenli oyunlar oynadığımızdan farklı yerlerden oyunlar çıkınca çok farklı geliyor.


2013 yılında dünyadaki nükleer savaşlar yüzünden insanoğlu ve hatta yeryüzündeki yaşam yok olmanın eşiğine geliyor. Yeryüzü yaşanılamaz hale gelince Rus halkı yerin altındaki devasa metro hatlarına çekiliyor. Oyun da adını buradan alıyor zaten. Ana karakterimiz Artyom ise burada büyüyen çocuklardan biri. Artyom daha 4 yaşındayken metroya çekildiğinden yeryüzü hakkında pek bir şey hatırlamıyor. Artyom, bulunduğu istasyonun komutanın oğlu. Genç ve tecrübesiz Artyom'un hayatı bir gün yaşadığı istasyona gizemli "Dark Ones" saldırıyor. Metronun elit barış gücünden tecrübeli biri olan Hunter, Artyom'dan yardım istiyor. Kendisi bu gizemi araştırmak için işe koyulurken Artyom'u ise her ihtimale karşı metronun merkezine yardım istemeye gönderiyor. Hikayemiz de Artyom'un kendi istasyonunu kurtarmak için merkeze doğru yaptığı bu yolculuğu konu almakta.

İnsanlığın ne kadar aciz duruma düşebileceğini, kaynaklar için nasıl kendi vatanları içinde bile bölünebileceğini gösteren oyun, gerçekten sürükleyici bir yapıya sahip.


İlk bakışta sıradan dursa da oynanış aslında oldukça derin. Hele hele çıktığı tarihi göz önüne alırsak. Standart birince şahıs oynanışının dışında hoş detaylar var. Yüzeyde sürekli olarak maske kullanmak zorunda olmak, maske kullansak bile belirli süre aralıklarında filtre değiştirmek zorunda olmak çok güzel detaylar. Üstelik sağdan soldan filtre toplamanız da yetmiyor, maskeniz de çatlayabiliyor ve hatta kırılabiliyor. Bu durumda maskenin kendisini değiştirmek zorunda kalıyorsunuz. Oyunda mermilerin para birimi olarak kullanılması ayrı olmuş zaten. Ha bir de Redux sürümünde oyunda bahsedilmeyen detaylar var. Örneğin fırlatılabilirler ve kişisel jeneratörünüz. Fırlatılabilirlerden kastımız anlayacağınız üzere bomba tarzı şeyler. Kişisel jeneratör ise çok daha farklı, bu cihaz kullandığınız elektrikli cihazları şarj etmenize olanak sağlıyor. Bir el feneri kullanıyorsanız bu bir güç tüketimi, gece görüşü kullanmanız bir güç tüketimi ve hatta bazı özel silahlar da güç ile çalışıyor. Ara sıra oturup manuel olarak şarj etmeniz gerekiyor.

Oynanış zaten korku ve gerilim ağırlıklı olduğundan bu tarz hayatta kalma mekanikleri sizi iyice oyunun içerisine çekiyor.


Oyunun en güçlü yönü atmosferi diye düşünüyorum. Metro hatlarının terk edilmişliği, yüzeydeki binaların yalnızlığı, yeraltına çekilen insanların çaresizliği... Genel olarak o melankolik ve korku & gerilim dolu havayı çok iyi verdiğini düşünüyorum. Üstelik bunu oyunun her noktasında başarılı bir şekilde yapıyorlar. Redux olarak yenilendikten sonra genel olarak tüm kaplamalar da yüksek çözünürlüklü hale getirilince günümüzde bile oldukça çekiyor oyun kendisine.

Her anlamda çok kalite bir yapım. Hikaye, oynanış ve grafik üçlüsünün çok iyi harmanlandığı nadir oyunlardan. Fiyatı da uygun. 87SP

Başlamadan önce diğer incelemelerimin olduğu küratör sayfamı takip edin.

Yayında oynayıp bitirdiğim ilk oyun oldu ve doğrusunu söylemek gerekirse, yayında başlamış olmasam hayatta bitirmezdim çünkü gerçekten çok sıkıldım.

Oyunda çökmekte olan bir ailenin babasını (Richard Nolan) oynamaktayız. Richard herkesi tersleyen, kendini bilmiş ve gıcık bir aile babası. Kendisi bir yazar olan Richard, teknoloji ile insanlığın fazla iç içe geçtiğini ve bunun insanlık için ciddi sorunları olacağını düşünüyor. Her yerde herkesin izlendiğini, gerçeklik ile sanal dünyanın birbirine karışmaya başladığını düşünüyor ve haksız da sayılmaz. Lakin Richard'da sadece bu basit bir düşünce değil. Daha çok teknoloji nefreti duruma gelmiş ve bu konudaki saplantısı ailesini de etkilemeye başlıyor.

Richard'ın ailesini, daha doğrusu çocuğunu geri kazanmak için çıktığı yolculuğunda ona eşlik ediyoruz. Richard'ın saplantılı düşüncesi, bizi yer yer amacımızdan saptırsa da.

Hikaye işlenişi bana göre çok yavaş kalıyor. Her şey çok ağır ilerliyor ve bu ağırlık insanı cidden sıkıyor. Üstüne bir de oynanış çok sığ olunca insana baya bir bıkkınlık veriyor. Oyun ne kadar yürüme simülasyonu olarak geçmiyor olsa da oynanışta çok da bir şey yapamıyoruz. Bunların hepsi birleşince de ben bir hayli sıkıldım açıkçası.

Transhümanizm başlığı etrafında dönen oyunumuz çok uzun değil fakat ağır işleyişi yüzünden uzun gibi hissettiriyor. 10$ edeceğini sanmıyorum. Konuya çok merak duyanlar hariç sıkılacağını düşünüyorum. 50SP

Başlamadan önce diğer incelemelerimin olduğu küratör sayfamı takip edin.

Zero Hour, artık uygun mu desem pahalı mı desem bilemedim ama, güncel piyasaya göre uygun diyebileceğimiz bir fiyat etiketine sahip keyifli bir eşli operasyon oyunu.

Kısa süreli de olsa kendi arkadaşlarımla oynamıştım, onunla ilgili bir videoyu aşağıya bırakıyorum.
https://youtu.be/jMwyPh2QSOY

Zero Hour aslında güzel düşünülmüş bir oyun ama yeterince ilgi görmedi. Teknik açıdan da yapımcıların oyunu daha oynanabilir hale getirememiş olması bunda büyük rol oynuyor bence.

Öncelik kendi ekipmanlarımızı seçerek oyuna giriyoruz. Silahlarımız özelleştirilebilir ve bina içi operasyonlarda kullanılabilecek çeşitli ekipmanlar mevcut. Hoş bir çeşitlilik katıyor oyuna. Lakin oyuna girdiğimizde bunu ayarlamamız için verilen süre çok az, önceden ayarlamamız gerekiyor ki oyun nedense sık sık bu ön ayarlarımızı siliyor. Güzel planlarla girdiğimiz oyunda bok gibi kalabiliyoruz sık sık. Giriş yerleri ve planlama aşaması olsun güzel düşünülmüş. Gerçekten ciddiye alındığında faydalı olabilecek çok fazla şey var, lakin oyun dünyasının şu an için bu tarz şeylere hazır olmadığını düşünüyorum.

Oyun aslında eskilerin SWAT oyununu anımsatıyor bana, sadece modernleştirilmiş hali gibi geldi. Lakin oynanış olarak güzel düşünülen yerleri olduğu gibi çok da eksisi var. Örneğin bazı camlar kurşun geçirmezken bazıları geçiriyor ve aradaki farkı anlamanızın hiçbir yolu yok. Basit bir ofis cam kapısı kurşun geçirmezken güvenlik camı geçirebiliyor. Eh 1-2 kurşunla öldüğünüz bir oyunda bu hayli can sıkıcı oluyor bu yüzden.

Yapay zeka baya bir sorunlu, davranışlarının hiçbir mantıklı açıklamasını bulamıyorum çoğunlukla. Bazen bir merdivene 10 kişi yığılıyorlar ve sıkışıp kalıyorlar. Bazen de komando gibi gece görüşüyle bir göremeyeceğiniz bir mesafeden zifiri karanlıkta siz saklanarak sessiz sessiz ilerlerken sizi fark edip tek kurşunla indiriyorlar. Mekaniklerde de ufak tefek eksiklikler olduğunu düşünüyorum.

Oyun maalesef ölmüş durumda. Alırken bunun farkında olarak alın. Arkadaşlarınızla beraber girmezseniz pek zevk alamazsınız.

İyi düşünülmüş fakat o kadar da iyi yansıtılamamış bir oyun maalesef. Ölü olduğundan sadece toplu olarak arkadaşlarınızla almanız önerilir. 60SP