Recent reviews by dede99

bi oyunda herkes mi orospu çocuğu olur arkadaş

Eğer buraya Bioshock'tan geliyorsanız, FPS kategorisinde oyun arıyorsanız veya sadece geçiyorsanız; bu rehberin ihtiyacınız olan her şeyi size vereceğini düşünüyorum.

Bioshock umuduyla buraya gelenler lütfen düşüncelerinden arınsınlar. Bioshock kendi serisi içinde bile isminin kalitesini neredeyse - kimilerine göre çoktan - elinden kaçırdı. Prey ise tamamen farklı bir yapım ve bu oyunda o eski, havalı, jazz tarzını görmeyi beklemeyin.

Bioshock serisinin tüm oyunlarını en zor ayarda bitirmiş, Dark Souls serisi de içinde olmak üzere birçok zor oyunu oynayıp bitirmiş biri olarak belirtmek isterim ki; bu oyunda normal ayarda bile zorlandım. Düşmanı öldürmekten ziyade, düşmanı öldürürken zevk almaktan zorlandım. Bunun iki farklı sebebi var, aşağıda açıklayacağım*.
Bundan zevk alamamak da isteksizliğe yol açtı ve her şey anlamını yitirdi. Böylece oyunu yarıda bıraktım. Türkçe dil desteği geldikten sonra tekrar oynayıp bu yazıyı düzenleyeceğim.

***Yapımcılar yepyeni bir şey yapmak, Bioshock tarzını saf bilim-kurgunun içinde coşturmak istemişler; ve bu oyunda karşılaştığımız Mimic adı verilen, Venom'un simbiyotuna benzer yaratıkları tasarlamışlar. Ateşle oynamışlar. Sıkıntı şu ki, hiçbir şekilde insan uzvuna sahip olmadıkları için hareketlerini tahmin etmeniz çok zor. Bir örnek vereyim: Bioshock'ta üzerinize atılan bombayı atılmadan önce görüp, telekinesisinizi hazırlayıp havada tutup geri atabiliyordunuz, hareket okumak budur. Prey'de ise karşınızdaki şekilsiz siyah silüetin ne zaman teleport, sonic blast, melee veya ranged attack yapacağını anlayamıyorsunuz. Yani çatışmaya bir kere girdikten sonra "counter attack" denilen, benim "üzerine oynamak" dediğim taktikleri içeren savaşlar yapamıyorsunuz. Yaratık sizi görmeden zayıf noktası olan bombayı fırlatıp, üzerine hurraa koşup pompalıyı ağzına boşaltmaktan ibaret oluyor oyun - ki bu sizi kandırmasın söylediğim kadar kolay da olmuyor o iş.

***Skill ağacı bana çok karışık geldi. Herhangi bir şeye yönelip o konuda ustalaşmak çok zor çünkü bir çok şeyden geri kalıyorsunuz. Zekanızla 2. düzey tamir yeteneği isteyen bulmacayı tamir yeteneğine başvurmadan çözebilirsiniz, örneğin kapıya atacağınız nükleer bir bomba kapıyı eritip açmanızı sağlayabilir ama bu durumda düşmanlara atacak bombanız kalmıyor ve emin olun o bombaya ihtiyacınız olacak. Ayrıca böyle bulmacalar çok sınırlı.

Eski dükkan sistemleri yerine geri dönüşüm zımbırtısı var. Bulduğunuz çer-çöpü içine tıkıyorsunuz, atomlarına ayrıştırıp içindeki organik materyallerden ihtiyacınız olan pompalı mermisini yapıyorsunuz. Ekonomik bir sistem değil çünkü çer-çöp yüzünden sürekli çantanız doluyor ve zımbırtıya geri dönmek zorunda kalıyorsunuz. Ama yeni bir deneyim. Hoş.

Atmosfer kesinlikle muazzam. Uzay boşluğuna bakınca içi daralan ben bile atmosfere hayran kaldım. Zevk alacağınızı düşünüyorum.

Oyunu önermememin esas sebebi ise hikayeye girememeniz. Girseniz bile yan görevlerden zerre zıkkım anlamayacak olmanızdır. Bunun sebebi oyunun dilinin çok zor olması. Ama bu kesinlikle kimsenin suçu değil hatta mükemmel bir şey. Zira tüm karakterlerin kendi mizacı, kendi kelime tarzı olduğunun kanıtı. Adamlar karakterleri iyi tasarlamışlar.
-Witcher 3'te de bunun aynısını görmüştük ancak o oyun zaten eski zamanda geçtiği için kelime dağarcığı namına bir şey yoktu ortada.
Oyundaki tüm diyaloglar sosyolojiden astronomiye kadar tüm bilimlerden sözcüklerle, betimlemelerle dolu çünkü atmosfer bunu gerektiriyor. Ben İngilizceme güvenirdim. Sopayı ağzıma yedim.

Sonuç olarak mükemmel düzeyde İngilizceniz yoksa Türkçe dil desteğini bekleyin ve indirimdeyken alın.

Okuduğunuz için teşekkürler. Umarım yardımcı olmuştur. Sormak istediğiniz bir şey varsa arkadaş eklemeye çekinmeyin.

Eğer siz de yüreğinde bir "Pandora'nın Kutusu" taşıyan biriyseniz...
Eğer siz de o kutuya en sevdiğiniz, kimseciklere söylemediğiniz, parlak kıymetlilerinizi koyuyorsanız...
Bu oyunu oynayın ve o kutuya koyun. Kimseciklere de söylemeyin.

Muhteşem hikaye, mükemmel oynanış, efsane atmosfer. Oyunu aylar önce bitirdim ve inanın aylardır oyunun eksi yanını arıyorum. Bulamadım. Harika be!

(Remastered oynamayın)

Eğer siz de yüreğinde bir "Pandora'nın Kutusu" taşıyan biriyseniz...
Eğer siz de o kutuya en sevdiğiniz, kimseciklere söylemediğiniz, parlak kıymetlilerinizi koyuyorsanız...
Bu oyunu oynayın ve o kutuya koyun. Kimseciklere de söylemeyin.

Muhteşem hikaye, mükemmel oynanış, efsane atmosfer. Oyunu aylar önce bitirdim ve inanın aylardır oyunun eksi yanını arıyorum. Bulamadım. Harika be!

(Remastered oynamayın)

Seriyi iyice sindirip üç oyunu da oynadıktan sonra incelememle karşınızdayım.
Ben artı eksi diye inceleme yapmayı sevmem. Hepsini birlikte yazıyorum, umarım yardımcı olur.

Bana göre The Witcher 2: Assassins of Kings çok büyük umutlarla, yeni fikirlerle yapılmış; ancak beklenilen yere ulaşamamış bir oyun.

İlk oyuna yaptığım incelemede de aynı şeyleri söylemiştim, maalesef yapımcılarımız "açık dünya" kavramını ya anlayamamış, ya da oturtamamışlar. Neden böyle söylüyorum? Yolda giderken otuz santimlik yükselti yüzünden öteye geçememe, bu engele aval aval bakma durumu bu oyunda çok var. İlk oyundaki mekanlar genelde açık alanlardı, köy kasaba... Bu yüzden bu sorun pek kendini göstermiyordu. Ancak ikinci oyunda ıkına ıkına tasarladıkları, karşımıza çıkan yaratıklardan daha tuhaf, "niye ki?" dedirten mekanlar yüzünden bu sorun bütün oyun boyunca başımızın etini yiyor. Örneğin, tırmanmanız gereken yükseltinin önünde belli bir noktaya geldikten sonra - o noktaya gelmeden tırmanamıyorsunuz, sağı veya solu olmuyor - sol tık yaparak beş saniye boyunca karakterin tırmanmasını izliyoruz. Buna ne kadar özgür oynanış denebilir? Tüm oyun boyunca bunları yaşadığınızda vakit kaybı olduğunu anlıyorsunuz bu beş saniyelerin, ve eğlencenizi bozuyor.

Oyunun arayüzü, meditasyon, simya, envanter vb. kısımları da aşırı yavaş. Simya penceresine gitmek için bi beş saniyemizi de Geralt'ın yere oturup, karakter gelişimi panelini açıp şekilli şukullu geçişlerle simya penceresine gitmesine harcıyoruz. İnsanın simya yapası, ekipman craftlayası gelmiyor. Ne düşerse onla oynayayım ya boşver diyorsunuz.

Dövüş sistemi ilk oyundan tamamen farklı. Hepimizin bildiği o WASD-Fare sistemi. İyi mi olmuş bunu değiştirmeleri? İyi olacak, Witcher 3: Wild Hunt'ta bu sistemi mümkün olan en üst seviyeye kadar taşıyacaklar, ancak bu oyunda daha emekleme aşamasında. Boss'larla veya grup halinde saldıran yaratıklarla savaşırken bu buglarla karşılaşabilir, bir açıklaması olmayan hasarlar alabilirsiniz. Zorda oynuyorsanız ara sıra çıldırabilirsiniz.

Önceki paragrafa devam niteliğinde yine oynanıştan bahsedeceğim. İlk oyunu en zor modda bitirdim. Eski olduğu için bazı dövüş sistemi sıkıntıları çektim ama bitirdim. Üçüncü oyunu Death March yani en üst zorlukta bitirdim ki hiç zorlanmadım hatta çok zevk aldım. Çünkü mantıklı bi zorluktu karşılaştığım. Makul ve kaliteliydi, iyi ayarlanmıştı. Bilmem anlatabildim mi. Ne yalan söyleyeyim ikinci oyunu normal zorlukta oynamama rağmen zor bitirdim. Bu zorluğun sebebine ilerde değineceğim.

Bilmeyenler için, Witcher serisinin tüm oyunlarında cloud sistemi vardır. Nasıl çalışır bu sistem? Bir oyunu bitirdikten sonra sonraki oyuna başlarken "önceki oyundan kaydımı kullan" seçeneği ile ilk oyunda yaşamasına izin verdiğiniz, kavga ettiğiniz, bir iyilik yaptığınız insanlar verdiğiniz bu kararlara uygun olacak şekilde tekrar karşınıza çıkıyor ve iyilik borcunu veya intikamını çeşitli yollarla ödeyip, alıyor. Tüm oyunlarını sırayla oynayıp cloud sistemini kullanmanızı şiddetle tavsiye ederim.

Cloud sistemindeki bir soruna değineceğim. Oyuna ilk oyundan kalan ekipmanlarımızla devam ediyoruz. Güzel bir düşünce. Ancak ilk oyunun sonunda son derece güçlü olan bu ekipmanlarımız, ikinci oyunun başında üzücü şekilde dandik tasarlanmış. Kılıcımız standart başlangıç silahından biraz daha güçlü. Karşımıza çıkan ilk düzgün kılıçla kıyaslayınca ise çöpe atılacak kadar kötü. Bahsettiğim bu kılıç Witcher 3: Wild Hunt'ta hakettiği güçle tekrar karşımıza çıkıyor ancak ikinci oyunda nedense berbat tasarlanmış. "Sırf cloud kullandık diye oyuna çok güçlü ekipmanlarla başlamak saçma olmaz mıydı?" diyebilirsiniz. Haklısınız, olurdu. Ancak silahın üzerinde oynadıkça açılan, seviye atladıkça gelişen yetenekler bulunsaydı güzel olurdu. Bir de bu ekipmanlar aynı seviye ekipmanlar karşısında kabul edilebilir derecede güçlü olsaydı mükemmel olurdu. Örneğin:

Standart başlangıç ekipmanı: %7 asit, %7 kanama direnci
Cloud ile gelen başlangıç ekipmanı: %5 tüm dirençler

10. seviye görev ödülü ekipmanı: %40 zehir direnci
10. seviyede karakterle birlikte gelişen cloud ekipmanı: %15 tüm dirençler

Bu tarz bir sistem kullanılsaydı harika olurdu. Ne yazık ki böyle bir şey yok.

Hikaye açısından ilk oyundaki kadar dolu değil. Oyunun adına bakınca zaten ne kadar yan hikaye olduğunu anlıyorsunuz. Witcher 3: Wild Hunt'ta cloud sistemi ile geri gelen karakterlerin ve kaldığı yerden devam eden hikayelerin çok büyük bir kısmı ilk oyundan. Yani ikinci oyunda pek bir olay yok. Ancak ilk oyunu üçüncü oyuna bağlamanız için bu oyunu da oynamanız gerekli diye biliyorum.


Görüntü açısından çok büyük bir atlayış yapmışlar. Ancak ışık ayarı söz dinlemiyor, siz onu dinlemek zorundasınız. Gereksiz gama ve renk dolgunluğu basmışlar, hem de ne basmışlar. He kimi yerlerde çok parlak ve rahatsız edici renkler verirken kimi yerlerde efsanevi manzaralar da sunabiliyor.

Dövüş sisteminin sıkıntılarından biri de ikinci oyundaki iksir sisteminin tüm oyunlar arasında en kötüsü olması. Bize verilen toksisiteye iksir sığdırmak gerçekten çok zor ve bu iksirlerin normalde olmaması gereken berbat yan etkileri var. Örneğin işaret gücünüzü artırırken kılıçla yapacağınız her türlü hasarı korkunç miktarda azaltıyor. Yan etkisi olmayan iki veya üç iksir var, oyunu bu iksirlerle oynamak zorundasınız.

Özet: Bana göre serinin en kötü oyunu (ilk oyunun yapım yılını ve eldeki imkanları göz önünde bulundurursak). Ancak yine de bir Witcher oyunu. Oynamanızı tavsiye ederim. İndirimdeyken 7 lira civarına düşüyor.

VAMPİR HAYAT KADINLARIYLA GRUP SEKS YAPABİLİYORUZ!!!!!

Kısa geçeceğim. Sadece Witcher oyunu olduğu için ve hikaye karmaşık olduğu için oynadım.

İlk uyarı - Eğer Witcher serisine başlama gibi bir niyetiniz yoksa bu oyundan uzak durmanızı tavsiye ediyorum, 30-50 saatinizi daha verimli harcayabilirsiniz.
İkinci uyarı - Oyun eski olduğundan dövüş sistemi pek sağlıklı değil. Ben en zor modda bitirdim. Şimdiye kadar hiçbir oyunda sinirlenmedim veya rage quit atmadım; Dark Souls, Furi etc. Ama bu oyunda ciddi sorunlar yaşadım. Aman diyim, lafımı dinleyin, kolay veya normal modda girin hikayeyi öğrenin bitirin çıkın. Zaten başarım yok.

Görev ve seçim sistemi sıkıntılı olabiliyor. Wikisinden bakabilirsiniz eğer "ben bu adamı tatile gönderdim, şimdi nası görevi vericem buna?" gibi sorunlarla karşılaşırsanız.

43 saatlik gameplayin önemli bir kısmı seyahatte geçti. Oyunda çok fazla boş mekan var. Anladık alchemy herbalism falan toplayacaz da, ebesinin örekesi sen de birader. İnsan insana bu yolu yürütmez. Çok can sıkıcı olabiliyor bu yolculuklar.

Çok bir şey söylemeye gerek yok:
oyun eski
hikaye karmaşık
ama seri muhteşem

Muhteşem grafikler.
Sade ama bir o kadar da zengin hikaye.
Kolay ve zevkli oynanış.
İndirimdeyken alın, bir solukta bitirin. Pişman olmayacaksınız.
Adı "Hayal Gücünüz" olan bulutların üstündeki o şatoya bir taş da bu oyun koyacak.

1-Buy the game
2-Call your friends
3-Learn how to do "Thunderbolt"
4-Letz make sum "Q-F-A-S-A"
5-Kill your best friend.

It's done. You are welcome.