Biz yokuz. Yoksun. Hayatında uğruna savaştığın hiçbir şey yok. Hiçbir şey yok! Ne sevgilin, ne anan baban; ne kendi hayatın ne sağlığın, ne mutlulukların ne hüzünlerin ne işte çalıştığın, ne kariyerin, ne okulu okuman bilmem neler bitirmen, yaptığın hırslar aldığın arabalar bindiğin motorlar pahalı şeyler lüksler, bilmem... hiçbirinin anlamı yok kardeşim! Nefes al yeter. Nefes al yeter!



Anlamsızlık içerisindeyiz. Anlam katmaya çalışıyoruz kendimizce. Bazı şeylere anlamlar katmaya çalışıyoruz. Ama aslında baktığında zavallı bir durumdayız yani, zavallı bir durumdayız.



Üniversite için götünü yırtıyorsun, lise için götünü yırtıyorsun. O işi almak için götünü yırtıyorsun. Boş oğlum hepsi. Boş yani... Sonra alıyorsun onları arabadan bir iniyorsun ferrariden muza bir basıyorsun kayıyorsun laaap diye kafanı taşa vurup ölüyorsun bu kadar yani. 10 yıldır bütün hırsların emeklerinin karşılığı bir muz yani. Muza basıp ölmek. Anladınız mı?