Steam'i Yükleyin
giriş
|
dil
简体中文 (Basitleştirilmiş Çince)
繁體中文 (Geleneksel Çince)
日本語 (Japonca)
한국어 (Korece)
ไทย (Tayca)
Български (Bulgarca)
Čeština (Çekçe)
Dansk (Danca)
Deutsch (Almanca)
English (İngilizce)
Español - España (İspanyolca - İspanya)
Español - Latinoamérica (İspanyolca - Latin Amerika)
Ελληνικά (Yunanca)
Français (Fransızca)
Italiano (İtalyanca)
Bahasa Indonesia (Endonezce)
Magyar (Macarca)
Nederlands (Hollandaca)
Norsk (Norveççe)
Polski (Lehçe)
Português (Portekizce - Portekiz)
Português - Brasil (Portekizce - Brezilya)
Română (Rumence)
Русский (Rusça)
Suomi (Fince)
Svenska (İsveççe)
Tiếng Việt (Vietnamca)
Українська (Ukraynaca)
Bir çeviri sorunu bildirin
我总以为18岁过了以后是19岁,19岁过了以后还是18岁,20岁就这么到来了,可我还没有准备好。
印象中,那个每天背书包上学的孩子,还在和往常一样,走着他少年成长的道路,过着他也许会厌倦但仍充满无限可能的生活,他不会想到,20岁的未来,会伴随着这个科幻感的数字一起悄然而至。
我总感觉失去了什么,也许是担心20岁后的生活太过沉重而感到惶恐无措,也许是怀念那个被阳光和朝气书写的年少,也许是害怕以后会失去那段专属于十几岁的记忆,又或是不想跟过去的自己做一场本应开心的告别。总之,不管怎么样,时间和我都在向前走,我终究要迎来,也已经迎来了我的20岁。
失去和离别是不可避免的,人生总要做出选择,遗憾是常态。
祝20岁的自己生日快乐。
来跟我吃赛博蛋糕把