Şahsım kolay kolay bir oyunu öven biri değilim. Biraz iyi dediğim nice oyunlara bile inceleme yazmam. Lakin bu oyun bir incelemeden ötesini hak ediyor.

Öncelikle bu oyunun bir dili yok. Çünkü bu oyunda sesli yada metinsel diyaloğa gerek görülmemiş, zaten oyunda konuşma yok. Herkes derdini düşünce balonları ile anlatıyor, gayet de başarıyor. Gerçekten düşünce balonları ile anlaşmanın zevki bambaşka.

Oyundaki bulmacalar da gayet başarılı, yeterli zorlukta, yeterli eğlencede ve yeterli karmaşıklıkta.

Oyunun müziklerine söylenecek söz yok. O kadar güzel ki, bazı sahnelerde durup müziği dinleyeceksiniz.

Gigabyte'larca muhteşem efekt, ekran kartını kasım kasım kasan grafikler, kanırmış süslü karakterler olmadan bu kadar leziz, bu kadar özgün, bu kadar sanatsal ve tadı damakta kalan bir oyun olur mu sorusunun olumlu ve pek güzel cevabıdır Machinarium ! Bkz. oyunun boyutu 311mb.

Bu oyunun bir aşamasında yapılması gereken doğru şeyin, sorulara yanlış cevaplar vermek oluşu şahsıma felsefe buhranları yaşatmıştır.

Yazı ile ifade edilmesi insanı zorlayan türde bir oyundur. Bitirmeye oynamaya kıyamayacaksınız resmen. Son bölümlere geldiğinizde çözdükçe üzüleceksiniz.

2009 Independent games festival "excellence in visual art" (Görsel sanatta mükemmellik) ödülü kazanmış.

Yapılan araştırmalara göre bu oyunu oynayan geriye dönüp Amanita Design'ın en az bir oyununu daha oynamış. Bkz: Samorost, Botanicula, Creaks.
Yukarıda belirttiğim araştırmayı yapan adamlar İsviçre'li değildir, bilim adamlarıda değildir.

Toparlamak gerekirse;
Puzzle adventure, macera tipi ve bulmaca çözmeyi seven herkesin kesin oynaması gereken, insanı düşündüren bir oyun.