Recent reviews by Lightsofgod5

Tam olarak 152 saatin sonunda 3 oyunu da %100 yaptıktan sonra bir incelemenin gerekli olacağını düşündüm. Bilim kurguyu konu alan oyunların etrafındaki mihenk taşı olan bu seri bize bir evrenin nasıl olması gerektiğini, karakterlerini, olayların gidişatlarını(bazı kısımlar haricinde) çok iyi göstermiştir.

+ YÖNLERİ:

Seçimlerin Devamlılığı:
Witcher örneğinde olduğu gibi, seçimlerin bir sonraki oyuna taşınması Mass Effect’in mihenk taşlarından biri. Ancak burada fark, kendi oluşturduğumuz Shepard’ın üç oyun boyunca “bizim” verdiğimiz kararlarla şekillenmesi. Kimi kurtardık, kime sırt döndük, hangi ırkla bağ kurduk… Tüm bu seçimler sonraki oyunlarda sadece küçük detaylarda değil, ana hikâyede bile büyük sonuçlar doğurabiliyor. Bu da oyuncuya “galaksiyi gerçekten sen şekillendiriyorsun” hissini veriyor.

Unutulmaz Karakterler:
Garrus’un soğuk mizahı, Tali’nin masumiyeti, Mordin’in bilim insanı titizliği, Thane’in hüzünlü geçmişi, Liara’nın merakı… Mass Effect, yalnızca Shepard’ın hikâyesi değil; onun yanında yol alan karakterlerin, dostlukların ve ihanetlerin hikâyesi. Yan karakterlerin çoğu bile öylesine güçlü yazılmış ki, yıllar geçse bile oyuncular hâlâ favori ekip arkadaşlarını tartışıyor.

Evrenin Derinliği (Lore & Codex):
Codex sistemi sayesinde, galaksideki her ırkın tarihi, kültürü, siyaseti detaylı şekilde anlatılıyor. Bu, oyunu oynarken sadece bir hikâyenin değil, koca bir evrenin parçası olduğumuzu hissettiriyor. Kroganların genophage dramı, quarian-geth savaşı, asari kültürü veya turians’ın askeri düzeni… Hepsi, bilim kurgu romanı tadında bir arka plan oluşturuyor.

Duygusal Yoğunluk:
Serinin en güçlü yanı, oyuncuya duyguyu hissettirmesi. Bir karakteri kaybettiğinizde, verdiğiniz kararın etkilerini gördüğünüzde veya galaksiyi kurtarmak için son kez koşarken yaşadığınız hisler oyun tarihinin en yoğun deneyimlerinden biri. Özellikle Mass Effect 2’nin “Suicide Mission” finali ve Mass Effect 3’ün veda sahneleri, duygusal zirve anlarıdır.

– YÖNLERİ:

İlk Oyunun Hantal Mekanikleri:
Mass Effect 1, hikâyesi ve atmosferiyle güçlü olsa da, oynanış tarafında ciddi sıkıntıları var. Silahların hissi zayıf, envanter yönetimi karmaşık ve araç kullanımı (özellikle Mako görevleri) çoğu zaman oyuncuya keyiften çok eziyet veriyor. Seriye başlamak isteyen pek çok kişi için ilk oyun bir engel gibi durabiliyor. Legendary Edition bu konuda hiçbir düzeltme yapmaması ayrı bir konu zaten.

Mass Effect 3’ün Tartışmalı Sonu:
Belki de oyun tarihinin en çok konuşulan finallerinden biri…(happy ending modu yeterli oldu aslında) Üç oyun boyunca verdiğimiz kararların, kurduğumuz ittifakların ve yaptığımız fedakârlıkların finalde yeterince yansıtılmadığını düşünen çok oyuncu oldu. Extended Cut ek paketi çıkardılar bunun için ama hala yeterli değil.

Bazı Karakterlerin Gölgeye Düşmesi:
Kadro çok geniş olduğu için, bazı karakterlere sıra gelmiyor. Örneğin geth arkadaşımız legionu ele alalım. Oyunun son görevinden bir önce geliyor ve karakter ile bağ kurmayı azaltıyor. Kendi görevi var fakat yeterli gelmedi. Bu görevler Mass Effect 2’de, “loyalty mission” olarak geçiyor. Yapmadığınızda ekip arkadaşlarının kaderi dramatik biçimde değişiyor. Ama bazı karakterler sırf sayı doldurmak için orada varmış gibi hissettiriyor.

Teknik Sorunlar ve Eski Motorun Kısıtlamaları:
Her üç oyunda da değişik buglar ile karşılaştım. Bazı yerlerde diyalog ekranın geçmesine rağmen seçeneklerin gelmemesi ve oyunun orada tıkanması gibi sorunlar can sıkıcı oluyor. ME1’de uzun yükleme ekranları (özellikle asansörler), ME2’deki sınırlı harita keşfi, ME3’teki yan görevlerin tekrar eden yapısı insanı arada çileden çıkarıyor. Bu tür teknik ve tasarımsal sorunlar serinin genel kalitesini düşürmese de zaman zaman hissiyatı bozuyor ve bitsin diye oynama isteği getiriyor.

Eksik Content(DLC) kesilmesi:
Mass Effect 1’in orijinal sürümünde vardı, ama Legendary Edition’a eklenmemiş. Ufak bir araştırmayla Bioware kaynak kodlarını kaybettiği için eklemediklerini söylemiş ve ekstra olarak önemsiz olduğunu söylemiş. Karakterimizinde statüsü olan spectre ajanlarının gizli bir eğitim tesisinde geçen challange odaklı bir dlc'di. Ekstra contenc olarak olması yine hoş olurdu.

GENEL OLARAK:

Puanım: 9 / 10

Bazı aksaklıklarına rağmen, üçleme bir bütün olarak bakıldığında bilim kurgu rol yapma türünde zirveye oynayan, yıllar sonra bile konuşulan bir başyapıt. 5. Oyunu ana evrende geçecek ama artık Bioware eskisi gibi değil. yeni oyunlarından bir beklentim olduğunu söylersem yalan söylemiş olurum. Fakat bu üçleme anlatısı ve hikayesi ile benim için çok iyi olarak anılmaya devam edecek.

Aynen kanka ya buglar düzelmiş(!). Oyun bilgisayarımda kasmıyor optimizasyon problemim yok fakat araba kullanırken haritadan kaç kez aşağıya düştüm kim bilir. Kendi kendine Uİ kayboluyor falan. Bu yüzden kaç kez save bozuldu açılmadı . İlk zamanları nasılsa hala aynı şekilde berbat halde. Söz verdikleri oyunu 2 sene sonra çıkarmalarını konuşmayacağım bile

OOOOHHHHH BALDUR'S RİNG

Rpg dediğimiz oyun türünün tepe noktalarından biri. İlk başta bu kadar detay ile uğraşmak insanı korkutuyor ama bu evrenin içine girdiğiniz zaman detaylar hoşunuza gitmeye, karakterlerinizi farklı oynayış tarzlarına göre şekillendirmeye ve kendinizi bütün yan görevleri yapmaya çalışırken buluyorsunuz. Hikayesi, müzikleri, oynanışı ile tam bir başyapıt. (Kızıl Prense selamlar)

Watch the skies, traveler!