Neue Rezensionen von 𝙂𝙡𝙚𝙚𝙜𝙪𝙨

Co tu dużo pisać, gra dzieciństwa. Jak najbardziej polecam i czekam na kolejną część.
Szkoda tylko, że tak krótka ;/

Po ponad 8 latach czekania, można w końcu zagrać w kolejną odsłonę Bloons TD Battles.
Grając w to brałem pod uwagę aspekty poprzedniej produkcji, czy dana mechanika została poprawiona, pogorszona, czy zostały dodane jakieś nowe mechaniki. Co pierwsze rzuca się w oczy to grafika która jest duużo razy lepsza niż w 1 części.Od razu widać, że gra w porównaniu do pierwszej części wydaje się dużo płynniejsza. Cała gra bazuje na BTD6 (herosi, ulepszenia, wieże) co jest ogromnym plusem. Hud jest czytelny oraz rozgrywka jest w miarę dobrze zbalansowana.
Brakuje tutaj na pewno wielu trybów oraz powerow takich jak w I części, co obstawiam, że będzie w przyszłości dodane.
Polecam monke

Jest w pytę, jako amerykanin mogę nawalać z bazuki do chinoli.

Łupanie w drewno to moja pasja

Gram jak bąk i wale każdego kijem 10/10.

Po przejściu trzeciej i drugiej części Wiedźmina, miałem naprawdę chęć wypróbowania jedynki. Gra, mimo że nie dorównuje fabułowo trzeciej i drugiej części, jest bardzo dobra, tym bardziej że została wydana 14lat temu.
Plusy i minusy:
+ Rzeczywiście genialna fabuła, okazuje ona świat wrogi dla wszystkiego co nie ludzkie (wiedźmini są ludźmi ALE mutantami). Doskonale można zaobserwować głupotę tego świata. Mamy też tutaj bardzo dużo wpływu na zakończenie, co bardzo sobie cenię.
+ Grafika jak na 2007 wygląda całkiem całkiem.
+ Zadania poboczne - zdarzały się takie zadania typu, pogadaj wróć, przynieś, weź nagrodę, ale było także dużo dobrze przemyślanych i rozbudowanych.
+ Bardzo obszerny rozwój postaci.
+ Optymalizacja - w porównaniu do drugiej części jest naprawdę dużo lepiej xD. Nie zdarzyło mi się ani razu rządnych spadków fpsow. Nie dostałem też ani razu black screena.
+ Eliksiry itp. Na niższych poziomach trudności- niepotrzebne, na wysokim- niezbędne. Bardzo cieszę się że twórcy nie zmusili nas do ich tworzenia a, dali możliwość do boostów itp.
+ Powiązanie z książkami Sapkowskiego.
+ genialny soundtrack
- Zamknięty świat, jednak dużo lepszy niż w drugiej części.
- Walka?O ile można to nazwać walką XD. Była ona uciążliwa i przestarzała, według mnie jest to najgorsze sterowanie walką kiedykolwiek widziałem. Na samym początku nie umiałem kompletnie atakować.Nie było szansy ominąć często ataków gdyż animacje się czasami najzwyczajniej nie odtwarzały a dostawaliśmy obrażenia.
- Brak możliwości medytacji poza ogniskiem lub przyjaznego domu/karczmy.
- Brak płotki

Gra mimo przestarzałej grafiki oraz słabym systemem walki, jest naprawdę dobra, nie żałuje tych spędzonych godzin, a dzięki niej dodatkowo można zobaczyć relacje między bohaterami z innego punktu widzenia.
Ogólnie w grze jest wszystko naprawdę dobre, prócz systemu walki który jest jakimś żartem. Polecam :))

Po zrobieniu w Wiedźminie III ponad 300 godzin, natchnęło mnie na zagranie w II cześć gry.
Przed odpaleniem gry, myślałem ze grafika to będzie coś, co od razu mnie odrzuci, jednak się myliłem. Mimo tego, ze gra ma już 10 lat, grafika wygląda naprawdę dobrze. Kolorystyka gry jest dość jaskrawa i prawdopodobnie wielu osobom nie przypadnie do gustu.

Fabuła...
- Sam wątek główny ogólnie na OGROMNY plus - motyw królobójcy jest ciekawie poprowadzony i zawiera kilka twistów, przez co gracz nigdy nie jest w stanie przewidzieć następnych wydarzeń.
-Jeśli mam porównać drugą część Wiedźmina do trzeciej, to druga wygrywa pod względem antagonisty. Letho, jako głównego antagoniste możemy dużo lepiej poznać, w epilogu możemy z nim porozmawiać o jego zamiarach, przy tym kosztując z nim wódeczkę. W III brakowało jakichś dialogów, miedzy głównym bohaterem a Dzikim gonem.
- Nieliniowość fabuły - w zależności od wyboru w akcie pierwszym, drugi rozdział posiada dwie zupełnie różne ścieżki, co zachęca do przejścia gry ponownie
- Wybory, które dokonujesz nie są zero-jedynkowe.
- Podzielenie na akty jest bardzo nierównomierne - pierwszy jest zdecydowanie najdłuższy i najlepszy, drugi też jest okej, za to trzeci jest praktycznie rozszerzonym epilogiem.
- Niektóre misje poboczne są bardzo ciekawe i trzymają poziom głównego wątku, ale znajdą się też takie, przy których trzeba się nabiegać. Nudne to na tyle, że idzie przysnąć przed monitorem. Słabo, że nie ma płotki do szybszego przemieszczania się.
- Mała ilość misji powiązanych z polowaniem na monstra oraz sama ich mała ilość rodzajów potworów - w końcu jesteśmy wiedźminem, a samych misji jest może z dziewięć. W dodatku są bardzo nieinteresujące i w wielu przypadkach polegają na "zabij XYZ i wysadź/zniszcz XYZ gniazd potwórów". W dodatku podczas całej gry spotykamy z 20 rodzajów przeciwników, co jest absurdem.

Intefejs i mapa...
- Nieczytelna mapa. Kompletnie nieczytelna. Naprawdę nieczytelna. Widziałem wiele źle zrobionych map w grach, ale ta zdecydowanie przoduje...
- Co się tyczy również okna ekwipunku. Nie pamiętam już, ile czasu zajęło mi ogarnięcie, w jaki sposób to działa. Straszliwie nieintuicyjne i źle wykonane XD
- Ehh Optymalizacja, pomimo dobrego sprzętu, czasami po włączeniu mapy dostawałem black screena na parę minut.
- Gra sama w sobie jest bardzo korytarzowa, zarówno w miastach, jak i poza nim. Uznaję to za ogromną wadę. Gra sprawia wrażenie zbudowanej z prostokątów. Nie możesz pójść sobie którędy sobie życzysz, tylko wyznaczonym "chodnikiem". Czasami głupi kamyk sprawi, że będzie trzeba przejść obok. Przechodzenie przez drzwi to mordęga - tracisz kontrolę nad wiedźminem i sam przez nie przechodzi w animacji.

Gra jest krótka, wręcz bardzo. Grę spokojnie skończysz w 20 godzin, co jest słabym wynikiem w porównaniu do III części.
Mimo dosyć dużej ilości błedów, grę z czystym sumieniem polecam. Warto w nią zagrać dla poznania nawet samej fabuły oraz relacji między bohaterami. Na dodatek bardzo często jest do kupienia za dosłownie grosze.

Przepis na Zup!e pomidorowa na rosole

Składniki na ok. 5 porcji:
1,5 litra rosołu z kurczaka
ok. 150 g koncentratu pomidorowego
ok. 50 ml słodkiej śmietany 30- 36% (lub więcej według uznania)
posiekana natka pietruszki
makaron (ok. 50 g na osobę) lub ryż (ok. 30 g na osobę)
sól, czarny pieprz mielony

Sposób przygotowania:
Ugotować ryż lub makaron według przepisu na opakowaniu.
Rosół podgrzać. Dodać koncentrat pomidorowy i wymieszać, żeby się rozpuścił. Zagotować. (Koncentrat najlepiej dodawać stopniowo do uzyskania odpowiedniej kwaśności i koloru zupy).
Na końcu wmieszać śmietanę. Doprawić ewentualnie do smaku solą i pieprzem.
Podawać z ugotowanym ryżem lub makaronem. Posypać posiekaną natką pietruszki.

Masne

Kopiesz sobie ropę w XIX USA i stajesz się totalnym szefem, jest chilera i utopia.