Als je met een goede vrouw trouwt, ben je gelukkig. Trouw je met een slechte vrouw, dan word je filosoof. Nou, ik ben een filosoof, maar gelukkig nog altijd bachelor. En ik heb zelfs twee bachelors: eentje in geschiedenis en eentje in filosofie. Wat ik in mijn studies heb geleerd? Mensen denken vaak dat ze slim zijn, maar vaak is dat niet zo. Daarom beroep ik me als historicus en filosoof graag op de kennis van anderen. Johan Cruijff zei het al: "Voetballen is heel simpel, maar het moeilijkste wat er is, is simpel voetballen." En dat is precies wat ik je ga leren in deze guide. Want hier leer je hoe je een spelsysteem voor de Griekse voetbalclub Olympiakos Piraeus in FM21 ontwikkelt dat zowel uit de losse pols speelt als tactisch vernuft combineert om tot de overwinning te komen.

Onze Griekse voetbalclub draagt de imposante naam Olympiakos Syndesmos Filathlon Peiraios (oftewel: Olympische Vereniging van de Sportvrienden van Piraeus). En Socrates (niet de Braziliaanse voetballer en arts die speelde als middenvelder) zei ooit dat je makkelijker je schapen kunt tellen dan je vrienden. Hij had gelijk als je het mij vraagt. Laten we zijn advies opvolgen en het nu eens hebben over de 'schapen' die onder contract staan bij Olympiakos. Één van je vijf beste spelers is een Portugees. Een stereotype over Portugezen is dat ze harig zijn… maar hé, ze kunnen ook zeker goed voetballen. De Porguees die tot je beste vijf spelers behoort, is Pêpê (DM, MC). Dus ja, deze jongen heeft niet alleen een mooi bos haar, maar ook behoorlijk wat voetbalkwaliteiten! Zeker de moeite waard om hem op te stellen. De overige vier beste spelers in je team zijn: de Griekse Kostas Fortounis (AMR, AML, AMC), de ervaren Fransman Mathieu Valbuena (MR, ML, AMR, AML, AMC), de Braziliaanse Márcio Rafael Ferreira de Souza, beter bekend als Rafinha, en de Marokkaanse Youssef El Arabi (ST). En wat betreft de Grieken: je weet wel, die mensen uit het eeuwige vakantieland vol zon, gezelligheid en fetakaas met olijfolie – er zitten twee Grieken in je top vijf grootste voetbaltalenten! Namelijk Marios Vrousai (ML, AMR, AML, AMC) en Kostas Tzolakis (GK). Verder heb je een aantal veelbelovende talenten, waaronder Rúben Vinagre (WBL, ML, AML) – jawel, weer een Portugees! – de Servische ijzervreter Lazar Randelovic (MR, ML, AMR, AML), en de gepassioneerde Argentijn Maximiliano Lovera (AMR, AML, AMC). Eigenlijk is alleen Rúben Vinagre klaar voor de basis, maar deze jongens zijn zeker de toekomst. En zoals ik altijd zeg: "Het heden is nooit ons einddoel; het verleden en het heden zijn onze middelen. De toekomst hangt af van wat je nu aan het doen bent." Dus geen haast, neem je tijd en bouw aan die toekomst.

Wat ooit de toekomst was, was de Amerikaanse grondwet. En de grondwet van de Verenigde Staten wordt vaak geprezen als de meest briljante, flexibele opstelling van overheidsregels ooit. Maar voetbal, dat hoort gespeeld te worden in een 4-3-3! Twee spitsen? Dat zorgt voor oneven getallen, en een elftal kan nooit goed functioneren zonder balans. En we hebben onze schapen inmiddels op het droge, dus laten we kijken naar de beste opstelling die we kunnen samenstellen.

Want er is maar één moment waarop je op tijd kunt zijn. Ben je er niet, dan ben je óf te vroeg, óf te laat. En je tegenstander gaat zeker te laat bij de bal komen als je mijn advies hier opvolgt.

Geen twee spitsen! Dat komt mooi uit, want je hebt eigenlijk maar één goede spits, en gelukkig is dit ook een van je beste spelers: Youssef El Arabi. Hij behoort tot de besten van de competitie.

Je back-up is de bonkige aanvalsleider en Egyptische Ahmed Hassan, die meer een targetman is. Als je targetman letterlijk vertaalt, zou je bijna denken dat je het over een 'doel-man' hebt. Maar een targetman is een speler die het 'doel' of de bal in ontvangst neemt om iets waardevols te doen met dat bezit. Maar je hebt pas iets aan zo'n speler als hij ook de kwaliteiten heeft... en helaas voor Hassan zoeken wij andere kwaliteiten voor onze 4-3-3. De 4-3-3 is misschien wel de populairste formatie in het voetbal. Al zien we tegenwoordig veel variaties en spelprincipes waarbij de oorspronkelijke 4-3-3 andere vormen aanneemt. Daarom praten veel coaches liever over veldbezetting dan over een vaste formatie. En dat doe ik ook. We kunnen dus in het slot van de wedstrijd Hassan inbrengen om de boel open te breken met slimme aanpassingen, maar in eerste instantie willen we El Arabi als onze aanvalsleider. Hij is een zeer complete speler. Zijn beste rollen zijn: Poacher (Attack) met 71.1, Trequartista (Attack) met 68.5, Deep Lying Forward (Attack) met 68.4, Deep Lying Forward (Support) met 68.2, en Target Man (Attack) met 68. Hassan’s beste rollen zijn: Target Man (Support) met 67.9, Target Man (Attack) met 66.8, Poacher (Attack) met 65.4, Deep Lying Forward (Support) met 65.2, en Deep Lying Forward (Attack) met 64.9. Dus alles wat Hassan kan, doet El Arabi simpelweg beter. Het enige wat Hassan beter kan, is targetman zijn. En wanneer het nodig is om de wedstrijd open te breken, zullen we gebruik maken van zijn kwaliteiten. Maar dan hebben we wel een andere veldbezetting nodig. Wat je daarvoor precies moet doen, zoek je lekker zelf uit tijdens de wedstrijd, afhankelijk van wat je nodig hebt. Want zeg niet alles wat je weet, maar weet altijd wat je zegt.

Zet er één in de spits, maak er een tutti frutti van. Maar wij zetten geen 'één' in de spits, wij zetten El Arabi. Ik denk dat de 4-3-3 heilig is, maar het gaat erom hoe je het uitvoert. Want uiteindelijk is niets heilig, behalve de integriteit van je eigen geest. Het moet dynamisch zijn, met veel spelers tussen de linies en positiewisselingen. En laten we wel wezen: GEEN TWEE SPITSEN! Daarom gebruiken wij El Arabi als Deep Lying Forward (Attack). Zo kan hij het middenveld met zijn aanvalspartners verbinden, terwijl hij zelf ook vaak in scorende positie komt.

Maar wie gaat El Arabi vergezellen op de flank? El Arabi heeft een dubbel paspoort. Dubbel zoveel plezier! Hij is Frans én Marokkaans. Perfect om goed te communiceren met zijn aanvalspartner, die ik nu voor je zal voorstellen als je linksbuiten (AML): Mathieu Valbuena. Zoals ik al zei, een van je beste spelers, en ook een grootverdiener. En wie met weinig kan leven, is echt rijk. Maar zo blijkt ook: wie met veel kan leven, is nóg rijker. Ach ja.

Valbuena’s beste rollen zijn: Advanced Playmaker (Support) met 76.3, Wide Playmaker (Support) met 75.8, Advanced Playmaker (Attack) met 74.7, Wide Playmaker (Attack) met 74.7 en Attacking Midfielder (Support). Een creatieveling dus! Maar helaas is geen enkele van deze rollen goed voor AML, en hij is nu eenmaal onze beste speler op AML. EN WIJ WILLEN GEEN TWEE SPITSEN. Daarom geef ik Valbuena de rol van Inside Forward (Support) op AML, zodat we van zijn creatieve kwaliteiten kunnen profiteren. Hij scoort 70.1 op die rol, wat nog steeds heel goed is.

Als back-up op AML kan je de eerder genoemde Servische ijzervreter Lazar Randelovic gebruiken. Maar mijn voorkeur gaat uit naar de Griekse god Giorgos Masouras, die zowel op AML als AMR kan spelen. Geweldig! Zijn beste rollen zijn: Winger (Support) 65.4, Winger (Attack) 63.8, Inverted Winger (Support) 63.4, Inverted Winger (Attack) 62.3 en Inside Forward (Support) 61.7. Dit is perfect, want Masouras kan ook op AMR als back-up spelen. En dan kan hij afwisselen met Randelovic om de bank warm te houden. Dat bespaart weer wat centen. Randelovic’s beste rollen zijn Winger (Support) 64.8, Winger (Attack) 64.4, Inverted Winger (Support) 62, Inverted Winger (Attack) 61.9 en Inside Forward (Support) 61. In hem zit nog wat rek, in tegenstelling tot Masouras, die dan weer meer ervaring heeft.

Op onze aanvalslinie compleet te maken, zetten we op AMR Bruma (MR, ML, AMR, AML). Trap er niet in! Dit is niet zijn echte naam. De Guinee-Bissau geboren Portugees heet eigenlijk Armindo Tué Na Bangna, maar wij noemen hem gewoon Bruma. Lekker kort. Hij is vooral snel, maar niet echt technisch vaardig. Zijn beste rollen zijn Winger (Attack) 69.5, Winger (Support) 67.9, Inverted Winger (Attack) 66.6, Inside Forward (Attack) 65.9 en Inverted Winger (Support) 65.6. Om optimaal zijn kwaliteiten te benutten, gebruiken we hem als Winger (Attack). Het mooie is dat Masouras en Randelovic dan als back-up kunnen fungeren.

En zo hebben we onze aanvalslinie dubbel bezet op alle posities. Tijd om door te gaan naar het middenveld...

Ieder voetbalteam zweert bij structuur, en dat kun je als trainer bieden met de juiste formatie. In het topvoetbal zijn verschillende formatie-aanpakken leidend, maar wij zijn een Griekse topclub. Dus gaan we lekker aanvallend! Wat betekent dat? Simpel: een keeper, twee centrale verdedigers, twee backs, twee centrale middenvelders, twee buitenspelers en de 9 en 10 die onder elkaar spelen. Deze formatie zorgt voor een mooi evenwicht op het veld en biedt veel opties. En hoewel de 4-3-3 in veel topteams het populaire systeem is, is dat niet voor niets. Het biedt een solide defensieve basis en creëert ruimte voor het snelle, combinatieve aanvallende voetbal. Ook is het ideaal voor rotaties en positiewisselingen, omdat je altijd genoeg variatie hebt met de basisopstelling van een doelman, vier verdedigers, drie middenvelders en drie aanvallers.

Omdat wij willen dat de 9 en de 10 onder elkaar spelen, hebben we dus een AMC nodig. En gelukkig voor ons is één van onze vijf beste spelers perfect voor deze rol. Het lijkt wel of ik alles tot in de puntjes heb uitgedacht... Deze man, nee, ook een Griekse god, is Kostas Fortounis. Een clublegende, een klassieke nummer 10, de man die strooit met de assists en altijd de stilstaande fases voor zijn rekening neemt. Tegenwoordig is er bijna geen plek meer voor de old-school stylisten, maar in FM21 kunnen we lekker doen wat we willen, en ik wil gewoon een klassieke nummer 10. Dat moet jij, onwetende lezer, ook willen. En gelukkig voor ons, Fortounis is dat!

Zijn beste rollen? Die zijn als Advanced Playmaker (Support) met 74.8, Enganche (Support) met 74.5, Attacking Midfielder (Support) met 74.1, Winger (Attack) met 73.4 en Advanced Playmaker (Attack) met 73.2. Kortom, hij is creatief, creatief en nog eens creatief. En dat is precies waarom we hem als de spil van ons elftal gebruiken. En geloof me, dat doet hij met liefde – clubliefde! Want hij is vaker op de club dan thuis bij zijn vrouw. Helaas geldt ook voor Fortounis: Lui zijn is niet alleen: "hij die niets doet", maar ook: "hij die beter kan, maar dat niet doet." En ja, dat is typisch voor een klassieke nummer 10. Geen wonder dat die soort spelers steeds meer uit het moderne voetbal verdwijnen.

Maar maak je geen zorgen! Met El Arabi voor Fortounis, Valbuena links van hem en Bruma (ja, dat is niet zijn echte naam) rechts van hem, maakt het helemaal niet uit dat Fortounis soms een beetje lui is (daarmee bevestigen we gewoon het onterecht stereotype over Grieken!). Met deze dynamische, maar vooral dominante ploeg in een fantastische 4-3-3, gaat het doelpunten regenen. Maar stel je voor, wat als Fortounis even rust nodig heeft? Geen probleem! Dan schuif je Valbuena lekker naar AMC. Of je schakelt de Portugees Tiago Silva in (MC, AMC). De man heeft best wat in zijn mars! Zijn beste rollen zijn als Attacking Midfielder (Support) met 69.9, Enganche (Support) met 69, Advanced Playmaker (Support) met 69, Advanced Playmaker (Attack) met 68.3 en Central Midfielder (Attack) met 67.6. Voldoende creativiteit dus, en altijd een betrouwbare optie om het middenveld te versterken wanneer nodig.

Dus: we hebben een keeper, twee centrale verdedigers, twee backs, twee centrale middenvelders, twee buitenspelers en de 9 en 10 die onder elkaar spelen. De buitenspelers en de 9 en 10 vormen ons aanvallende blok. Dit is een vierblok. Voor de resterende posities gaan we voor een zesblok om ons elftal compleet te maken. Deze bestaat uit een achterste linie van vier verdedigers en een linie van twee centrale middenvelders. Want vier verdedigers en vier middenvelders kan niet goed functioneren. Je mist de nodige driehoeken. Driehoeken zijn essentieel voor constant twee afspeelmogelijkheden. Dus, nogmaals, en ik kan het niet vaak genoeg herhalen: GEEN TWEE SPITSEN! Maar wel twee middenvelders... En mijn keuze is voor de volgende twee spelers. Maak ook deze keuze en je zult de juiste beslissing nemen.

Ten eerste hebben we een controleur nodig voor wanneer Fortounis een slechte dag heeft. Want zelfs goden hebben af en toe vakantie! Een controleur die op de goede dag van Fortounis gewoon de bal aan hem kan geven. Hier is hij: de Portugees Pêpê. Geen Peppie. Geen Kokkie. Gewoon Pêpê. En trouwens, zijn echte naam is Pedro Filipe Figueiredo Rodrigues, maar wij noemen hem gewoon Pêpê. Klinkt kort en krachtig, net als de passes die we van hem verwachten. Zijn beste rollen zijn: Deep-lying Playmaker (Support) met 70.9, Deep-lying Playmaker (Defend) met 70.6, Central Midfielder (Support) met 70, Central Midfielder (Attack) met 69.6, en Carrilero (Support) met 69. Gebruik hem altijd als Deep-lying Playmaker, en afhankelijk van de tegenstander, Deep-lying Playmaker (Defend) of Central Midfielder (Support). Is de tegenstander objectief slechter of net terug van vakantie? Zet hem op Support. Denk je dat het een lastige tegenstander is? Ga dan voor Defensive.

Als alternatief hebben we de oude rot Fransman Yann Mvila (net zoals Valbuena dus ook een ervaren Fransman). Zijn beste rollen zijn: Defensive Midfielder (Defend) met 72.8, Anchor Man (Defend) met 72.5, Defensive Midfielder (Support) met 72.4, Central Midfielder (Defend) met 71.9 en Half-back (Defend) met 71.4. Hij is meer defensief ingesteld. Maar je mag verwachten dat je dominant bent, we komen immers alleen om te winnen. Mvila’s kwaliteit als Deep-lying Playmaker (Defend) is 70.9. Net iets beter dan Pêpê, dus je kunt hem gebruiken. Maar Pêpê heeft meer potentie, meer rek in zijn spel. Mvila heeft alles al laten zien. Al zijn potentie is actueel, zoals Aristoteles zou zeggen. Dus, als het om potentie gaat, zou ik zeggen: kies voor Pêpê. Mvila kan namelijk als back-up fungeren op beide centrale middenveldplekken (of zelfs als basisspeler als je sceptisch bent over potentialia).

Daarnaast hebben we nog een speler tot onze beschikking met meer potentie dan Mvila: de dynamische Mady Camara uit Guinea. Deze jongen kan drie wedstrijden achter elkaar spelen, geloof me. Zijn beste rollen zijn: Ball-winning Midfielder (Defend) met 72.7, Ball-winning Midfielder (Support) met 72.1, Defensive Midfielder (Defend) met 69, Box to Box Midfielder (Support) met 68.7, en Defensive Midfielder (Support) met 68.6. En we willen een dynamische speler naast onze controleur (en liever Pêpê dan Mvila als het aan mij ligt), en dat is Camara! We gebruiken hem dus gewoon als Box to Box Midfielder. Mvila kan hem eventueel als back-up vervangen, aangezien zijn score voor Box to Box Midfielder (Support) 67.6 is. Niet veel verschil, maar Camara heeft meer potentie, en daarmee meer waarde voor de club. Mvila, daarentegen, heeft die potentie niet meer en kan zijn marktwaarde dus niet verder verhogen. Pech voor hem.

En om ervoor te zorgen dat we op de twee middenveldplekken een dubbele bezetting hebben, wil ik de Griek Andreas Bouchalakis (DM, MC) niet vergeten. Hij is een linkspoot, en altijd degelijk. Altijd beschikbaar, zelfs wanneer je hem het meest nodig hebt. Zijn rollen zijn: Deep-lying Playmaker (Support) met 68.4, Deep-lying Playmaker (Defend) met 67.8, Carrilero (Support) met 67.4, Central Midfielder (Support) met 67.2, en Defensive Midfielder (Defend) met 66.6. Ook als Box to Box Midfielder (Support) met 65.6 is hij prima als back-up.

Nu de verdediging. Ik geloof dat medeleven in de oorlog leidt tot overwinning, en in de verdediging tot onkwetsbaarheid. En ik verwacht een onkwetsbare verdediging. Dus laten we maar wat medeleven tonen. Want tegen een liefdadig gebaar is er geen verdediging, toch? Nee, dat is natuurlijk je reinste onzin. Ik wil ijzervreters zien achterin. Echte mannen. Mannen die de bal afpakken als dat moet en die niet gelijk weer inleveren. Gelukkig hebben we vier verdedigers die dat kunnen doen. Dit zijn de Portugees Rúben Semedo (DC), de Senegalees Ousseynou Ba (DC), de Senegalees Pape Cissé (CD), en de oude Griekse Avraam Papadopoulos (DC) (hij is al 35!).

Ba’s beste rol is Centre-back (Stopper) met 67.7. Cissé’s beste rollen zijn: No-Nonsense Centre-back (Defend) met 70.5 en Centre-back (Stopper) met 67.9. Papadopoulos heeft de volgende rollen: No-Nonsense Centre-back (Cover) met 69.2, No-Nonsense Centre-back (Stopper) met 69.2, No-Nonsense Centre-back (Defend) met 68.9 en Centre-back (Stopper) met 67.6. Maar Semedo steekt er echt bovenuit: No-Nonsense Centre-back (Defend) met 71.2 en Centre-back (Stopper) met 70.6. En hij is ook nog een Ball Playing Defender (Defend) met 68.9.

Wat we zoeken in verdedigers zijn goede 1-tegen-1 kwaliteiten, fysieke kracht, en een goed kopspel. Snelheid is ook een groot voordeel, vooral als we met veel ruimte achterin spelen. En dat doen we. De specifieke kwaliteiten van verdedigers hangen echter af van hun exacte positie. Het opbouwen van achteruit is, vooral in het systeem van de heilige 4-3-3, een belangrijke taak voor de verdediging. Dit vraagt van de centrale verdedigers dat zij het opbouwen vanuit de achterlijn goed beheersen. Dit is niet voor elke verdediger een gemakkelijke taak. Gelukkig kan Semedo dat. En met een krachtpatser naast hem hebben we een uitstekend koppel centraal achterin.

Aangezien Cissé het meeste potentieel heeft en qua rollen in alle opzichten beter is dan de concurrentie, lijkt mij die keuze snel gemaakt. Het mooie is dat de centrale verdediging dan ook direct dubbel bezet is met Papadopoulos en Ba als back-ups. Geweldig.

Laten we nu naar de linker- en rechtervleugelverdedigers gaan. Dit zijn cruciale posities in het moderne voetbal. We beginnen met de rechterflank. Zoals ik al eerder aangaf, is Rafinha een van je beste spelers en hij speelt rechtsback. Klaar, boem, dat is geregeld. Zijn beste rollen zijn: Complete Wing-Back (Attack) met 67, No-Nonsense Full-back (Defend) met 66.9, Full-back (Attack) met 66.9, Complete Wing-back (Support) met 66.9 en Inverted Wing-back (Defend) met 66.4.

Als je het totaalpakket kunt krijgen, waarom zou je dan voor minder gaan? Ik zou het niet weten. We zetten Rafinha daarom in als Complete Wing-Back (Attack), zodat hij lekker over de hele flank kan op en neer rennen. Dat is precies wat hij moet doen. Helaas hebben we maar één competente back-up, maar ik ben niet zo onder de indruk van hem. Dat is de Tunesische Mohamed Dräger (DR, WBR, MR). Vreemd genoeg zijn zijn beste rollen Winger (Support) met 62.1, Defensive Winger (Defend) met 60.4, Defensive Winger (Support) met 60.3, No-Nonsense Full-back (Defend) met 60.2, en Full-back (Attack). Meer een middenvelder dan een verdediger, dus... ach ja. Ik zou daarom nog een andere speler halen. Ofwel een betere speler dan Rafinha, zodat Rafinha back-up wordt, ofwel een vervanger voor Dräger. Beide opties zijn aantrekkelijk.

En dan gaan we van de rechter naar de linkerflank... en daar hebben we gelukkig genoeg goed materiaal! Mijn voorstel is om de Portugees Rúben Vinagre (DL, WBL, ML, AML) als basisspeler te gebruiken. Deze keer een Portugees zonder alias. Zijn beste rollen zijn: Winger (Attack) met 71.6, Winger (Support) met 70.8, Inverted Winger (Attack) met 69.1, Advanced Playmaker (Attack) met 68.8, en Wide Playmaker (Attack). Dus ja, weer een verdediger die eigenlijk geen verdediger is. Maar maak je geen zorgen: zijn Complete Wing-Back (Attack) is 66.8. En dat is heel goed voor zo'n veeleisende rol. Dus hij mag starten.

De back-up is de zeer ervaren Griek José Holebas (DL, WBL). Hij is al 36, maar nog altijd fit en zal presteren wanneer je hem nodig hebt. Dat zal wel moeten, want hij krijgt ervoor betaald. Anders verleng je gewoon zijn contract niet. Zijn beste rollen zijn: Defensive Winger (Support) met 62.3, Winger (Support) met 61.9, No-Nonsense Full-back (Defend) met 61.6, Full-back (Attack) met 61.6, en Wide Midfielder (Support) met 61.4. Maar wij willen een Complete Wing-Back (Attack), en daar heeft hij een score van 60.9. Dat kan hij dus prima doen.

Dan resteert alleen nog de keeper. Ook hier hebben we weer een Portugees onder contract: José Sá (GK). Een prima doelman die zijn doel schoon houdt. En zijn huis ook. Zijn scores zijn: Goalkeeper Defensive met 64.8, Sweeper Keeper (Defensive) met 59.9, Sweeper Keeper (Attack) met 59.2, en Sweeper Keeper (Support) met 59.2.

Ik hou van aanvallend voetbal. En de 4-3-3 noem ik stiekem liever een 1-4-3-3. Want die 1 is de doelman wanneer hij actief meedoet in het veldspel! Een elftal dat de 1-4-3-3 hanteert, heeft gemakkelijk breedte in de ploeg door de bezetting van backs en/of buitenspelers aan de zijlijn. Dit zorgt ervoor dat je de bal naar de buitenkant kunt spelen of de ruimtes tussen tegenstander en linies vergroot. Ook garandeert de 1-4-3-3 positionering driehoekige afspeelmogelijkheden, waardoor één tegenstander nooit twee opties kan blokkeren. Met een Sweeper Keeper (Attack) hebben we nog meer driehoeken. Prachtig! En met een score van 59.2 is Sá ook nog eens competent.

Helaas geldt dat niet voor onze back-up. Dit is ofwel de talentvolle jonge Tzolakis of de IJslander Ögmundur Kristinsson. Eyjafjallajökull. Hij heeft een score van 53.3 voor Sweeper Keeper (Attack), wat gewoon niet goed genoeg is om risico te nemen. Dus als Sá niet kan spelen, zou ik zeggen: ga dan gewoon voor Goalkeeper (Defensive). En ik zou verwachten dat jij het ook met me eens bent als je me overtuigend acht.

En zo komen we aan het einde van deze gids, waarin we hebben laten zien dat voetbal – net als het leven – vaak draait om simpele principes. We hebben gezien hoe een 4-3-3, mits slim ingevuld, de perfecte basis kan vormen voor een Olympiakos dat zowel dynamisch als tactisch sterk is. Want door bewust te kiezen voor één spits benut je de kwaliteiten van spelers als Youssef El Arabi, Fortounis en Valbuena optimaal, terwijl je tegelijkertijd ruimte creëert voor flexibiliteit en wisselopties in zowel het middenveld als in de verdediging.

Deze strategie, die zowel de klassieke voetbalfilosofie als moderne tactische inzichten omarmt, zorgt ervoor dat je team zich in elke wedstrijd kan aanpassen en domineren. Of het nu gaat om het opbouwen vanuit de verdediging, het creëren van driehoeken in het middenveld of het benutten van de vleugels voor snelle counters, elk element van deze gids is bedoeld om je de middelen te geven om op het hoogste niveau te presteren.

Onthoud: eenvoud is de sleutel tot succes. EN GEEN TWEE SPITSEN! Neem mijn advies ter harte, pas de tips aan jouw situatie aan en begin met Olympiakos in FM21 aan de eerste stap naar jouw meesterlijke managercarrière. Ga ervoor, geniet van elke overwinning en wie weet, misschien schrijf jij binnenkort wel Griekse geschiedenis op en naast het veld!