Әуел баста Құдай аспан мен жерді жаратты. Жер ретсіз, тіршіліксіз бос жатты; суға толы тұңғиықтың үстін қара түнек жауып тұрды. Ал Құдайдың Рухы су бетінде қалықтап ұшып жүрді Сонда Құдай: «Жарық пайда болсын!» — деп бұйырды. Осылай жарық пайда болды. Құдай жарыққа қарап, оның жақсы екенін көрді. Ол жарықты қара түнектен бөліп, жарықты күн, ал қара түнекті түн деп атады. Кеш түсіп, таң атты; бұл бірінші күн еді