Seneste anmeldelser af VahSarışınlar

Düşük sistemde bile fazlasıyla tatmin edici hoş grafikler, single kariyerden kat kat daha zevkli bir multiplayer mod.

Çocukluk aşkım, yolda giderken uykusuzluktan sızınca korkudan bilgisayarı kapatmama neden olan oyun.

Anlatmaya gerek yok efsaneyi, Calais diyorum.

Serinin sonraki oyununu henüz deneme fırsatım olmadı fakat DLC'lerle daha harika bir deneyim sunuyor.

Kendinden sonra çıkan oyunları karmaşık bulmak istemiyorsanız seriye bu oyunla başlamanızı tavsiye ederim.
Sade ve basit, çok yüksek bir sistem gerektirmiyor.

Riddler bulmacaları olmasa %100 bitirebileceğim bir oyundu. Ana hikaye ve yan görevlerle birlikte yaklaşık 50 saat oynayabilirsiniz fakat aşırı büyük bir eksisi var. O da şu ki sanırsam sadece PC versiyonunda olan optimizasyon sorunu.
Dönemine göre hiç de fena olmayan PC'im ile en düşük ayarlarda 18 FPS ile bitirmiştim. Alırken ona göre alın.

bu oyun devil may cry serisine değil, dmc serisine aittir. sövülmesinin tek sebebi orijinal oyunlarla kıyaslanması. eğer tutsaydı devam oyunu da gelirdi muhtemelen dmc serisine. senelerdir aşırı ilgimi çekmesine rağmen devil may cry serisine adapte olmakta çok zorlanmıştım ve bu oyun sayesinde adapte olmaya adım atabildim. devil may cry serisinin hikayesiyle de neredeyse hiç tutarsızlığını görmedim. bu oyunu orijinal seri değil de kendi içinde dmc olarak değerlendirir isek eğer, şimdiye kadar oynadığım en iyi oyunlardan biri.

oynanışı, tasarımı, bölüm dizaynı, senaryosu, içerdiği mesajı, tempo değişimleri vb. o derece kusursuz tasarlanmış ki oynarken hayran kaldım yapımcı stüdyoya. klasik seriden bildiğimiz hacknslash mekaniklerini kullanarak külliyattan kopmadan nispeten batılı bir estetik tercihi ile yapabilecekleri şeylerin sınırlarını zorlamışlar.

karakter animasyonları ve mimikler de motion capture ile özenle kaydedilmiş. oynayan aktörlerin ne kadar zevk alarak işlerini yaptıkları making of videosunda görünüyor zaten ki oyun içinde de fark ediyorsunuz bunu.

son olarak müzikler combichrist isimli modern endüstriyel thrash metal türünde* gruba ait. oynarken keyfi öyle böyle arttırmıyor, deneyimlenmesi gerekli.

keşke devam oyunu yapılsa ve seve seve oynasak. gerçi günümüzde bu derece sert ve problemli bir gösterim tüm açıklığıyla yapılabilir mi sanmam.

--- spoiler ---

genel hikayeden bağımsız olarak dünyayı bir şeytanın yönetmesi, insanları itaatkâr kölelere çevirmek ve uyuşturmak için enerji içeceği markası kullanılması ve bunun tüm dünyaya erişiminin sağlanması, haberciliği ve basını kullanarak gerçeklerin manipüle edilmesi ve kitlelerin istenilen tarafa yönlendirilmesi gibi günümüzde şüphesiz gerçek olan şeyleri oyun hikayesiyle kusursuz örtüştürmelerine hayran kaldım.

hikayenin sonunda da dante ve vergilin düşman olmaları için yine felsefik bir zemin hazırlanmış. insanlık yönetilmeli mi yoksa kendi haline mi bırakılmalı sorusu tabii ki olması gerektiği şekilde anarşist bir yaklaşımla cevaplanmış. vergil'in mundus öldüğü an geçirdiği güç zehirlenmesi ve yönetme arzusu da apaçık gösteriyor gücün ve yönetenlerin zehirlenmeden ve kötüye dönüşmeden duramayacaklarını.

öte yandan dante'nin karakter gelişimi şahane işlenmiş. oyunun başında partileyen ve uçan laçan dante her bir episodeda daha da oturuyor ve büyüyor. hayata karşı bakışının değiştiğini gözlemleyebiliyoruz oynarken. bunu iyi yapan oyunlardan biri de ac2 idi.

--- spoiler ---

Şans verilmesi gereken, dönemine göre gayet de sağlam bir oyun. Romero'nun kaltağı olmadık ama tamamen aşırı beklentiten dolayı güme gitmiş bir oyun. Remaster yese ya da 2 si çıksa daha çok oynanılabilir.

Bu oyunu detaylıca anlatmaya ne benim zamanım yeter ne de sizin okumaya zamanınız.
Halen oynamamış olan varsa rahat 200 saat geçirebilir. Her kesime hitap ediyor zaten bi şekilde.
Daha fazlasını oynayıp görün.

Arkadaşlar 40 dakikadır enter tuşuna abanıyorum hâla gerilimli kısımlar gelmedi. Umarım boşuna uğraşmıyorumdur.. (Arkadaşlar boşuna uğraşmıyormuşum, Spoiler olmasın diye bişey demiyeceğim fakat oynayın. Sadece oynayın.) -acinoM tsuJ