Dönüp dönüp buraya geliyorum. Her açtığımda ilk tınıları duyar duymaz ağlayacakmış gibi oluyorum. İlkokulumu, ortaokulumu, şimdilerde her biri farklı yollar çizmiş olan arkadaşlarımı, bitmek bilmeyen bir enerjiyle gün boyu koşuşturmayı özlüyorum. Belki de çoğumuzu oyun kavramıyla olmasa da çevrimiçi oyun kavramıyla tanıştırdı Knight Online. Oyunu oynarken haritada gezen diğer karakterlerin "başka insanlar" olduğunu bilmek müthiş heyecan vericiydi. Sosyal ortam kurmak, sohbet, partiler, sabahlara kadar heyecanlı savaşlar... "Bu oyun bitmiyor" diyorduk, sonsuz olması daha heyecan veriyordu. "Kaç levelsin?" diye sorardık, Cleaver +7'ler ile havaya girerdik, okuldayken oyun oynamayı özler, eve gider gitmez PC'nin tuşuna basardık.
Geldim.
Ağladım.
Gidiyorum.

packwatch for your brother unfortunately

100 k istediğimiz zaman 1m veren abilerden öğrendik cömertliği..

thank you, that was my brother's, he died of leukemia, how do you feel now

nice b4nny skin on skindex

Who listens to the gathered population of every generation with great interest and fascination from 2025?