--------------------------------------------------∞۩۞۩∞-------------------------------------------------

म्हाका कितेंय जालें तरी खंयच्याय कठीण आनी दुख्खाच्या खिणांनी कथा म्हाका सदांच सांगात दिताली. द्विमात्रिक भावनां परस
काल्पनीक कथा म्हाका चड मनोरंजक दिसतात.म्हजें घर म्हजे कडल्यान काडून घेवपाचो यत्न करपी कोणाकय दया येवची

ना.सदांच अशें आशिल्लें... मनशाच्या आत्म्यांत कितें आसा तें हिडो क्षणांत वळखता, पूण म्हाका दुखोवचें न्हय म्हणून ताका

कांयच खबर ना अशें नाटक करता.हांव भूत जालां हें म्हाका कळ्ळें त्या दिसा सावन म्हजे खातीर म्हत्वाच्या लोकांची राखण

करपा खातीर हांवें म्हजें दुबळेपण कुशीक दवरपाचें थारायलें. ह्या संसारांत बळिश्ट लोक दुबळ्यांक खातात. बळवंत खाता.

कोण बळिश्ट आसा? मी.. म्हाका न्हय तें चुकीचें... हो सगळो संवसार चुकीचो.- तुका गमले अशें दिसपी लोक... तुमचे इश्ट

आनी प्रियजन... ते कशे तरी तुमचे कडेन परतून आयले जाल्यार कितें? तुमकां कशें दिसतलें?

- हांव भियेतालो.

- भिरांकुळ?

- ते परत ना जातले असो भंय म्हाका पडटलो.तुमी मेले जाल्यार मागीर तुका जिवंत करप अशक्य आसा.- तुका म्हाका मान्य

आसा अशें सांगपाचें आसा?

- ना अशें न्हय. हांव तुका मात करून वचूंक शकता.

- निवड चुकीची आसली तरी?

- चुकता हांव न्हय... हो संवसार चुकता.

--------------------------------------------------∞۩۞۩∞-------------------------------------------------