Recent reviews by Anıl

Kesinlikle muazzam, hak ettiği ilgiyi görmediğini düşündüğüm bir oyun. Türkçe desteğinden sonra da daha rahat tavsiye edebilirim.

Oyuna "Disco Elysium benzeri bir dedektiflik oyunu" olduğu düşüncesiyle başladım ama aslında pek alakaları yok. Ne Disco Elysium'a benzer bir tarafı (izometrik bakış açısı, text based olması gibi durumlar hariç), ne de dikkat çeken bir dedektiflik mekaniği var.

Ama hikayesi ve bunu sunuşu o kadar iyi ki, merakla oynamayı sürdürüyorsunuz. Mutlaka deneyin

Hızlıca akıp giden bir cinayet gizemi. Son zamanlarda oynadığım en iyi point&click adventure oyunu. Beklediğimden iyiydi.

Bu ne harika bir sanat tasarımıdır yarabbi!

Gerçek aşkıyla evlenmek, onu cehennemden geri getirmek için kaderini bir kenara atan genç bir cadının, Vasilisa'nın hikayesi.

Black Book, aslında temelinde bir kart oyunu, türün mekaniklerine pek de yeni şeyler getirdiği söylenemez fakat güzel yanı burası değil, hikayesi. Kara Kitap'ın 7 mührünü açarken 7 hikaye karşımıza çıkıyor ve hepsi de birbirinden keyifli yolculuklara sahip. Tabii bunla da sınırlı kalmıyor, yol boyunca çeşitli yan öykülere tanık oluyoruz, Slav mitolojisine dalıyoruz.

Tüm bunlar, büyüleyici karakterler ve hikayelerle inanılmaz derecede hoş bir estetikle karşımıza çıkıyor. Vasilisa'dan tutun, yol boyunca tanıştığı düşmanlara ve insanlara kadar, hem tasarımlarına hem de seslendirmelerine, oyunun tutku ve yaratıcılıkla yapıldığı açık.

Harika başlayıp devam eden, fakat şaşırtıcı ve anlamsız bir sonla biten post-noir bir dedektiflik oyunu.

Oynanış olarak pek bir şey vadetmiyor, oyun boyunca sadece birkaç bulmacaya benzer şey var, ses-müzik kısmına pek özen gösterilmemiş, çok fazla diyalog olsa da oynanışa bir etkileri yok. Tüm bunlara rağmen oyun çok hoş bir sanat tasarımına, ilgi çekici bir hikaye ve karakterlere sahip. Buna rağmen dediğim gibi saçma, hikaye gidişatına uymayan bir sonla bitiyor, şaşırtmaktan ziyade hayal kırıklığı yaratıyor.

Çok iyi olabilecekken böyle sonlanması hayal kırıklığı yaratsa da, yine de oynamaya değer bir oyun.

CD Projekt RED, beklentileri arşa çıkarmak, bütçesini PR'a harcamak yerine sadece oyuna odaklanıp daha geç çıkarabilirdi. Eminim çok daha iyisi olurdu çünkü potansiyelinin yarım kaldığını bariz hissettiriyor. Ama bunları unutup fazla beklentiye girmeden oynarsanız, gayet keyifli bir oyun. 32 saat için 100 lira bence gayet iyi bir takas. Tekrar oynamayacağım ama verdiğim paraya fazlasıyla değdiğine inandığım bir oyun.

Bu kadar eski olmasına rağmen bu kadar zamanının ilerisinde olan çok az RPG vardır. Vampire: The Masquerade – Bloodlines, çağının çok çok ötesinde, bugün kendini "RPG" kategorisine konumlandıran oyunların hepsini cebinden çıkaracak bir başyapıt.

50 katı büyük açık dünyaya sahip, yüzlerce NPC ve mekan içeren oyunların hiçbiri 4 küçük HUB'dan (mahalleden) oluşan Bloodlines kadar canlı hissettiremiyorsa bu oyuna saygı duyulur. Üstelik hepi topu 20-30 karakterle efsane bir hikaye anlatıyor, yan görevleri bile kendine aşık ediyor.

Bir kere denerseniz Bloodlines oyunlara bakış açınızı başlı başına değiştirecek. Sonrasında da Troika Games'i batıran bu sisteme küfür edeceksiniz.

"Remember, wherever we go, it is the blood of Caine which makes our fate. Farewell, Vampire!"

Gelmiş geçmiş en kötü FM olabilir, iyi yönlerini korusa bile gelişme yok, bolca hata ve yıllar geçse de düzeltilmeyen sorunlar var.

- Taktikler scripted havası veriyor. Gegenpress ve dikey tiki taka taktikleri, hatta genişletirsek OFANSİF taktiklerin tamamı çok etkili. Bunların karşı taktikleri, daha defansif ya da temkinli taktikler ise etkisiz kalıyor. Oyun sizi zayıf takımları yönetirken bile ofansif oynamaya itiyor. Taktikler konusunda beyin fırtınasına çok az izin veriyor.

- TÜRKİYE LİGİ oyunun çıktığı günden beri buglı. Sezonlar ilerledikçe kadro kuralları güncelleniyor. Bunda bir sorun yok fakat kaydettiğiniz oyuncuları kabul etmiyor. Altyapıdan oyuncu çıkarıyorsunuz fakat oyun bunu öyle kabul etmiyor. 2 satırlık hotfix yayınlamak yerine Ocak ayını bekliyor adamlar resmen.

- Oyuncu çığırtkanlıkları, saçma sapan sözleşme istemeler, ufacık sorunlarda ortalığı ayağa kaldırmalar devam ediyor.

- Oyun hala aşırı kolay. İyice casual oyunculara hitap etmek ya da yeni oyuncu çekmek için kolaylaştırdılar. Simülasyon oyununda bu keyif kaçırıyor sadece. Top liglerde herhangi bir takımla kısa sürede şampiyonsunuz. Türkiye'de herhangi bir dört büyüğü aldığınız gibi önünüzdeki 20-30-40 sezona ambargo koymanız işten bile değil. O yüzden keyif almak için oyuna lisanssız ve kulüpsüz başlamak şart.

- Transferler de yine ayrı kolay olmuş. Hele ki ufak tefek bir bütçeniz varsa, oyunda yağmur gibi regen yağıyor, kısa sürede bunları toplayıp zirveye oynayabiliyorsunuz. Oyuncularınızı satmak da bir o kadar kolay.

Kısacası, 300 lira verdik bari etinden sütünden faydalanalım mantığıyla oynuyorum. Yoksa oynanacak oyun değil.

Mevcut MMORPG açlığında oynanabilecek, TERA'yı geliştiren firmanın yaptığı, ona da epey benzeyen bir oyun. İnceleme ortalamasına pek aldanmamak lazım çünkü büyük çoğunluk ya teknik sorunlardan, ya da olmayan P2W öğelerinden ötürü oyuna eksi vermiş.

- Oyunun mağazasında satılan şeyler her MMORPG'de olduğu kadar P2W şeyler. Oynanış üzerinde çok etkisi yok ve bunları para ödemeden de zamanla kazanabilmek mümkün. Zaten free-to-play bir oyunda bunların olmasına şaşıranlar, MMORPG yerine MOBA, battle royale oyunlarına vs yönelsinler. Parayla satılan ya da aylık üyelik olan MMORPG'lerde dahi en az bu kadar p2w var.

- Klasik bir MMORPG'de ne olursa, Elyon'da da bunlar var. Dungeonlar, world bosslar, iki ırk arası savaşlar, belli bölgelerde açık dünya pvp, battleground pvp alanları vs.

- Grafikler ne iyi ne kötü, Unreal engine 3 kullanılıyor ve teknik sorunların da çoğu bundan. Optimizasyon sıkıntıları mevcut.

- Geniş sayılacak bir harita var ama görev takibi, seyahat çok kolay. Hızlı binekler + kısmi uçma özelliğimiz var. Ayrıca görevlere tek tuşla otomatik yürüyebiliyorsunuz ve sizi yormuyor.

- Classların hepsi işlevsel ve dps, tank, healer gibi roller olsa da tek yönlü değiller. Mystic (bir nevi healer) oynamama rağmen solo görevlerde vs hiç zorlanmadım. Oyunun combat mekanikleri gayet akıcı ve zevkli. Solo oynarken farklı bir skill bar, grupla oynarken farklı skill bar kullanmak mümkün. Yani ister dps ağırlıklı, ister healer oynayın. Her skillin çeşitli varyasyonları var. Bunları anlık değiştirmek mümkün.

Her şeyiyle tamamlanmış, kusursuz bir oyun değil ama eski MMORPG oyuncuları için daha iyisi çıkana kadar tatmin edici olacağını düşünüyorum. Sonuçta f2p ve denemek bir şey kaybettirmez.

İlk oyunun geleneksel "büyük tehdite karşı galaksiyi kurtar" mottosuna karşı, Star Wars'a görmediğimiz tarzda, daha "gri, karanlık" yaklaşan kusursuz bir RPG. Gölgeler içinde sessizce gizlenen düşmanlarımızla yüzleşmeye çalışırken, hiç olmadığı kadar Star Wars evreninin felsefi yönü irdeleniyor. Yanımızda "kahramanlar" değil, kırılmış, ihanete uğramış, yalnız karakterler oluyor.

İyi kötü, light - dark side tarafları şimdiye kadar çıkmış tüm filmlerde, dizilerde ve oyunlarda yüzeysel şekilde, tek taraflı ele alınırken, Kotor 2'de "aslında Jedi ve Sith aynı şey mi, önemli olan karanlık ve aydınlık mı, yoksa dengenin kendisi mi?" sorusunu soruyoruz.

Maalesef zamanında Lucas Arts'ın acele ettirmesi sonucu Obsidian bu oyunu hızlı ve eksik bir şekilde çıkartmak zorunda kalmıştı. Bu yüzden apar topar bitiyor, pek çok konu da havada kalıyor. Buna rağmen bile yazılmış en iyi oyun senaryolarından birine sahip olduğu gerçeği değişmiyor. Ayrıca eksik kısımların oyuna eklendiği Restored Content modu var ve bunu yükleyip oyunu ilk tasarlandığı şekliyle oynamak da mümkün.

Kısacası, şimdiye kadar yapılmış en iyi 2 Star Wars eğlence ürününden (oyun, film, dizi fark etmez) birisi. Diğeri de zaten ilk Kotor oyunu. Chris Avellone bir daha Samsun'dan gelip Kotor 3'ü yapmadıkça, bu seviyede bir Star Wars oyunu da gelmez.