Siemka. Chciałbym podzielić się z wami moimi refleksjami na temat grania na kompie.
Wyobraźcie sobie osobę, która zaczęła przygodę z grami jakieś 5-6 lat temu i do dzisiaj pyka sobie w gierki. Kto by pomyślał? Masz kogoś takiego przed sobą.
Ogólnie ta gra.. *ekhm* miałem na myśli życie to mieszana spierdoliny, naiwnego szczęścia i wydawania hajsiku na pisof jak jakiś bidny utracjusz. Nie kupujcie nigdy pejsików. :) Złota rada od papy Łobody.
Ten poradnik ma zachęcić ludzi do grania w gierki, bo to spoko sprawa. Możesz sobie pykać postacią która ma wszystko w ♥♥♥♥♥ i odciąć się od tego ♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥ świata. Morda że później ma sie lenia i sie nic chce ale trzeba morde utkać i w gierki pykać.
Całe te gierki to wgl taki jeden wielki dank savage mimes, coś o tym wiem, w końcu gdy twoje życie to savage drzołk, to czy chcesz czy nie, musisz coś o tym wiedzieć.
No i ogólnie to jest fajnie.
Na koniec chciałbym pozdrowić nikogo, bo nie mam kolegów. :)
Żółwik.