ติดตั้ง Steam
เข้าสู่ระบบ
|
ภาษา
简体中文 (จีนตัวย่อ)
繁體中文 (จีนตัวเต็ม)
日本語 (ญี่ปุ่น)
한국어 (เกาหลี)
български (บัลแกเรีย)
Čeština (เช็ก)
Dansk (เดนมาร์ก)
Deutsch (เยอรมัน)
English (อังกฤษ)
Español - España (สเปน)
Español - Latinoamérica (สเปน - ลาตินอเมริกา)
Ελληνικά (กรีก)
Français (ฝรั่งเศส)
Italiano (อิตาลี)
Bahasa Indonesia (อินโดนีเซีย)
Magyar (ฮังการี)
Nederlands (ดัตช์)
Norsk (นอร์เวย์)
Polski (โปแลนด์)
Português (โปรตุเกส - โปรตุเกส)
Português - Brasil (โปรตุเกส - บราซิล)
Română (โรมาเนีย)
Русский (รัสเซีย)
Suomi (ฟินแลนด์)
Svenska (สวีเดน)
Türkçe (ตุรกี)
Tiếng Việt (เวียดนาม)
Українська (ยูเครน)
รายงานปัญหาเกี่ยวกับการแปลภาษา
Horsens, Vejle, Denmark 
🤔
I went on to test the program in every way I could devise. I strained
it to expose its weaknesses. I ran it for high-mass stars and low-mass
stars, for stars born exceedingly hot and those born relatively cold.
I ran it assuming the superfluid currents beneath the crust to be
absent -- not because I wanted to know the answer, but because I had
developed an intuitive feel for the answer in this particular case.
Finally I got a run in which the computer showed the pulsar's
temperature to be less than absolute zero. I had found an error. I
chased down the error and fixed it. Now I had improved the program to
the point where it would not run at all.
-- George Greenstein, "Frozen Star: Of Pulsars, Black
Holes and the Fate of Stars"
🙂
Never make anything simple and efficient when a way can be found to
make it complex and wonderful.
🤐