Obowiązki członków grupy:

1. Obowiązkowa nauka miejscówek i przepytanie z nich podczas treningu.

2. Obowiązkowa nauka przynajmniej trzech granatów dymnych po każdej stronie, czyli razem sześciu okazjonalnie można znać większość lub te najważniejsze.

3. Obowiązek indywidualnego treningu aim'a i movement'u przynajmniej trzy razy w tygodniu.

4. Obowiązek znania swoich pozycji na daną taktyke, a także
wszystkich taktyk zatwierdzonych przez kapitana.

5. Obowiązek słuchania kapitana zespołu i zakaz tzw. grania po swojemu.

Zalecenia:

1. Zaleca się znanie granatów błyskowych i zapalających na danym miejscu mapy.

2. Zaleca się mówienie informacji o położeniu wroga i swoich zamiarów, a także dawanie broni osobą, których nie stać na nią.

Zakazy:

1. Zakazuje się obrażanie członków własnej drużyny, a także wdawanie się w zbędne rozmowy z przeciwnikami.

2. Zakazuje się puszczania głośnej muzyki podczas każdej gry ze swoim zespołem.



Za nieprzestrzeganie regulaminu grozi wylecenie z zespołu lub zakaz wykonywania pewnych czynności.

Treningi będą się odbywać ? razy w tygodniu a mianowicie w sobote [?] i niedziele [?] , a co do mapy to jest to mapa: Mirage,Train itp.. Ogolnie to gramy kiedy jestesmy :)

8=======================================================8

Taktyk: LuckY

8=======================================================8

Team Lider,Lurker - LuckY

Entry-Fragger - fAR

Sniper - Stoli

Riffler - ptk

Support - pancake


8========================================================8

................................... [ REZERWOWI ZAWODNICY ] ....................................

Entry-Fragger :
Sniper :
support :
lurker :
Riffler :
nieokreśleni :

[ Team Leader, czyli szef jest tylko jeden ]

Szef, dowódca, IGL (in-game leader) - nazw ma wiele, ale wszystkie one sprowadzają się do tego samego. Jest to jedna osoba w drużynie, która odpowiada za dowodzenie nią. To głowa, kalkulująca ruchy przeciwnika, dbająca o finanse ekipy i znająca zastosowanie każdego z członków. Na barkach tej osoby spoczywa ogromna odpowiedzialność, dlatego jest to nad wyraz stresujące zadanie. Zawodnik, który zostanie wybrany na Team Leadera, musi być szanowany w zespole i mieć posłuch. Nikomu bowiem nie przyda się osoba wydająca rozkazy, do których nikt się nie ustosunkowuje.

Zazwyczaj wyróżnia się dwa typy dowódców: tych mających konkretny plan działania na mecz i tych kombinujących na bieżąco. Żaden z nich nie jest najlepszy, obaj mają swoje plusy i minusy. Konkretna strategia jest dobrym pomysłem, dzięki niej TL sprawia wrażenie osoby, która wie, co robi. Problem jednak w tym, że przeciwnik może przeciwdziałać lub przewidzieć nasz plan. Osoba podejmująca decyzje w trakcie gry najpierw koncentruje się na obserwacji przeciwnika i rozpracowaniu jego planu działania.

Początkowe rundy w jego drużynie są zatem zazwyczaj bez większej strategii, przez co łatwo wyłapać pojedynczych członków takiego zespołu. Dlatego najlepszą radą jest połączenie obu typów. Zawsze warto jest mieć jakiś plan, ale sytuacja na polu walki zmienia się dynamicznie. Podstawą jest zatem elastyczność.

Lider powinien kontrolować finanse drużyny. Musi obserwować ile pieniędzy zarobiła jego drużyna i przeciwna w danej rundzie, a ile teoretycznie można zdobyć w przyszłych. Dzięki temu może zdecydować o rundzie ECO, lub przewidzieć ekwipunek wroga. Wbrew pozorom jest to niezwykle istotne, gdyż znajomość broni przeciwnika pozwala na przystosowanie się do jego schematu działania. Do tego dochodzi wymóg posiadania wiedzy o umiejętnościach swojego zespołu.

Dowódca to również osoba odpowiadająca za zwoływanie zespołu. To on w trudnych sytuacjach (np. 2 na 2) decyduje, gdzie się zbieracie, jaką taktykę przyjmujecie. Dlatego musi uważnie słuchać informacji przekazywanych przez resztę ekipy. Komunikacja tutaj jest kluczowa, bowiem jedna osoba nie będzie znała stanu sytuacji na całej mapie. Podejmowanie decyzji bez wiedzy jest niezwykle ryzykowne.

Na koniec najgorsza sprawa, czyli fakt, że lider wykonuje wszystkie powyższe czynności podczas grania. Jakby tego było mało, podczas całego kalkulowania, obserwowania radaru i słuchania zespołu, sam musi czynnie brać udział w zabawie. Jak zatem widać, nie jest to łatwe zadanie.



[ Entry-fragger, czyli czołowy zabijaka ]

Ta rola ma spore znaczenie w drużynie, bowiem to od niej zazwyczaj zależy, czy uda się przebić przez przeciwników, czy nie. Entry-fragger to zawodnik na pierwszej linii ognia, który sprawdza wszystkie zakamarki, zaułki i rogi budynków. Musi znać dobrze mapy, najczęściej zajmowane miejsca oraz skróty, którymi można zaskoczyć wroga. Zazwyczaj to on zapewnia drużynie najwięcej informacji na temat położenia i ustawienia przeciwników.

Entry-fragger niekoniecznie jest zawodnikiem, który zgarnia wszystkie zabójstwa dla siebie. Jego zadanie wymaga bowiem nieco inaczej - ma zapewnić miejsce do działania swojej drużynie. Wchodzi na okupowany teren, strzela do celów i zmusza przeciwnika do ruchu. Dzięki temu sprawia, że reszta zespołu może wejść, zająć pozycję i wyłapać konkurentów. Z tego powodu od tej roli wymaga się doskonałej celności. Skoro już znajduje się w pierwszej linii, przydałoby się, by uszkodził (o ile nie wyeliminował), jak najwięcej osób. Dlatego ważna jest również pewność siebie oraz szybki czas reakcji. Entry-fragger nie ma okazji do zastanawiania się co dalej, po sprawdzeniu terenu musi wskoczyć i działać.



[ Sniper, czyli miłośnik AWP ]

Tym razem omawiamy jedną z najbardziej ryzykownych ról, czyli Snipera. Ten strzelec wyborowy zazwyczaj korzysta z dobrodziejstw AWP. Tak, mowa tutaj o najpotężniejszym karabinie snajperskim, zabijającym każdego na jeden strzał. Problem jednak w tym, że jest to niezwykle droga broń, której utrata boli całą drużynę.

Z tego powodu Sniper nie ma łatwego życia. Zespół musi wydać prawie 5000 dolarów, by zaopatrzyć swojego zawodnika. By ten zakup się zwrócił, należy wyeliminować wroga z AWP lub dwóch posiadaczy karabinów (patrząc czysto teoretycznie). Utrata Snipera równa się zmarnowanym pieniądzom, no chyba, że ktoś z ekipy odzyska broń.

Kiedy zatem kupować AWP? Nie ma ku temu jasnej odpowiedzi. Jedni twierdzą, że przy każdej okazji, inni zaś wskazują, że to zależy, czy przeciwnik posiada tą snajperkę. Większym problemem są umiejętności, jakie musi posiadać Sniper. Nie chodzi tutaj tylko o doskonałą celność, czy czas reakcji. Bardziej rozchodzi się o doskonałą kontrolę nad bronią. Podczas używania lunety, nasza postać porusza się wolniej. Dlatego strzelec wyborowy chcąc z niej skorzystać, wychylając się z za rogu, musi wyczuć doskonały moment. Nie może po prostu na przybliżeniu wyjrzeć - jest wtedy zbyt łatwym celem. Do tego dochodzi fakt, że część strzałów oddaje się bez wykorzystania przybliżenia, czyli jakbyśmy normalnie strzelali. Czasami bowiem nie ma czasu na korzystanie z lunety, bowiem należy szybko wystrzelić.

Kluczowa jest zatem doskonała znajomość map. Sniper musi wiedzieć, skąd zazwyczaj przeciwnicy wybiegają, gdzie warto się schować, by być dobrze osłoniętym. Do tego przydaje się szersze pole widzenia, ale w niektórych wypadkach lepiej sprawdza się miejsce ciasne, gdzie nie ma ucieczki. To jednak zależy od stylu gry danego zawodnika. Są zawodowcy, specjalizujący się w agresywnej zabawie AWP, pozostali zaś preferują defensywną zabawę w postaci kontroli terenu. Dobrze przyczajony Sniper jest w stanie zmienić losy całej rundy.


[ Support, czyli pomagamy drużynie ]

Najbardziej niewdzięczna rola w grze. Zazwyczaj wspiera Entry-fraggera i specjalizuje się w używaniu granatów. Nie brzmi to nadzwyczaj interesująco, ale rolą Supporta jest pomaganie drużynie. Dokonuje tego dzięki umiejętnemu rzucaniu granatów z różnych miejsc. Gdy team Leader ustali pozycję wroga i zrozumie jego taktykę, pomocnik musi wiedzieć, jak utrudnić im życie za pomocą dobrze rzuconego granatu dymnego. Wiesz, że wróg biegnie ciasną alejką w Waszą stronę? Skorzystaj z pomocy granatu zapalającego! To nie wszystko. Wspomniane już zostało, że Support wspiera Entry-fraggera. Potrzebna jest ku temu komunikacja i ustalenie, kiedy trzeba użyć granatu dymnego by osłonić towarzysza, a kiedy skorzystać z błyskowego, oślepiając wroga. Do tego ta rola zazwyczaj (po stronie Terrorystów) ma przy sobie bombę, więc również decyduje, czy ją podłożyć, czy osłaniać swoich.

Przy okazji pomocnikiem może być dosłownie każdy. Nic bowiem nie stoi na przeszkodzie, by specjalizować się również w granatach. Wymaga to jednak doskonałego opanowania trajektorii lotu tych przedmiotów, oraz wszelakich zakamarków na mapach. Na to akurat trzeba poświęcić sporo czasu. Z tego powodu często Lider przyjmuje również tę rolę, bo łatwiej jest mu opanować cały chaos na mapie.

Support to nie tylko granaty! Taki zawodnik może bez problemu używać różnego typu ekwipunku i spokojnie sprawdzać się w roli np. Entry-fraggera. Tę rolę bowiem należy traktować, jako dodatkową specjalizację. Każdy może rzucać granatami, ale fachowiec w tej dziedzinie zawsze się przyda.



[ Lurker, czyli zwabiamy wroga ]

Teoretycznie Lurkera można nazwać cichym zabójcą. Nie oznacza to jednak, że biega z nożem i eliminuje przeciwników z zaskoczenia. Owszem, porusza się po mapie, ale możliwie bezgłośnie. Jego podstawowym zadaniem jest znalezienie przeciwników i przekazanie o nich informacji. Dalej powinien zniknąć i przygotować się na atak z drugiej linii frontu, czyli od tyłu. Tak, ta rola specjalizuje się w dobijaniu wrogów, wyłapywaniu pojedynczych jednostek i ogólnym przeszkadzaniu.

Taki zawodnik może również zadziałać kompletnie inaczej, czyli jako wabik. Zamiast cichego stylu, zachowuje się głośno, zdradzając swoją pozycję. W ten sposób może przyciągnąć do siebie wrogą frakcję, podczas gdy sojusznicy zajmą przeciwny punkt. Druga opcją jest zwabienie ich w pułapkę, czyli na pozycje, w których nasza drużyna może spokojnie zaatakować. Obie metody łączy jedna rzecz - Lurker na początku pracuje sam.

Nie oznacza to, że nie komunikuje się z drużyną, a wręcz odwrotnie! Regularnie przekazywanie informacji o polu bitwy jest podstawowym zadaniem tej roli. Do tego wymagana jest pewna kreatywność. W tym przypadku nie ma bowiem mowy o standardowych manewrach, trzeba dynamicznie reagować na zmiany w grze. Raz będzie zwabiali wroga, by za chwilę zajść go od tyłu i wyeliminować. Kluczowe jest tutaj granie na słuch, by zawsze wiedzieć, gdzie się znajduje przeciwnik, przy jednoczesnym niezdradzaniu swojej pozycji.