Oyunu %100 bitirmiş biri olarak şunu rahatlıkla söyleyebilirim ki bu oyuna yazık olmuş. Olay sadece milyon tane bug ve glitche sahip olması değil. Oyun ne yazık ki eksik. Uzun uzun anlatacağım ama kısa kes diyenler için bu oyun oldukça iyi standart bir açık dünya aksiyon oyunu. Hikayesi ile akıp giden yarı dolu bir macera. Teknik sıkıntıları göz ardı eder ve 7 yıllık bir beklentiyle girmezseniz hiçbir şekilde oynadığınıza pişman olmazsınız. Uzun ve geneli olumsuz yorumlar için okumaya devam edin...

İlk olarak herkesin konuştuğu ve eleştirdiği noktayı aradan çıkaralım. Evet bu oyun sorunlu. Bethesda’ya bir daha laf ettiremeyecek seviyede bug, animasyon hataları, uçan kaçan şeyler, arayüz hataları, ses hataları vs. gibi bir sürü sorunu var. Ancak ben şanslı kesimdeydim ve 80 saatte oyunu kıran hiçbir hatayla karşılaşmadım. Performans olarak ise konsollar kadar olmasa da optimizasyon sıkıntısı var. İyi bir sistem istiyor. Yapay zeka son yıllarda gördüğüm en aptal zekaya sahip. Oyun yapımı ve tasarımıyla ilgilenen biri olarak “Oyuncuyu görüyorsan ateş et”, “Yolda araç varsa dur” gibi sabit komutlarla çalıştığı o kadar belli ki. Hiçbir durum değerlendirmesi yapmadan sabit kodlarla hareket ediyorlar. Dolayısıyla sık sık ve salak saçma takılıyorlar. Ama oyun bir yerden sonra güç fantezisine dönüştüğü için yapay zekaya çok takılmıyorsunuz. Neyse asıl konumuza gelelim. Arkadaşlar ister inanın ister inanmayın ama oyunun asıl sıkıntısı bunlar değil. Teknik sorunlar birkaç aya çözülür. Peki asıl sıkıntı ne?

"Pek çok sahnesi kesilmiş iyi bir filme benziyor"

Şimdi şöyle ki ana hikaye güzel. Gerek ana karakterimiz V, gerek neredeyse ikinci ana karakterimiz Johnny, gerek diğer yan karakterler iyi yazılmış. Kendi amaçları, sevdikleri, sevmedikleri var. Yan hikayeler ise inişli çıkışlı da olsa hepsi yan karakterlere bağlıyor ve sizi dünyaya sokuyor. Bir yan karakterin görevlerini bitirip vedalaşma aşamasına gelince o ayrılık hissini veriyor. Birkaç görev yaptığımız karakterleri öyle önemsememizi sağlamışlar ki bazılarıyla keşke birkaç görev daha olsaydı diyorsunuz. Sinematik anlatım tekniklerini çok iyi kullanmışlar. Ancak bu kadar büyük, bu kadar iyi-kötü tarafın bulunduğu, bu kadar arka planda dönen kirli işlerin olduğu bu şehirde, biz sadece yüzeyi biraz kazıyoruz ve tek bir düşmana odaklanmışız. O korkularak anlatılan, kimsenin bulaşmak istemediği şirketlerin/örgütlerin çoğuyla ilgili sayılı görev var. Ne merkezlerini basıyoruz, ne tamamen şehirdeki etkilerini bitiriyoruz, ne onlarla dost oluyoruz, ne aramız bozuluyor, ne komplo kuruyoruz. “Bak şurada şu şirket, şu örgüt var aman onlara bulaşma” diyorlar ve çok yüzeysel olarak birkaç görevde detayları görüyoruz. Belki bizim o kadar önemli bir karakter olmamamız ve tek hedefimizin kendimizi kurtarmak olması benim hoşuma gitmemiştir bilmiyorum. Ama oyun boyu yaptığımız görevlerin çoğu paralı asker görevleriydi. Hiçbir RPG oyununda bu kadar sığ girilmez bu konulara. RPG oyunu dediğin şeyde paralı asker olarak başlarsan dünyadaki en önemli kişilerden biri olarak bitirirsin ve bu yolculuktaki seçimlerin karakterinin özelliklerini belirler. Paralı asker olarak başlayıp yine paralı asker olarak bitiremezsin.

"Bu oyun bir RPG değil!"

Sözde devasa açık dünyası ile seçimlerimizin çok önem arz ettiği bir RPG olacakken, son zamanlarda bu terimi kullanmadan, açık dünya aksiyon oyunu diye tanımlıyordu sayın CDPR. Ne değişti? Nerede o seçimlerimizin hikayeye etki ettiği devasa cyberpunk şehri? Oyunun ana hikayesi 20 saat denildiğinde ben çok sevinmiştim. Demek bir sürü farklı ilerleyişi olacak o yüzden tekrar tekrar oynamak isteyeceğiz demiştim. Yanılmışım. Oyunda seçimlerimizin etki ettiği tek yer en son görev dizisi. O da taş çatlasa 1-2 saatlik kısım. Seçim koymuyorsanız neden hikayeyi kısa yapıyorsunuz? Gerçekten bütün oyun finaldeki gibi seçimlerimize bağlı olsa ne kadar güzel olurmuş. Final dışında yaptığımız hiçbir seçim ne karakterimizin dünyaya bakışını, ne de dünyanın karakterimize bakışını değiştirmiyor. Buna karakterimize başta seçtiğimiz “life path” de dahil. Sadece oyunun başındaki 1 saat değişiyor sonra aynı oyun devam ediyor. Seçtiğimiz “life path” e göre birkaç konuşmada sonucu değiştirmeyecek seçenekler ekleniyor. Yaptığımız en karmaşık seçim “A) X mutlu olsun, B) Y mutlu olsun, C) (Yetenek) İkisi de mutlu olsun” dan ibaret olmamalıydı. Hikaye yönlendirme açısından bir Divinity: Original Sin 2, bir Baldurs Gate bekleyen yoktu. Ama Fallout 4’ün altında da kalmamalıydı. Bu oyun bir RPG değil bir açık dünya aksiyon oyunu anladık. Bu kulvarda da çok yenilikçi bir oyun sayılmaz ama elindeki malzemeyi iyi kullanıyor. Hacker ve gizlilik ağırlıklı giderseniz açık dünya Deus Ex, ratata ağırlıklı giderseniz iyi hikayeli, RPG unsurları serpiştirilmiş, kaliteli Far Cry ile karşılaşıyorsunuz. Sorunlar bitti mi? Ne yazık ki hayır...

"Tasarım olarak inanılmaz yanlışlar var"

Bu oyunda o kadar es geçilmiş detaylar var ki tek tek saysam bir inceleme kadar yazı çıkar. Yukarıda saydığım sorunlar oyunun genel yapısıydı. Ama bu yapı içinde de sıkıntılar var. Örneğin göze çarpan ufak sorunlardan biri görev yaptığımızda bize mesaj geliyor. Mesaj geldiği sırada bakamazsak (ki görevin akışı sırasında çok sık bakılmıyor) o mesajı telefondan açıp okumamız gerek. Telefondan kişiyi seçiyorsun ama seni bütün mesaj listesine yönlendiriyor ve kişiyi sizin bulmanız gerekiyor. En son gelen mesaj en üste falan gelse bitecek bu çile. Ben hepsini okudum ama millete bakıyorum okunmamış mesajlarının sayısı 40-50. Çoğunu okuyunca hikaye ilerliyor, cevap yazman gerekiyor, bazen ödül için bakman gerekiyor ama arada kaynayıp gittiler geçmiş olsun. Buna benzer pek çok arayüzsel sıkıntı var. Bir diğer konu karakter gelişimi. Uzun zamandır gördüğüm en potansiyeli harcanmış yetenek ağacı bu oyunda. Çoğu yetenek size “geliştim ben” dedirtmiyor. Çok büyük bir çoğunluğu “%5 daha fazla hasar”, “%10 hızlı hackle” tarzı buff geliştirmeler. Bazı yetenekleri açmak yeterli, geri kalanları açmış olmak için açıyorsunuz. Oyun bitmek üzereyken fazladan bir sürü puanım vardı öylesine kullandım. Zorda oynamama rağmen ihtiyaç duymamışım. Çoğu zaman vücudunuza taktığınız parçalar, yeteneklerden daha çok oynanışı değiştiriyor. Bir Deus Ex kadar çeşitlilik sağlanamamış. Başka bir örnek ise oyuna 30’a yakın araç koymuşlar ama onları kullanabileceğimiz yarış veya polis kovalamacası tarzı etkinlikler yok. Polislerin aracı bile yok. Suç işlediğinizde yanınızda spawn oluyorlar, kaçınca takip bile etmiyorlar. O havalı uçan özel kuvvet araçlarını görmüyorsunuz. Üst üste binen sesli konuşmalar, görevin istediği yoldan gitmeyince sapıtan görev işaretleri, ilk görevlerde gözümüze sokulan yıkılabilir yüzeylerin ilerleyen zamanlarda kaybolması, geniş ve güzel ama boş mu dolu mu tartışılır dünyası... Daha bir sürü irili ufaklı tasarım hatası sayarım ama çok uzayacak.

"Her şeye rağmen..."

Bu kadar okuduktan sonra burada bana sövebilirsiniz. Belki vaat ettiği gibi ciddi bir RPG olmayabilir. Belki bir milyon tane teknik sorunu olabilir. Belki dünyası ve hikayenin dünyaya etkisi yeterince güçlü olmayabilir. Ancak bunlar bu oyunun çok iyi olduğu gerçeğini değiştirmiyor. İncelemenin bu kadar olumsuz gitmesinin tek sebebi 7 yıllık beklentiyi karşılayamamış olması. Üstüne teknik hatalarda cabası. Olumlu vermemin sebebi ise çok büyük bir beklentiyle girmemiş ve sonuçta çok eğlenmiş olmam. Oyun dünyasına hiçbir yenilik getirmiyor, bir üst sınır koymuyor ancak farklı oyunlardan gördüğümüz mekanikleri, bahsettiğim sıkıntılar dışında çok iyi kullanıyor. Cyberpunk 2077, gerek hikayesiyle, gerek oynanışıyla, gerek açık dünyasıyla, gerek karakterleriyle, gerek müzikleriyle, gerek görselliğiyle türünün en iyi oyunlarından biri. Keşke sadece oyunun harcadığı potansiyeli konuşabilseydik...


GENEL PUAN: 7.5►8*
*Keanu Reeves Hatırına