Czarek ♡ 最近的评测

Squad jest taktyczną strzelaniną sieciową, kładącą szczególny nacisk na tryb kooperacji i współpracę w drużynie. Za powstanie gry odpowiadają twórcy jednej z najpopularniejszych modyfikacji do gry Battlefield 2, znanej jako Project Reality. Tytuł miał stanowić pierwotnie komercyjną kontynuację moda, lecz w wyniku rozłamu większa część ekipy postanowiła poświęcić się stworzeniu osobnej, ambitniejszej produkcji.Rozgrywka toczy się na sporej wielkości mapach o powierzchni do 16 km kwadratowych. W zabawie może brać udział jednocześnie nawet do 100 graczy, podzielonych na dwie wzajemnie zwalczające się frakcje (np. oddziały Armii Stanów Zjednoczonych oraz terroryści). Daje to wrażenie realistycznego pola walki, na którym kluczem do sukcesu okazuje się praca zespołowa oraz komunikacja pomiędzy członkami tytułowego “oddziału”, a każdy z graczy może zająć się realizacją innego typu zadań ofensywnych bądź defensywnych. Twórcy oddali do dyspozycji graczy spory arsenał broni, a także możliwość korzystania z rozmaitych pojazdów, takich jak transportery opancerzone i samochody. Dodatkowo dowódcy poszczególnych ekip mają dosyć spore możliwości kształtowania pola bitwy, np. poprzez wznoszenie różnego rodzaju fortyfikacji.

Poza kampanią, w Battlefield 5 na sprawdzenie czeka multiplayerowy moduł oparty na różnych trybach rywalizacji. Jego najważniejszym elementem są ponownie Operacje, tutaj przemianowane na Grand Operations – długie, kilkuetapowe zmagania, w trakcie których realizujemy rozmaite zadania na zmieniających się mapach. Wcielamy się w żołnierzy reprezentujących rozmaite specjalizacje (takie jak medyk, zwiadowca, żołnierz wsparcia czy szturmowiec) i uczestniczymy w starciach toczonych między innymi na terenie Afryki, Rotterdamu oraz Francji.

Counter-Strike: Global Offensive
Plusy Minusy
-Miły powrót do starego CS-a - Nie pachnie świeżo
-Liczy się skill, nie kolejne poziomy i konta premium -Bugi, exploity, glitche
-Szybki dostęp do interesujących nas trybów - Głupie boty uzupełniające puste miejsca na serwerach
-Działa dobrze nawet na starszym sprzęcie
-Niska cena już w dniu premiery

Oto odświeżona odsłona klasycznego e-sportowego poletka trafiła w nasze łapki. Ile to ma związku z klasycznym CS-em, i czy jest dziś miejsce na takie produkcje?

Zacznę od kwestii organizacyjnej. Mianowicie jestem fanem Counter-Strike'a w odsłonie "klasycznej", czyli 1.6. W tę wersję grałem latami i do niej mam sentyment. Wszelkie późniejsze próby (CS: Source, Condition Zero) stworzenia czegokolwiek z tej marki uznaję za głupotę i bezsensowne grzebanie w dobrej produkcji.
REKLAMA

No dobra, swoje powiedziałem, ale świat idzie jednak dalej, a stary CS jest już naprawdę stary. Na Global Offensive postanowiłem więc spojrzeć nie tylko przez pryzmat napisania tej recenzji, ale ocenienia, czy oto przyszedł godny następca dawnego króla.

Z grami takimi jak Counter-Strike w ocenie jest pewien problem, bowiem to już przestają być gry. Mamy tu do czynienia z platformami e-sportowymi i oceniać je to tak jakby oceniać na przykład piłkę nożną, w której dochodzą nowe usprawnienia (ot, jak chociażby nowy system wykrywający, czy piłka wpadła do bramki, który wykorzystany ma być podczas Mistrzostw Świata w Brazylii).

W ogólnym rozrachunku Counter-Strike: Global Offensie to próba odnalezienia złotego środka pomiędzy wygodą gry, a wsparciem dla ogromnej zaangażowanej społeczności. Nikt nie wybaczyłby Valve, gdyby ci zabronili tworzenia i wykorzystywania modów oraz własnych map, zaś nowi gracze mogliby poczuć się zagubieni w gąszczu niejasnych oznaczeń serwerów i konieczności pobierania dodatkowych plików przy nieoficjalnych grach. Problem rozwiązano więc dosyć skutecznie - grę podzielono. Już z poziomu menu wybieramy, czy chcemy bawić się na zasadach przyjętych ogólnie, czy wchodzimy w dzicz prywatnych serwerów i setek przeróżnych modów.

Warto w tym momencie zaznaczyć, że nawet wybierając grę z predefiniowanymi ustawieniami nie jesteśmy skazani na dwa klasyczne tryby gry - atak bombowy i zakładnicy. Te oczywiście są, i to w dwóch konfiguracjach (turniejowy klasyczny, gdzie ogień przyjacielski jest włączony, a przenikanie przez przyjaciół wyłączone, oraz turniejowy uproszczony, gdzie jest odwrotnie - strzelać do swoich można bez obaw, a także śmiało przez nich przechodzić), ale prócz nich Global Offensive oferuje nam tryby Demolka i Wyścig Zbrojeń, które są znacznie dynamiczniejsze od tych nam już znanych.

O co chodzi? Wyścig Zbrojeń to tryb najbardziej dynamiczny, przede wszystkim dzięki temu, że nie czekamy na odrodzenie, tylko nasza postać po śmierci automatycznie wraca na respawn i gra toczy się dalej. Jak długo? Otóż po każdym zabiciu przeciwnika dostajemy kolejną pukawkę z arsenału 27 broni. Każdą z nich musimy zabić jednego przeciwnika. Gra kończy się więc w momencie, gdy pierwsza osoba zdobędzie fragi każdą z broni, co jest trudne o tyle, że pod koniec gra się pistoletami, a ostatnie zabójstwo trzeba przeprowadzić... nożem.

Demolka jest zaś trybem łączącym w sobie powyższy opis ze znanym rozbrajaniem bomb. Nową broń za zabicie przeciwnika dostajemy na początku każdej rundy (łącznie 10 pukawek), a celem jest podłożenie ładunku wybuchowego, bądź niedopuszczenie do tego, jeżeli stoimy po stronie antyterrorystycznej praworządności. Nieco pikanterii dodaje fakt, że mapy są tu mniejsze, a bomb site jest tylko jeden.

O klasycznych trybach nie muszę chyba pisać, bo wiele w tym aspekcie się nie zmieniło. Wciąż musimy albo zajmować się ładunkiem wybuchowym, albo zakładnikami. Wszystko na klasycznych, chociaż nieco zmodyfikowanych mapach - Dust, Dust2, Inferno, Aztec, Office, Italy, Train i Nuke. Brakuje w oficjalnych trybach niestety mojego ulubionego assaulta, ale to można już sobie odbić na prywatnych serwerach. Co do zmian - służą one głównie zrównoważeniu rozgrywki poprzez dodanie nowych przejść, czy przemodelowanie niektórych pomieszczeń. Dzięki nowej klatce schodowej i kładce przejście "dołem" na mapie dust nie jest już samobójstwem.

Na koniec pytanie - dla kogo Global Offensive jest i czy warto w ten tytuł zainwestować? Patrząc z mojej perspektywy nowy CS powstał dla tych, którzy niegdyś do 1.6 pałali wielką miłością, która czas temu pewien przygasła i już do swojej ukochanej gry nie wrócili (jak w moim przypadku), oraz do graczy, którzy w CS-a mogli w ogóle nie grać. Ci pierwsi nie będą zgrzytać zębami widząc po kilku latach niemal Minecraftową oprawę klasycznego "jeden-sześć", a w nowej produkcji znajdą odpowiednią ilość swojej ukochanej gry, zaś ci drudzy... Cóż, także nie będą zgrzytać zębami i w przystępny sposób będą mogli zaznajomić się z tą produkcją.