Trudno jednoznacznie ocenić Metro 2033 Redux jako grę złą lub jako grę dobrą.
Metro 2033 Redux jest zawieszone pomiędzy grą a adaptacją książki Dmitra Glukhovskiego, przy czym drugi aspekt spełnia znakomicie, wszyscy fani twórczości Glukhovskiego będą zachwyceni, że samodzielnie mogą pokierować losem Artema, niestety jako grze brakuje jej głębi, duszy.
Gra wiedzie nas liniowo poprzez fabułę od rozdziału do rozdziału, od lokacji do lokacji nie pozwalając nawet głębiej wsiąknąć w specyfikę stacji - a już to co zrobiono z Polis (a raczej czego nie zrobiono) to była zbrodnia - Artem wprost wszedł i wyszedł.
Metro 2033 Redux określiłbym jako grę narracyjną z elementami survival horroru. Z pewnością mocnymi stronami gry jest jej klimat. Tytuł ma brudną, gęstą, wypełnioną obrzydliwością atmosferę. Przemierzając zaułki moskiewskiego metra można nieomal poczuć unoszącą się w powietrzu, wżerającą się w nozdrza, stęchliznę. Gra wynagradza wszystkich eksploratorów i graczy węszących po zakamarkach metra. Warto tutaj zbłądzić w jedną z odnóg tylko po to aby przy jednym z dziesiątek trupów znaleźć fanty lub klucze do znajdującego się dalej sejfu.
I na tym kończą się najmocniejsze strony gry.
Tytuł ma sporo niedociągnięć technicznych. W każdym rozdziale można natrafić na kilka błędów technicznych. Ponadto miałem odczucie że zakończenie jest przerysowane przez ten mistycyzm - znacznie wolałbym obejrzeć brudne, cuchnące korytarze metra. I całkowicie nie rozumiem istoty dwóch zakończeń, ale nie będę się tutaj nad tym rozwodził. Grze wystawiłbym ocenę 8, ale z powodu problemów technicznych o których wspominałem moja ostateczna ocena dla tej gry będzie wynosić 7

Trudno jednoznacznie ocenić [i]Metro 2033 Redux[/i] jako grę złą lub jako grę dobrą. [i]Metro 2033 Redux[/i] jest zawieszone pomiędzy grą a adaptacją książki Dmitra Glukhovskiego, przy czym drugi aspekt spełnia znakomicie, wszyscy fani twórczości Glukhovskiego będą zachwyceni, że samodzielnie mogą pokierować losem Artema, niestety jako grze brakuje jej głębi, duszy. Gra wiedzie nas liniowo poprzez fabułę od rozdziału do rozdziału, od lokacji do lokacji nie pozwalając nawet głębiej wsiąknąć w specyfikę stacji - a już to co zrobiono z Polis (a raczej czego nie zrobiono) to była zbrodnia - Artem wprost wszedł i wyszedł. [i]Metro 2033 Redux[/i] określiłbym jako grę narracyjną z elementami survival horroru. Z pewnością mocnymi stronami gry jest jej klimat. Tytuł ma brudną, gęstą, wypełnioną obrzydliwością atmosferę. Przemierzając zaułki moskiewskiego metra można nieomal poczuć unoszącą się w powietrzu, wżerającą się w nozdrza, stęchliznę. Gra wynagradza wszystkich eksploratorów i graczy węszących po zakamarkach metra. Warto tutaj zbłądzić w jedną z odnóg tylko po to aby przy jednym z dziesiątek trupów znaleźć fanty lub klucze do znajdującego się dalej sejfu. I na tym kończą się najmocniejsze strony gry. Tytuł ma sporo niedociągnięć technicznych. W każdym rozdziale można natrafić na kilka błędów technicznych. Ponadto miałem odczucie że zakończenie jest przerysowane przez ten mistycyzm - znacznie wolałbym obejrzeć brudne, cuchnące korytarze metra. I całkowicie nie rozumiem istoty dwóch zakończeń, ale nie będę się tutaj nad tym rozwodził. Grze wystawiłbym ocenę 8, ale z powodu problemów technicznych o których wspominałem moja ostateczna ocena dla tej gry będzie wynosić [b] 7 [/b]