Πρόσφατες κριτικές από τον ★ FiŞŞŞek BoİZ ★

Norveç yapımı bir oyun.
Yani bu nasıl bir aksan. Yap adam gibi uluslararası ingilzce doğru dürüst anlayalım hikayeyi. Kim kimin kızı, yeğeni, çocuğu, kardeşi belli değil anasını satayım.
Anladığım kadarıyla oyuna Baba, kız olarak başlıyoruz. Norveçin bir köyüne gitme sebebimiz kardeşimizi bulmak istememiz. Ama mevzu da o yok aslında. Bizim gitme amacımız başka kişileri bulmak iken ortaya kardeş bulma olayı çıkıyor bunun sebebide karakterimizin şizofren birisi olmasından kaynaklı.
Lanet gerizekalı kızını dinle işte ne oradan oraya koşturuyprsun beni. Zaten iki adımda nefes nefese kalıyorsun, boş boğazlıkta üstüne yok. Ulan yarım saatlik oyunu 7 saatte bitirdik bayıldım yahu.

Boş kaldıysanız oynayın yoksa ahım şahım değil. Onca yürüme simulatörü ve zengin hikayeli oyun oynadım ama böylesini ilk defa gördüm. Düşman götüne. İndirimde alın takılın.

Psikolojik gerilim oyunundan sizi altınıza sıçırtacak bir korku unsuru bekleyemezsiniz. Öncelikle bunu bilerek oynayın çünkü bir hikaye üzerinde odaklanıyorsunuz.
1. oyundan farklı bir hikayeye sahip. İlk oyunu oynayanlar olarak ikinci oyunda bence hayal kırıklığına uğrayacak çünkü ilk oyun gibi detaylı, bulmaca dolu, gerecek, psikoloji öğesi içeren bir oyun değildi. Evet severek ve merakla oynadım ama ilk oyun gibi değildi. Hatta bir yerden sonra artık bitsin şu oyun moduna girdim. Birkaç yerinde bulmaca vardı ve onlarda oldukça basitlerdi beyninizi dahi yormayacaksınız. Oyun ve hikayesi bir lüks gemi de geçmekte. Kadın karakteri oynuyoruz. Bir abla kardeş var bu sefer. İlk oyunda tablolar ve resimler bazında ilerliyordunuz bu sefer ise tamamen film ve tiyatro sanatında ilerliyorsunuz.

Oyuna gelecek olur isek grafikler unreal engine motoru ile gayet detaylı ve güzel gözüküyor, sesler ise tam bir atmosferik müzikler ile bezenmiş durumda. Ama bana kalırsa hikayesi ilk oyuna göre basit kalıyor. Oyun bu sefer biraz yürüme similatörüne dönmüş biçimde.

Psikolojik-Gerilim türünde bir yapım Nevermind.
Uzun zamandır beklediğim türde bir yapım, bayıldım!

Büyümüş doktor olmuş bir hanımcağızı kontrol ediyoruz. Bu doktor hanım "anı-hatıra" makinesi ile çocukluğuna ve yaşadıklarını hatırlamak için kullanıyor ve biz ise bu anıları kontrol ediyoruz. Anıları hatırlamaya çalışırken ufakta olsa değişiklik yapabiliyoruz bizim yanlış ve ya doğru seçimlerimiz ile. Bir hikayesi var ve güzel. İngilizceniz olmasına pekte gerek yok çünkü oyunda diyalog kısmı yok, sadece dış ses olarak ufak birkaç dipnot veriyor size.

Oyunun + Yanları
+Grafikler yeterli
+Sesler iyi
+Hikaye süper
+Oynanış süper

Oyunun - Yanları
-Bazen ne yapacağınızı bilemiyorsunuz
-Son görevlerde bazı bulmacalarda zorlanırsınız (müzik ile alakası olmayanlar)

Genel olarak 8/10

19 dakika süren kısa bir yapım.
Genç bir kızın günlüğüne yazmış olduğu yazıları okurken biz canlandırıyoruz. Oyunda kayıt sistemi yok maksimum yarım saatte biteceği için. İngilizceniz olması gerekiyor oyunu anlamanız için.
Arkada çalan teksas vari ama kült olan müzik ile genç kızın odasında neler yaşandıysa kayıt altına aldıklarını yaşıyoruz.

Töbe haşa! Çarpılmış gibi hissettim kendimi oyun içinde. Sinir bozdu, ilk defa böyle bir yorum yapıyorum. Çıldırdım. 4 Liramı gerin verin lan kolsuzlar!

Stupid! Idiot!
Stupid garbage!
Idiot American doors!

Evet, bunlar Vladdy'nin dilinden dökülen, 10 kelimenin 8'inin "stupid ve idiot" olduğu RUS kökenli bir arkadaşımız.
Vladdy bize görevlerde yardım ediyor.
Oyun ise nükleer patlama sonrası canlı-cansız bir takım varlıkların ruh kazandığı ortamı anlatıyor. Uçsuz bucaksız bir mısır tarlası fakat yerin altında bir bilim laboratuvarı deneyler yapılıyor. Bunun sonucu mısırlar, insan gibi davranıyorlar ruh kazanıyorlar. Tarlalardaki kargaları korkutsun diye koyduğumuz korkuluklar can buluyor birisi biziz.

Bu sorunu çözmek için türlü maceralara ve bulmacalarla uğraşıyoruz. Yakın zamanda ise Vladdy ile tanışıyoruz ama bu eleman çok güzel konuşuyor. Arada rusça konuşuyor ama dediğim gibi herşeye bir isyan etme, sürekli argo tavırlarla stupid ve idiot demesi sizi eğlendiriyor aslında. Pek konu aramayın sağlam bir konusu yok, absürd şeyler ile karşılarsınız aldırmayın. Vladdy'nin sürekli bir takım şeylere salak demesi gibi oyun yapımcısıda sizi salak yerine koyuyor merak etmeyin :D

Oyunun +Ları
+Grafikler 8/10
+Sesler 8/10
+Hikaye 5/10
+Oynanış 8/10
+Vladdy gibi karakterin bulunması :D

Oyunun -Leri
-Altyazı olmaması. Mübarek oyunda altyazı olmaz mı yaa!
-Senaryosu absürd, bu yüzden tam beni saran bir hikaye olamadı.
-Oyunun siyasi yanı var gibi.(Kimine göre iyi kimine göre değildir.)

Oduncu kasabasında yer alan bir abimizin isteği üzerine dedektif olarak oraya gidiyoruz ama gittiğimizde bu abimizi bulamıyoruz. Abimizi soralım,bulalım istiyoruz ama kasaba/köy adeta terk edilmiş şekildedir. Bu imkanlar ile abimizi bulmaya çalışıyoruz. DİKKAT!! O kadar kolay değil.

Oynanış olarak kontrol altında tutmamız gereken birkaç gereksinim var. Can barı, soğuktan korunak/ısınmak ve ruhsal sağlığımız.
Bu soğukta bir sıcak ortam arıyoruz mecburen. Oyun size soğuğu hissettirecek. Türkçe altyazı maalesef bulunmadığından oyuna vakıf olamayabilirsiniz.

Oyunun /+Ları
+Araç sürme mekanizmsı gayet iyi.
+Hayatta kalma olayını güzel yansıtmışlar.

Oyunun -Leri
-Hikaye sonunu bağlayammamışlar.

Genel olarak:
Grafikler 8/10
Sesler 8/10
Hikaye 5/10
Oynanış 8/10

Edith Finch... Karakterimiz. Zeki ve yaratıcı insanlar kimler biliyor musunuz, bu oyunu yapanlar.
Cidden. Bir oyundaki senaryonun derinliğinden tutunda oyundaki görsel detaylara kadar ayrıntılı bir yapım ve oyunu oynarken her seferinde hikayeyi daha çok öğrenme isteği ve tek oturuşta bitirmek.

Şu zamandaki mimarlar bile bu evi dizayn edemezler :D Mübarek bu nasıl ev bu nasıl bir malikane ve bahçe.
Ev gez gez bitmiyor dolan dolan bitmiyor. Lan birde tüm kapılar kapalı sıçan gibi o delik benim şu delik senin misali geziniyoruz.

Oyunun konusuna gelecek olursak; gerçek bir hikayenin oyuna yansıtılmışıdır. Oyunda Edith Finch adlı karakteri yönetiyoruz. Bu arkadaş tüm soy ağacını kaybetmiş geriye tek bu vatandaş kalıyor ve eskiden büyüdüğü bu malikaneye bir gideyim bizim sülale neden öbür tarafa göç yaptı bir araştırayım diye gidiyor ve her akrabanın :D odasında bulduğumuz notlar ile hikayeye yön vererek bu senaryoyu bu şekilde sonlandırıyoruz. Sıkılmadan bir solukta bitirelen bir yapım. Unutmadan hiç birimiz oyun sonundaki yapımcılar kısmını okumaz ya bu adamlar okutuyor hacı sonuna izledim ve okudum yaptırıyor bunu kendisi.


Oyunun +Ları
+Detaylandırma 10/10
+Sesler 10/10
+Grafikler 9/10
+Senaryo 10/1000
+Oynanış 8/10(Karakterin koşma seçeneği yok beni bazen baydı)

Oyunun -Leri
-Türkçe altyazı olmadığı için zorlandım hikayeyi anlamakta.
-Koşma seçeneği olmaması.

CS:GO ile kıyaslanamayacak bir kategoride. Acemi, arcade sever arkadaşları öncelike kenara alalım ve kuru kalabalık yapmayın!

Realistik birinci şahıs savaş oyunu Insurgency...
İki kurşunda ölmek mi? Evet var. El bombasının sizi yaralama-öldürme çapı mı? Var. Duvardan mermi geçmesi mi? Var.
Gerçek bir savaş sırasında ne var ise bu oyunda var. Çeşitli modları mevcut, örneğin; VIP'yi güvenli bölgeye götürme, takım savaşı, bayrak kapma gibi savaş oyunlarında olan modlar var. Bunların yanında karşı takım BOT olup siz ve takımınız(Gerçek oyuncular) ile BOTlara karşı bir ilerleme kaydederek savaştığınız modda var. Her türlü sesi dinleyip düşman nerede diye dinleyebilirsiniz.

Kısacası benim gibi realistik oyunları seven ve savaşı dibine kadar hissedecek arkadaşlarım buyrun hodri meydan savaş alanına :)

Oyunu alın ve oynayın!

Oyuna gelecek olursak geçen yıl başka hesapta oynadığım bu sefer kendi hesabım üzerinden oynadığım "korkunun katmanları" Layers of Fear yılın korku oyunudur.
Çünkü, sanatsal olarak üst düzehy bir yapım, sesler, müzikleri ortam, atmosfer tam anlamıyla sizi psikolojik-gerilim korku içine alıyor. Arası sıra jumpscare denilen aniden karşımıza çıkan bir ablamız var. Çok aşırı korkutan bir yapım değil aksine atmosferi ve hikayesi ile sizleri bağlayan bir oyun.

Senaryosu ise, ressam olan bir topal abimizin yarım kalan bir portresini tamamlamak için uğraşıyoruz ama eskiden yaptığımız hatalar peşimizde ve bu hatalardan kaçıyoruz (istiyorsan kaçma, hikaye ona göre şekilleniyor).
Hikaye birçok farklı şekilde son buluyor, verdiğiniz kararlar senaryoyu etkiliyor bu en sevdiğim özelliklerden birisi.
Kısa ufak bir DLCsi var, o ise bu olaydan sonrası abimizin kızı neden böyle olduk hacı diyerekten eve tekrar uğrar ve birde o bakar etrafa, tabi bakış atarken çocukluğuna gideriz bu ablamızında.

Velhasıl oyunu anlattık kısa öz alın oynayın yani pişman olmayacağınız zevkli, aha ne oluyor ne olacak meraklandım dediğiniz bir oyun olacaktır...