Инсталирайте Steam
вход
|
език
Опростен китайски (简体中文)
Традиционен китайски (繁體中文)
Японски (日本語)
Корейски (한국어)
Тайландски (ไทย)
Чешки (Čeština)
Датски (Dansk)
Немски (Deutsch)
Английски (English)
Испански — Испания (Español — España)
Испански — Латинска Америка (Español — Latinoamérica)
Гръцки (Ελληνικά)
Френски (Français)
Италиански (Italiano)
Индонезийски (Bahasa Indonesia)
Унгарски (Magyar)
Холандски (Nederlands)
Норвежки (Norsk)
Полски (Polski)
Португалски (Português)
Бразилски португалски (Português — Brasil)
Румънски (Română)
Руски (Русский)
Финландски (Suomi)
Шведски (Svenska)
Турски (Türkçe)
Виетнамски (Tiếng Việt)
Украински (Українська)
Докладване на проблем с превода
La experiencia de ser un ser tan extrasensorial como "Mauricio" es una cosa que no puedo explicar. Cada noche que duerma soñaré con ser Mauricio y cada día desearé ser Mauricio y pensaré única y exclusivamente en el.
Ser Mauricio me ha cambiado la vida sobretodo en el momento en el que el mostacho de Ricardo fue actualizado, las lagrimas no pararon de brotar de mi cara, pensé "Ricardo, por fin el y su mostacho". Desde ese momento empecé dejarme mostacho para ser como el pero entonces, desde ese dia, en mi mente existe un dilema.
¿Si me dejo el mostacho de Ricardo, no seré, por ende, Ricardo? ¿Eso no crea un conflicto por mi enorme afán de ser Mauricio? ¿Quien es MAURICIO?
DEsde que vi el museo solo se generan más preguntas que me hacen temer que la familia de Mauricio está muerta.
Gracias por escucharme, era muy importante para mi.