Gökhan legutóbbi értékelései

Conway's Game Of Life (Conway'in Hayat Oyunu) olarak bilinen bu oyun, aşağıda da belirteceğim çok basit kurallara sahip hayatı simüle eden bir oyun. (Hücresel Otomata olarak da geçiyor.) Oyunda 2 boyutlu sonsuz sayıda kareler (hücreler) bulunmakta. Eğer bu karenin içerisi doluysa, bu kare canlı bir kare, içi boşsa ölü bir kare. Oyunda başlangıç statei var, bunu belirledikten sonra evrimi başlattığınızda oyunun basit kurallarına göre canlı hücreler ölebilir, ölü hücreler canlanabilir ve oluşturduğunuz evren sonsuza kadar evrimine devam eder.

Oyunun başlangıç state'ini belirleyerek çok ilginç şeyler simüle edebiliyorsunuz. Çok yakına zoom yaptığınızda sadece boş ve dolu hücreleri görürken uzaklaştığınızda bu hücrelerin bir araya gelerek çok karmaşık organizmalar ve yapılar oluşturmasını görmek ve evrim ilerledikçe o organizmanın canlılığını görmek böyle basit kurallara sahip bir oyun için hayret verici. YouTube'da çok ilginç videolar bulabilirsiniz bununla ilgili.

https://youtu.be/C2vgICfQawE

https://youtu.be/3NDAZ5g4EuU

https://youtu.be/-FaqC4h5Ftg

Oyunun kuralları:

"Bir canlı hücrenin, ikiden daha az canlı komşusu varsa "yalnızlık nedeniyle" ölür.
Bir canlı hücrenin, üçten daha fazla canlı komşusu varsa "kalabalıklaşma nedeniyle" ölür.
Bir canlı hücrenin, iki ya da üç canlı komşusu varsa değişmeden bir sonraki nesle kalır.
Bir ölü hücrenin tam olarak üç canlı komşusu varsa canlanır." (Vikipedi)

Yıllardır çeşitli araştırmalarda kullanılan bu basit oyunu Steam'de implement edilmiş şekilde görünce kısa da olsa bir şeyler yazmak istedim. Atölye desteği ile kendi ön tanımlı stateinizi veya evriminizi atölyeye yükleyerek paylaşabilir veya başkalarının paylaştıklarını indirip onları simüle edebilirsiniz. İyi oyunlar.

Oyun sanki hâlâ alpha modunda gibi, hata dolu. Oyuna girmeye çalışıyorum, install missing multiplayer dlcs gibi saçma bir hata alıyorum. Oyun başlatırken bazen partiden atıyor. Arayüzü leş gibi. Kesinlikle 1100 TL etmez. Hayatımda verdiğim en kötü 1100 TL olabilir. Tüm hevesimi kaçırdı ya. Zaten doğru düzgün FPS oynamıyorum...

Oynadığım en iyi Point & Click türündeki oyun olabilir. Çizimleri ve görselleri, karanlık atmosferi, müzikleri ve hikâyesi ile beni etkiledi. Puzzlelar ise ayrı keyifli, Fibonaccili puzzle'da ben oyuna düştüm zaten. Böyle detaylar özellikle içerisinde matematik ile ilgili herhangi bir şey, ufacık bir kırıntı bile olsa, barındırıyorsa çok hoşuma gidiyor.

Mutlaka oynayın, bayağı keyifli bir 6-7 saat geçireceğinizi umuyorum.

Uzun uzun yazardım; ama vaktinizi fazla almamak için kısa keseceğim. Bu tarz günümüz temalı grand strategy oyunlarını çok severim. SuperPower 3'te bayağıdır takip ettiğim bir oyun. Ama ilk izlenimim, OLMAMIŞ.

Abi bu kadar kötü bir arayüzü nasıl yapmışlar acaba ya? Leş gibi HMI var. Daha doğrusu yok. Büyük bir hevesle Osmanlıyı Diriltme senaryosunu seçtim, daha sonra Ateist Gökhan Gökhanlı karakterini oluşturarak Türkiye'nin başına geçtim. Acayip hypelıyım. Ama, oyuna girmemle biraz menüleri kurcalamam ve birimlere emir vermem yetti. Abi arayüz çok kötü, eğitim yok, zaman geçiyor ama hiç event yok. Deneme amaçlı savaş açtım Yunanistan'a, birim seçip göndermek bile eziyet. Bu kadar kötü bir asker seç gönder akışı olamaz. Oyunda çok fazla detay olması gerekirken bolca detaylı menü var ama çoğu şeye etki edemiyorsunuz. Tüm hevesim kaçtı ya.

Atom fiziğine de Ateist Osmanlıya da lanet olsun.

Stray, duyurulduğu tarihten itibaren en çok beklenen oyunlardan biri oldu. Bir kediyi oynamak gibi orijinal bir fikirle ortaya çıkan Stray, küçük bir grup kedi seven ekip tarafından geliştirilen bir oyun. Genel olarak beklentimi karşılayan ve beni tatmin eden bu kediciği detaylı incelemek istiyorum.
https://gtm.steamproxy.vip/sharedfiles/filedetails/?id=2837402207
Her zaman olduğu gibi diğer kedi arkadaşlarımızla koştura oynaya zıplaya dolaşırken bir gün bir boru parçası üzerinde zıplayarak giden miyav kankilerimizi takip ederken biz zıplayınca o minnak ağırlığımızın yaptığı etkiye dayanamaz ve biz aşağı düşeriz. Diğer kedicikler yukarıda kalırken biz aşağıda tek başımıza yukarı çıkmanın yolunu aramaya başlarken çok çok derinlere inmiş bir vaziyette buluruz kendimizi. Etraftaki çeşitli led ve tabelalarla bizi yönlendiren bir şeyin olduğunu fark ederiz, bu şey bizden "Yardım" istemektedir ve bizde onu takip ederiz.
https://gtm.steamproxy.vip/sharedfiles/filedetails/?id=2837434016
Bu yönlendirmeler sonucu aradığımız o varlığı buluruz ve onu kurtarırız, artık maceramız boyunca bizden ayrılmayacak B-12 adında bir dron dostumuz vardır. O bizim elimiz ve dilimiz olup, bize bu korku ve gizem dolu maceramızda gerek robotlarla iletişim kurmamız konusunda gerek çeşitli kapıları ve bilgisayarları hackleme konusunda yardımcı olacaktır. Dostumuzla beraber bu gizemli yer altı şehrinin sırlarını çözmeye çalışırken tekrar yukarı çıkmaya çalışacağız.

Oyunu görsel yönden oldukça başarılı buldum. Tasarlanan mekânlar ve karakterler birbiriyle uyum içerisinde, sanat yönünden oldukça başarılı. Kedi animasyon ve hareketleri güzel bir şekilde oyuna aktarılmış. Oyunu 4K en yüksek ayarlarda oynadım, takılma vb. sıkıntılar yaşamadım; fakat optimizasyon konusunda, düşük ve orta sistemlerde nasıl çalışır pek yorum yapamayacağım; ama bir problem çıkacağını sanmıyorum. Çok yüksek bir sistem gereksinimi yok.
https://gtm.steamproxy.vip/sharedfiles/filedetails/?id=2837434605
Oyunun genel olarak seslerini ve efektlerini başarılı buldum. Müzikleri güzel, o ân içinde bulunduğunuz atmosferi yansıtıyor. Karakter (robot) konuşmaları vs. normal konuşma olarak seslendirilmemiş, bilmediğimiz bir dilde konuşuyorlar gibi bir ses konmuş; ama oyunda hiç sırıtmamış ve akışı bozmuyor.

Belki de geldik en can alıcı kısma, oynanışa. :) Oyun, küçük bir ekip tarafından geliştirildiğini belli ediyor. Oynanış kötü değil; lâkin bence bir kedi olarak beklediğimiz özgürlüğü hareketlerimize yansıtamıyoruz. Biraz açmak gerekirse; zıplayabileceğimiz borular, tahtalar, platformlar vb. yerler belli ve onların yanına yaklaştığımızda "X" tuşuna basmamız gerekiyor. Normal bir şekilde boş dururken zıplama aksiyonu alamıyoruz. Eğer bir yer "zıplanabilir platform" olarak tanımlı değilse oraya zıplayamıyoruz, bu da elimizdeki özgürlüğü alıyor. Mesela, 2 tane robotun yük indirmesi yaptığı bir araç vardı, ben o aracın üstüne zıplamak istedim; ama zıplayamadım. Eğer zıplama aksiyonu böyle bir şeye bağlı olmasa ve istediğin yerde zıplayabilsen bu tarz bir problem yaşamaz ve kendimizi daha özgür tıpkı bir kedi gibi hissedebilirdik.

Bir diğer örnek, tırmalayabileceğimiz yerler yine önceden belirlenmiş. Bir eve girdiğimde her eşyayı veya her yeri tırmalayamıyorum, tırmalayabileceğim yer yaklaştığımda üçgen tuşu beliriyor ve o zaman tırmalayabiliyorum.

Bu tarz örnekler detaylandırılabilir, oyun bu yönden sizi kısıtlıyor. Lineer bir ilerleyişe sahip ve normalde gidebileceğiniz yer aşağı yukarı belli, buraya giden 1 veya 2 yol oluyor ki alternatifler daha çok olabilirdi. Bunun için açık dünya olmasına gerek yok, lineer yapısı hoş ama gideceğimiz yol ve aksiyon alabileceğimiz yerler ön tanımlı olunca, her ne kadar bolca konmuş olsa da, oyun biraz sınırlıyor ve tam bir kedi davranışı içerisine giremiyoruz.

Bazı ufak hoş detaylar var, örneğin yolda gördüğünüz bir keseye kafanızı sokarsanız etrafı göremeyen bir kedi gibi davranışa girebiliyorsunuz ve kontroller tersine dönüyor ileri gitmek isterken geri gidebiliyorsunuz gibi...

Bölümler etrafı keşfederek bulmaca çözme üzerine kurulu. Konuştuğunuz kişi sizden "Şu kişiden şunu al" gibisinden bir şey isteyebilir; ama bu kişi nerededir oraya nasıl gidersiniz bunu gösteren bir ok veya işaret yok. Sadece konuştuğunuz kişi belki şu dükkanın yanında gibi bir adres verebiliyor. Böylesi özgürce keşfettirme hissini yaşatma açısından daha güzel olmuş.

Sonuç olarak; bazı "oynanışsal açıdan daha iyi" olabilecek yerler olmasına rağmen küçük bir ekibin geliştirdiği Stray'i çok beğenerek ve keyif alarak oynadım. 4 saatlik keyifli bir oyun sunan Stray'i, indirim döneminde mutlaka alıp denemenizi tavsiye ederim.

Epic Games Exclusive olan bu oyunu takip ediyordum. Steam'e gelmesiyle beraber satın aldım ve hemen bitirdim. (Malûm, Steam takıntımız var. :)) 1997 yılında yayınlanan orijinal oyunu oynamadım.

Bu oyunla ilgili söylemek istediklerim, benim için;

Pozitif Yönleri:

+ Görsel yönden muhteşem. Grafikler gerçekten tatmin edici.
+ Bol bol sinematik ve diyalog var, dizi - film niyetine hikâye tabanlı oyun oynayan birisi memnun kalır bence.
+ Müzikler ve seslendirmeler üst düzey. Kaliteli bir ses sistemi - kulaklık ile farkını hissettiriyor.
+ Kitap gibi bir evren ve hikâye. Hikâyenin tamamı 3 farklı oyun olarak yayınlanacakmış, ilki bu ve şunu söyleyebilirim tadı damağımda kaldı. Devam oyunlarını sabırsızlıkla bekliyorum.
+ Yan görevlerin büyük çoğunluğunu yapmadım. Oyunu sadece ana hikâye odaklı oynamayı tercih ettim; ama meraklısı için yeterli sayıda yan görev bulunmakta ve karakterinizi daha da geliştirmeniz için çeşitli ödüller vermekte.
+ INTERmission'daki ana karakter Yuffie Kisaragi çok eğlenceli ve kombatı çok zevkli.
+ Fotoğraf Modu :))

Negatif Yönleri:

- Oyunu oynarken kamera açı ve hareketlerinden dolayı biraz "motion sickness" hissettim. "Motion Sickness" konusunda hassassanız siz de hissedebilirsiniz. (Gamepad ile oynadım.)
- Öncesini ve sonrasını anlatan devam oyunlarını bekleyecek zorunda olmam. :(

Yaklaşık 35 saatlik keyifli bir oyundu ve 496 TL (%29 indirimli) gibi bir fiyata almış olmama rağmen parasının hakkını sonuna kadar verdi.

JRYO karşı nefretiniz yoksa ve bütçeniz yeterliyse, daha önce FF oynamadım diye çekinmeyin kesinlikle oynayın. Diğer FF oyunlarıyla bağlantısı yok. Evrene buradan giriş yapabilirsiniz.

Oyun mekanikleri kötü duruyor, ilk bölümden soğudum. Askerler falan kütük gibi. Hadi erken erişim olduğu için bir nebze anlaşılır; fakat oyun içi mağaza var ve bu mağazada birim satışı mevcut. Hangi sağlam RTS böyle bir şeye sahip?

Kısacası çöp.

As a hardcore fan of Operation Flashpoint: Cold War Crisis, I bought this immediately when I saw. However, it does not have any Campaign scenarios! At least they could add the base game campaign.

Also, the legendary soundtracks of Operation Flashpoint Cold War Crisis are not available!

This review will be updated when any official campaign missions are released. (I hope they will add campaign.)

Until then, I do not suggest this game!

https://youtu.be/QNDNqAFSlig?list=PLrYtxM2_wyNr-_Cdp2suHzUDPhbKhGaR-

Gamedec uzun süredir istek listemde olan, resmi Türkçe dil desteğinin geleceği duyurulduğu gün destek amaçlı satın aldığım; fakat oynama fırsatı bulamadığım bir oyun. Hazır resmi olarak Türkçe dil desteği ve seslendirmelerinin gelmesiyle bayram tatilinden de fırsatı bulduğum için oynamaya karar verdim.

İzometrik rpg oyunlarını seven birisiyim. Bir elimde kolam ve cipsim varken diğer elimde mouse ile ilerleyerek ve seçimler yaparak oyun oynamayı seviyorum. Gamedec ise böyle bir oyundu benim için. Oyun içerisinde zaten anlık hızlı aksiyon almamı gerektirecek bir mekanik yoktu; fakat bu oyunu oynarken daha rahat ve chill takılmamı sağladı. Canlı bir çizgi roman okumak gibiydi.

Cyberpunk temalı oyunumuzda Gamedec diye adlandırılan bir dedektifi canlandırıyoruz. İnsanların sanal dünyaya bağlanıp orada yaşamalarını sağlayan, tıpkı Matrix'teki gibi, koltuklar var; bunlar sayesinde insanlar çeşitli oyunlara veya sanal dünyalara bağlanabiliyor. Biz ise bu sanal ortamdaki olayları araştıran bir kişiyi canlandırıyoruz. Müşterilerimiz bizimle iletişime geçiyor ve bize iş teklif ediyorlar, kabul edip onlar için araştırma yapıyoruz.

Oyunun görsel sanat tasarımı ve grafikleri beni yeterince tatmin etti.

Diyaloglar ve senaryo genel olarak başarılıydı. Oyuna ilk başladığımda konuya girişi ile ilgimi çekti; fakat sonra biraz sıkılmaya başladığım anda hikâye ters bir köşe yaptı ve dikkatimi tekrar toplamamı sağladı. Sonrasında ise oyunu bitirdim. Yaklaşık 10 saatlik bir sürede tek bir sonu bitirmiş bulundum. Biraz daha uzun tutmak için oyunu uzatsalardı kesinlikle sıkıcı olurdu. Şu hâliyle tam kıvamında diyebilirim.

Oyunun ses ve müzik yönünden zayıf kaldığını rahatlıkla söyleyebilirim. Yukarıda seslendirme geldiğinden bahsettim; ama bu çok az bir seslendirmeyi kapsıyor. Yani Disco Elysium'daki gibi sonradan tamamen bir seslendirme gelmedi. Yani diyalogların seslendirilmesiyle ilgili bir şey beklemeyin. Müzik yönünden de zayıftı, akılda kalıcı moda sokan bir müzik yoktu.

Oyunla ilgili bir diğer zayıf bulduğum şey ise oyunun bitişiydi. Bitiş sonuna bir sinematik vb. bir şey eklenebilirdi. Bu oyunun sonunu daha akılda kalıcı ve etkileyici, diğer sonları oynamak veya en azından YouTube'dan bakmak için daha motive edici bir araç olurdu. Bu yönden çok zayıf ve eksik kalmış.

Her ne kadar 6 farklı sonu olsa ve seçimlerimize göre farklı sonlara erişebiliyor olsak da oyunun RPG kısmı aşırı zayıf. Oyunun resmi Türkçe çevirisinde göze batan hatalar mevcut. Ayrıca bazı yerlerde oyunun çökmesine sebep olacak hatalar var. Bu hatalar, eğer o noktada devam şekliniz aynıysa defalarca kez tekrar ediyor. Bir an son kayıtlı oyunumdan devam edemeyip bir buçuk saat önceki kayıttan devam etmek zorunda kalacağım diye korktum. Sanırım bazı gidiş yolları test edilmemiş, o yolda küçük bir değişiklik yaptığımda hata almadım; ama defalarca kez aynı yolu izlediğimde aynı şekilde oyun çöktü.

Genel olarak keyifli bir deneyim sunan Gamedec'i, eksilerine rağmen türü seven biriyseniz tavsiye edebilirim. Oyunun taban fiyatı 65 TL, ben 130 TL gibi bir fiyata almıştım. Resmi Türkçe dil desteği olduğu ve bu dil desteğiyle beraber kur güncellemesi yapıldığı düşünüldüğünde bence oyunun fiyatı alıp oynamak için uygun. İndirim zamanı daha uygun bir fiyata da alabilirsiniz tabii.

(Türk oyuncuların yaptığı kampanyayı dikkate alıp sonradan da olsa Resmi Türkçe dil desteği ekledikleri için geliştirici ekibe teşekkürlerimi sunuyorum.)

Oyun tam bir şaheser, sanat eseri. Gerek görsel yönden, gerek atmosferi, gerek müzikleri, diyalogları, hikâye akışı ve tekrar oynanabilirliği ile dört dörtlük bir iş çıkartılmış. Özellikle oyun bittikten sonra Ekstralar kısmındaki videoları izlemenizi de tavsiye ederim.

Oyunun genel konusu android robotların bazılarının "aykırı"ya dönüşerek verilen komutların hepsini yerine getirmemesi ve bir insan gibi kendi özgür iradesiyle hareket etmesi üzerine kurulu.

Yani, androidler yaratıcısı olan insanoğlunun emirlerini dinlemeyi reddediyor ve aykırıya dönüşüyorlar. Bu da onlara gerçek insanlık özellikleri kazandırıyor, yani oyunun adının da geldiği "Become Human" durumu gerçekleşiyor. Oyunda bu açıdan dini göndermeler de var. İslam ve diğer semavi dinlerde de anlatılan, Adem ve Havva'nın Tanrının koyduğu yasağı çiğneyerek yani yasaklı elmayı yemesi üzerine dünyaya kovulması olayına benzer. Tabii, buradaki elmayı aslında insanoğlunun özgür irade kazanması ve diğer türlerden ayrışmasını sağlaması gibi düşünebiliriz. Oyunda bu açıdan göndermeler var.

Spoiler: Mesela androidlerin toplandığı Jericho gemisi aslında en eski modern yerleşim yerlerinden biri olarak düşünülen Jericho şehriyle aynı. Jericho şehri Tevrat ve İncilde de geçiyormuş. Bir diğer ilginç isim seçimi ise Eden Club denen kulübün ismi. Yani Cennet Kulübü.

Genel hikâyeden bağımsız; ama yine de spoiler: umarım bir gün dönersin Chloe. :(

https://gtm.steamproxy.vip/sharedfiles/filedetails/?id=2799149072