Steam'i Yükleyin
giriş
|
dil
简体中文 (Basitleştirilmiş Çince)
繁體中文 (Geleneksel Çince)
日本語 (Japonca)
한국어 (Korece)
ไทย (Tayca)
Български (Bulgarca)
Čeština (Çekçe)
Dansk (Danca)
Deutsch (Almanca)
English (İngilizce)
Español - España (İspanyolca - İspanya)
Español - Latinoamérica (İspanyolca - Latin Amerika)
Ελληνικά (Yunanca)
Français (Fransızca)
Italiano (İtalyanca)
Bahasa Indonesia (Endonezce)
Magyar (Macarca)
Nederlands (Hollandaca)
Norsk (Norveççe)
Polski (Lehçe)
Português (Portekizce - Portekiz)
Português - Brasil (Portekizce - Brezilya)
Română (Rumence)
Русский (Rusça)
Suomi (Fince)
Svenska (İsveççe)
Tiếng Việt (Vietnamca)
Українська (Ukraynaca)
Bir çeviri sorunu bildirin
Mr Young hadn't had to quiet a screaming baby for years. He'd never been
much good at it to start with. He'd always respected Sir Winston Churchill,
and patting small versions of him on the bottom had always seemed
ungracious.
-- (Terry Pratchett & Neil Gaiman, Good Omens)
💄 | 🏓 | 🥞 | 📗 | 🕺 | 💚 | 👑 | 🍇 | 💗 | 👃 | 👔 | 🌸 | 👽 | 🍆 | 🥒 | 🎈 | 🌽 | 👹 | 🐛