Kupiłem Everhood z myślą, że będzie to "Undertale, z trochę zmienionym systemem walki, choć podobnym" (Jak coś, nie mówię że takie inspiracje są złe, wręcz przeciwnie!). Ale w sumie na tym że oba są pikselowymi RPG'ami z "dziwnym" systemem walki, podobieństwa się kończą.

Fabuła Everhood zaczyna się prosto - grasz jako Red, budzisz się pewnej nocy z jednym małym problemem - ktoś ukradł ci rękę. Twoim zadaniem jest ją odzyskać, tylko tyle i aż tyle. Przemierzamy więc dziwny świat, wchodząc w interakcje z naprawdę różnymi, ale barwnymi postaciami, wykonując dziwne zadania, ale przede wszystkim progresując w naszym niesamowicie ważnym zadaniu, odzyskaniu ukochanej ręki.

Muszę też przyznać jedno, bawiłem się o wiele lepiej przy Everhood niż przy Undertale. Tak, powiedziałem to, ale to pewnie dlatego, że po pierwsze uwielbiam rytmiczne gry, a tutaj ataki przeciwników są zgrane z dość dobrym soundtrackiem, a po drugie, zanim przeszedłem pierwszy raz Undertale znałem już całą grę (życiowy błąd ://), a Everhood przechodziłem totalnie na ślepo, było warto nie spoilerować sobie tej przygody.

Więc w skrócie, pokochaliście Undertale - pokochacie też Everhood, tak jak mówiłem na początku, ta gra naprawdę ma takie poczucie, jakbyśmy grali w prawdziwy sequel do Undertale, fabuła też zaskakuje na... "pewne sposoby"

Miłego tańca z przeciwnikami, aby przetrwać!