Seneste anmeldelser af Tunio13

Ma braki

byeah

zanotować:
- Nie grać w nocy bo jak ci jakiś chuj na mordę wyskoczy to kaplica
- Jebać Bozaka chuja jebanego
- O ŻESZ JA PIERDOLĘ PRZYNIOSŁEŚ MI RACHUNEK ZA PRĄD?

tak

Czzteery piwkaa na stół, w popieeelniczkę peeet, jak- O KURWA GALEON NA PRAWO, JA PIERDOLĘ MASTER ŁADUJ KOTA DO ARMATY, GUTEK WRACAJ Z TĄ ŁODZIĄ NA STATEK I PRZESTAŃ MOLESTOWAĆ TE RYBY, MICZU NIE CHLEJ, ŁAP ZA STER, ROBIĘ IM ABORDAŻ, ŚMIERĆ PSUBRATOM!

lądujesz na wyspie gdzieś przy kamczatce i napierdalasz ruskich, zajebiste

Ciężko jest ocenić tę grę w jej obecnym stanie. Jednak na razie pomijając błędy, głównie graficzne rzadziej techniczne, CDPR zrobiło świetną robotę jeśli chodzi o postaci, fabułę i ogólny świat, który otacza nas w grze.

Serfując po internecie możecie często znaleźć memy czy filmiki wyśmiewające Cyberpunka. Ranią one moje delikatne serduszko fan-boya CDProjektu i ich gier. Jednak postaram się ocenić grę jak najsprawiedliwiej uzasadniając także każdy argument i moje przemyślenia, choć pewnie nie będzie ich wiele.

Pierwsze minuty gry spędziłem na tworzeniu postaci, wbrew moim oczekiwaniom nie ma wielu możliwości modyfikacji naszego bohatera. Przez dwa lata starałem się omijać spoilery czy wzmianki o czymkolwiek dotyczącym gry. Jednak spodziewałem się czegoś bardziej na styl Fallout'a, czyli na przykład; możliwość dokładniejszej modyfikacji twarzy. Na szczęście kolejny etap był miłym widokiem, który bardzo przypomniał mi Fallout'a czyli punkty umiejętności.

Idąc dalej napotkałem problem, wiedziałem, że moje specyfikacje nie spełniają minimalnych wymagań gry, więc całą grę musiałem przechodzić w 30-45 FPS, nie był to jednak dla mnie problem.
Gra ma naprawdę dobrze zrobione otoczenie, mimo że na ulicach nie było setek pojazdów (ze względu na moje ustawienia).
Sama fabuła jest całkiem krótka, ale luki wypełniają zadania poboczne i wydarzenia otwartego świata.
Zadania poboczne są warte uwagi, ponieważ niektóre z nich zmieniają bieg fabuły. Tych drugich jest w cholerę dużo, myślę, że spokojnie możecie na samym farmieniu spędzić 50 godzin.
Kolejną rzeczą jest grafika, mało ważna dla mnie zresztą ze względu ograniczenia sprzętowego, ale z tego co widziałem jest całkiem niezła, nie jest mocno modyfikowana, ani nierealistyczna, jest naturalna i to wystarcza.
Muzyka mocno przypomina muzykę z DOOM'a, mimo że wcale nie jest to metal to wzbudza podobne emocję.
No i glicze oraz bugi. Tego jest sporo, nie mogę jednak powiedzieć jak by to wypadało na lepszym sprzęcie bo jednak mój może powodować artefakty, lecz nie napotkałem problemów technicznych. Gra scrashowała może raz z niewiadomego powodu, mogła to być moja karta graficzna.

Ale sumując lepiej poczekać pół roku albo rok do naprawy. Jest to strzał w ciemno czy wasz sprzęt nie będzie miał problemów z Cyberpunkiem, mi się poszczęściło i przechodzę grę już drugi raz. Aktualnie gra jest niedokończona, nie wiem co mogę powiedzieć o optymalizacji bo wiadomo, mój sprzęt, ale lepiej czekać, cierpliwie.

Gra naprawdę warta uwagi i czasu, a szczególnie dla wyjadaczy "Wiedźmina", zarówno graczy jak i czytaczy.
Dla recenzji tej gry jestem w stanie poświęcić trochę czasu na bardziej rozwiniętą wypowiedź.

A więc jedna z najnowszych gier CDPR, w której głownie chodzimy poznajemy historie Meve i królestw, walki odbywają się tylko na planszy do Gwinta więc jeśli ktoś naprawdę nie lubi tej karcianki to zdecydowanie odradzam zakupu. Co do umiejętności grania w Gwinta i obaw czy aby gra nie będzie za ciężka przez karciany system walki, mogę powiedzieć, że wcale tak wymagająca nie jest. Grę nadal przechodzę, ale od początku gram na najwyższym poziomie trudności i większych problemów z przejściem jakiegoś etapu nie miałem, a w Gwinta za bardzo grać nie umiem, więc nawet jak dopiero zaczynacie przygodę z tą karcianką albo nawet jej nie znacie to zmiana trudności na niższy powinna dać wam więcej czasu na nauczenie się grania albo ułatwienie wam przejścia gry.

Wojna Krwi posiada wiele sytuacji gdzie musicie wybrać między jednym złem a drugim czyli po prostu nie ma najlepszego rozwiązania. Warto jednak zważać na nasze wybory, ponieważ mają one wpływ na wydarzenia w grze, gra sama w sobie ma aż 20 zakończeń. Jest to moim zdaniem naprawdę imponująca ilość.
W grze możemy także znajdywać złote skrzynie, które dają nam karty i przedmioty kosmetyczne do Gwinta. Po zdobyciu takiej nagrody wystarczy wyjść do menu i zsynchronizować nasze konto z Gwintem.

Ścieżka dźwiękowa to oczywiście - jak można było się spodziewać po CDProjekcie - arcydzieło. Jest podobna do tego w Wiedźminie i tworzy klimat. Dużo jednak o niej powiedzieć nie mogę, nie znam się na tym technicznie, ale osobiście mi się podoba i myślę że większość nie będzie nią zawiedziona.

Co do wyglądu gry każdy może wyrobić sobie opinie na jej temat, ja aż takiej uwagi na grafikę nie zwracam choć całkiem mi się podoba. Ważniejsza dla mnie jednak jest fabuła, dość rozwinięta by móc przejść grę przynajmniej dwa razy i jak mówiłem posiada 20 zakończeń. Cała gra jest opowiadana przez osobę trzecią, oczywiście możemy usłyszeć postaci i bohaterów, osobą trzecią jest narrator jakim jest sam
Borch Trzy Kawki znany także jako Villentretenmerth , ale o tej postaci nie będę wypowiadać się w recenzji. Niestety Geralta z Rivii możemy spotkać tylko raz w grze, w Bitwie o most na Jarudze, ale nie on jest głównym bohaterem więc nie dziwcie się, że pojawił się tylko raz. Gra jest oceniana na 30 godz. rozgrywki, na pewno nie dla mnie, mi to zajmie przynajmniej 50, a w grze mamy 5 map i jedną mniejszą na końcu.

Na koniec jeszcze tylko dopowiem, że podczas gry możemy zwiedzić kilka lokacji, w których w innych grach
CDPR nie mogliśmy np.: Mahakam, Aedirn czy Lyrię. W każdym razie grę zdecydowanie polecam dla graczy, którzy szukają dodatkowej wiedzy na temat Wiedźmina i czytaczy czy też wielbicieli utworów Andrzeja Sapkowskiego bo sama gra jest opowiadana jak książka.

Najlepsza gra w jaką grałem. Warta kupienia, wersję gry roku można kupić za ok. 30-45 złotych na przecenie, za to dzieło są to grosze.

Gra posiada fabułę, ale kogo to obchodzi, przecież jest Gwint. A tak poważnie to jest to kontynuacja przygód Geralta z Rivii z poprzednich części gry, które moim zdanie także warto ograć, a najlepiej także przeczytać całą sagę i wykupić wszystko co jest związane z Wiedźminem.
Jest warta swojej ceny, myślę że razem z dodatkami jak się nie spieszycie to na spokojnie 100 godzin zabawy i mnóstwo niezapomnianych wspomnień. Grafika jak na 5 lat jest nadal piękna, a jak komuś to wadzi to zawsze może pobrać kilka modów graficznych.
Fabuła jest do ogarnięcia jeżeli gramy pierwszy raz, lecz jest jeszcze lepsza gdy ograliśmy wcześniejsze części gry i przeczytaliśmy sagę. Nie jest ona jednak najważniejsza, a jest to co wzbogaca otaczający nas świat w grze, który jest przepiękny, w klimacie Polski, a jakżeby inaczej. Dodatkowo przeplatany ścieżką dźwiękową w stylu folk, która idealnie wpasowuje się do polskich terenów.
Walka jest przeciętna, mocno RPG-owa, łatwa, lecz muzyka mocno ją wzmacnia i podtrzymuje. W grze jest wiele smaczków i easter-eggów, a także tajemniczości, która jeszcze bardziej wprowadza nas w realizm postaci. Gra fabularnie jest długa na ok. 40 godzin, ale to i tak czysta historia, którą ciężko odkryć bez robienia zadań pobocznych.
Społeczność i tak oferuje mnóstwo modyfikacji, które mogą zmienić trochę grę albo ją urozmaicić.
Jest to moim zdaniem najlepsza gra, najbardziej opłacalna gra GOTY i gra must-play jaką możecie nabyć na Steamie.

Niektórzy mogą mówić, że Wiedźmin 3 jest lepszy, ale "dwójka" to dla mnie także bardzo dobra gra.
W Zabójcy Królów są takie motywy, których w Dzikim Gonie nie ma, jak na przykład spożywanie eliksirów podczas medytacji. Dodaje to takiego wiedźmińskiego klimatu, który mi odpowiada. Oczywiście Wiedźmin 2
jest całkiem starą grą, ale grafika jest nadal ładna jak na tyle lat. W niektórych misjach są zamknięte przestrzenie albo ucieczka przed smokiem w zamku La Valettów. Nachodzi mnie wtedy nostalgia związana ze starymi grami i ich mechaniką i zamkniętymi przestrzeniami w misjach. Zdecydowanie polecam dla graczy, którzy chcą zasmakować wiedźmińskiego świata z innej strony i lubią czasem pograć w stare gry ze starą grafiką i starą mechaniką.