Скорошни рецензии на Falda Yoda

---

Activating Combat Mode

---

---

Nereden başlasam bilmiyorum, ân itibariyle oyunun hikâye akışını bitirmiş bulunmaktayım. Daha önce sıkı bir Final Fantasy evreni hayranı değildim. Final Fantasy'e girişim FINAL FANTASY XV WINDOWS EDITION ile oldu, oyun açık dünya olması ve biraz uzun sürmesi, araya başka işlerimin de girmesi sebebiyle yarıda kaldı ve tekrar devam edemedim. Daha sonrasında FINAL FANTASY VII REMAKE INTERGRADE Steam'e geldi ve ben hemen satın alarak başladım. Daha önce hiçbir FF VII oyununu, orijinallerini bile, oynamamıştım ve FF VII REMAKE INTERGRADE beni kendine hayran bırakmıştı, tadı damağımda kalmıştı. Hikâyeyi tamamlayacak ve çıkacak diğer oyunları sabırsızlıkla bekliyordum ki CRISIS CORE –FINAL FANTASY VII– REUNION çıkış yaptı ve yine beni kendine hayran bırakırken tadı damağımda kaldı.

---

Final Fantasy VII Remake hikâyesi genel olarak 3 oyundan oluşacak. FF VII REMAKE INTERGRADE, FF VII REMAKE REBIRTH ve adı henüz duyurulmayan bir başka oyun. Fakat bunlara ek olarak, daha önce orijinali PSP'de çıkmış olan Crisis Core FF VII REMAKE INTERGRADE'in 7 yıl öncesinden başlayarak REMAKE INTERGRADE'e kadar olan olayları anlatıyor.

Zack Fair'i yönettiğimiz bu oyunda, devam oyunlarında bolca göreceğimiz karakterlerle ilgili önemli bilgiler öğrenerek bu karakterlerin birbirleriyle olan bağlantısına ve diğer oyunlarda yaşanan olayların tam olarak nasıl başladığına tanık oluyoruz.

https://gtm.steamproxy.vip/sharedfiles/filedetails/?id=2904505664

Zack Fair, Shinra Elektrik Şirketinin "SOLDIER" adını verdiği özel bir birimde görevli "ikinci sınıf" bir asker. Amacı, "birinci sınıf" bir asker olup daha sonra en iyi olarak bir kahraman olmak.

https://gtm.steamproxy.vip/sharedfiles/filedetails/?id=2901610599

Zack'in akıl hocalığını ise Angeal Hewley yapmakta. Angeal için en önemli şey ne olursa olsun hayallerinin peşinden koşmak ve asla şerefinden taviz vermemek. Angeal; Sephiroth ve Genesis Rhapsodos ile beraber Shinra'nın sahip olduğu en iyi "birinci sınıf" askerlerden birisi. Sephiroth ise bu üçlü arasında en iyisi, kahraman olarak anılan bir asker.

Hikâyemiz Shinra tarafından Zack'in çeşitli yerlere göreve gönderilmesi ile başlarken zamanla olaylar daha karmaşık hâle gelir ve kendimizi Shinra'nın karanlık tarafının çevirdiği işler içerisinde buluruz ve bunların peşinden gideriz.

Oyunun ana hikâye anlatımı ve sunumu benim için başarılı ve merak uyandırıcıydı. Hayranı olduğum karakterlerin geçmişlerini öğrenmek, bol bol sinematik izlemek gayet keyifliydi.

---

Karakterimizi daha da güçlendirmek ve özel itemler alabilmemiz için oyuna pek çok yan görev eklenmiş, hatta aşırı fazla diyebilirim. Fakat bu yan görevlerin %99'unun güzel bir hikâye sunumu olmadığı için belli bir şeyden sonra angarya hâle gelmekte ve sıkmakta. Bu yan görevleri yapmasanız da bir şey kaybetmezsiniz; fakat, eğer ben hard modda oyunu bitireyim tüm başarımları açayım diyorsanız bol bol yaratık keseceksiniz. Oyun açık dünya değil, bu görevleri kayıt için gittiğimiz belli noktalardan erişip başlatabiliyoruz.

---

Oyun aslında dövüş mekanikleri yönünden oldukça basit. Dodge, guard ve normal saldırı ile oyuna başlıyoruz. Aynı zamanda materia diye adlandırılan eşyalar sayesinde AP ve MP diye adlandırılan 2 tane kaynağımızı kullanarak çeşitli büyülü saldırılar yapabiliyoruz veya kendimize buff verebiliyoruz. Düşmanların bazılarının bu büyülere karşı direnci varken bazılarının ise zaafı var. Örneğin ateş zaafı olan bir düşmana ateş büyüsü içeren bir saldırı yaparsak daha fazla hasar vurabiliyoruz. Bunun dışında DMW (Digital Mind Wave) denilen bir sistem var, dövüş esnasında sol üstte üç tane (her biri bir resim ve rakam içeren) slotlar dönüyor. Bu slotların resim ve numara kombinasyonuna göre dövüş esnasında çeşitli bufflar elde edip özel saldırılar yapabiliyoruz veya özel olarak güçlü bir saldırı yapması için summon çağırabiliyoruz. Bu summonlar oyun içerisinde yan görev yaptıkça ve ilerledikçe açabiliyoruz.

Materia'ları birbirleriyle birleştirerek daha güçlü veya farklı materia'lar elde edip kullanabiliyoruz. Başlangıçta 2 tane ama daha sonrasında 4'e yükselecek şekilde farklı itemler takıp bu itemleri farklı materialarla kombine edip daha güçlü hale gelebiliyoruz. Ama bu kısımda çok detaylı bir geliştirme - item ağacı vs. beklemeyin. Bildiğimiz RPG oyunlarına göre daha basit seviyede, ki oyunun orijinalinin bir PSP exclusive oyun olduğunu düşününce pek de yadırgamadım.

---

Oyun görsel olarak beni büyük ölçüde memnun etti, bol bol ekran görüntüsü aldım ve bir kısmını yükledim. Süper gerçekçi grafikleri var diyemem; ama karakter tasarımları ve modellemeleri, çevre tasarımı vb. konular oldukça tatmin ediciydi. Burada olumsuz olarak diyebileceğim tek şey, ara sinematiklerin bazılarının düşük çözünürlükte, kalitede olması.

---

Oyunu Japonca seslendirme ile oynadım (JRPG'lerde tercihim genellikle Japonca oluyor), orijinal oyunu oynamadığım için orijinal oyunla kıyaslama yapamayacağım. Ben Japonca seslendirmeyi beğendim, iyiydi ve karakterlerin ruhunu yansıtıyordu benim için. Fakat okuduğum yorumlara göre oyunun İngilizce seslendirmesi orijinaline kıyasla pek beğenilmemiş.

Müzikler ise her anlamda mükemmel. Gerek savaş esnasında gaza sokan müzikler, gerek normal arka planda çalan müzikler gerekse sinematiklerde çalan müzikler gerçekten müthiş ve oyunu oynarken moda girmenizi sağlıyor. Tek kelimeyle, bayıldım!

---

Şunu rahatça söyleyebilirim ki, her oyun sever bu seriyi mutlaka denemeli. Eğer JRPG'ye karşı bir ön yargınız yoksa, Final Fantasy evrenine daha önce giriş yapmadıysanız; fakat bir yerden başlamak istiyorsanız, Final Fantasy VII Remake'leri bu başlangıç için çok güzel bir seçim olur. Hikâye sıralamasıyla oynamak isterseniz bu oyun, ben çıkış sıralamasıyla oynamak isterim derseniz Remake Intergrade ile başlamalısınız. Crisis Core'un bittiği yerden Remake Intergrade başlıyor.

Bu arada Remake Intergrade ile bu oyunu karşılaştırmam gerekirse, Remake Intergrade her anlamda daha iyi bir oyun; ama bu Crisis Core FF VII Reunion'un kötü olduğu anlamına kesinlikle gelmiyor. Yaklaşık 14-15 saatlik bir oynanış sunuyor; fakat başarım kasmak isterseniz bu süre daha da artabilir. (26.5 saat oynamış gözüküyorum; fakat bazen arkada açık unuttuğum oldu, bilgisayar başında olmadığım zamanlar vs.) 429 TL'lik fiyatını sonuna kadar hak ettiğini düşünüyorum.

---

Conflict Resolved

---

Diğer Trine oyunlarıyla kıyaslayınca içlerinden en kötüsü bu. Hikâye, görsellik, müzik vb. konulara girmeden çok kısa keseceğim. Diğer oyunlardan farklı olarak, 3 boyutlu yapmayı denemişler; fakat kamera açısını kontrol edemiyorsunuz. Bu oyunu acayip saçma bir hale getirmiş. Yani oyunu 2 boyuttan 3 boyuta çevirip derinlik de ekleniyorsa o zaman kamera açısını kontrol edebilmeliyiz ki bir anlamı olsun, bu haliyle çok çok kötü olmuş ve büyük bir potansiyel hiç edilmiş. Bunu pas geçin ve 4. oyunu oynayın.

Hell Runner is a game that the player tries to reach the end of the level as quickly as possible by running and jumping.

The game reminds me some of the fun servers in Counter Strike Source, where players would race each other to the end. I played CS:S between 2008 and 2012 and really enjoyed those fun servers, and now I feel the same while playing Hell Runner. However, Hell Runner is a single-player game, and you are racing against the timer.

There are several levels, each of level introduces a new mechanic that increases the difficulty. The game is currently in early access, and the developers will add more levels and mechanics in the future.

The music is beautiful and can easily get you into a "hell" mode. :))

If you have a motion sickness problem, you may experience it while playing this game as well. I sweat a bit after playing for 20 minutes (because hell is hot). ^^

Conway's Game Of Life (Conway'in Hayat Oyunu) olarak bilinen bu oyun, aşağıda da belirteceğim çok basit kurallara sahip hayatı simüle eden bir oyun. (Hücresel Otomata olarak da geçiyor.) Oyunda 2 boyutlu sonsuz sayıda kareler (hücreler) bulunmakta. Eğer bu karenin içerisi doluysa, bu kare canlı bir kare, içi boşsa ölü bir kare. Oyunda başlangıç statei var, bunu belirledikten sonra evrimi başlattığınızda oyunun basit kurallarına göre canlı hücreler ölebilir, ölü hücreler canlanabilir ve oluşturduğunuz evren sonsuza kadar evrimine devam eder.

Oyunun başlangıç state'ini belirleyerek çok ilginç şeyler simüle edebiliyorsunuz. Çok yakına zoom yaptığınızda sadece boş ve dolu hücreleri görürken uzaklaştığınızda bu hücrelerin bir araya gelerek çok karmaşık organizmalar ve yapılar oluşturmasını görmek ve evrim ilerledikçe o organizmanın canlılığını görmek böyle basit kurallara sahip bir oyun için hayret verici. YouTube'da çok ilginç videolar bulabilirsiniz bununla ilgili.

https://youtu.be/C2vgICfQawE

https://youtu.be/3NDAZ5g4EuU

https://youtu.be/-FaqC4h5Ftg

Oyunun kuralları:

"Bir canlı hücrenin, ikiden daha az canlı komşusu varsa "yalnızlık nedeniyle" ölür.
Bir canlı hücrenin, üçten daha fazla canlı komşusu varsa "kalabalıklaşma nedeniyle" ölür.
Bir canlı hücrenin, iki ya da üç canlı komşusu varsa değişmeden bir sonraki nesle kalır.
Bir ölü hücrenin tam olarak üç canlı komşusu varsa canlanır." (Vikipedi)

Yıllardır çeşitli araştırmalarda kullanılan bu basit oyunu Steam'de implement edilmiş şekilde görünce kısa da olsa bir şeyler yazmak istedim. Atölye desteği ile kendi ön tanımlı stateinizi veya evriminizi atölyeye yükleyerek paylaşabilir veya başkalarının paylaştıklarını indirip onları simüle edebilirsiniz. İyi oyunlar.

Oyun sanki hâlâ alpha modunda gibi, hata dolu. Oyuna girmeye çalışıyorum, install missing multiplayer dlcs gibi saçma bir hata alıyorum. Oyun başlatırken bazen partiden atıyor. Arayüzü leş gibi. Kesinlikle 1100 TL etmez. Hayatımda verdiğim en kötü 1100 TL olabilir. Tüm hevesimi kaçırdı ya. Zaten doğru düzgün FPS oynamıyorum...

Oynadığım en iyi Point & Click türündeki oyun olabilir. Çizimleri ve görselleri, karanlık atmosferi, müzikleri ve hikâyesi ile beni etkiledi. Puzzlelar ise ayrı keyifli, Fibonaccili puzzle'da ben oyuna düştüm zaten. Böyle detaylar özellikle içerisinde matematik ile ilgili herhangi bir şey, ufacık bir kırıntı bile olsa, barındırıyorsa çok hoşuma gidiyor.

Mutlaka oynayın, bayağı keyifli bir 6-7 saat geçireceğinizi umuyorum.

Uzun uzun yazardım; ama vaktinizi fazla almamak için kısa keseceğim. Bu tarz günümüz temalı grand strategy oyunlarını çok severim. SuperPower 3'te bayağıdır takip ettiğim bir oyun. Ama ilk izlenimim, OLMAMIŞ.

Abi bu kadar kötü bir arayüzü nasıl yapmışlar acaba ya? Leş gibi HMI var. Daha doğrusu yok. Büyük bir hevesle Osmanlıyı Diriltme senaryosunu seçtim, daha sonra Ateist Gökhan Gökhanlı karakterini oluşturarak Türkiye'nin başına geçtim. Acayip hypelıyım. Ama, oyuna girmemle biraz menüleri kurcalamam ve birimlere emir vermem yetti. Abi arayüz çok kötü, eğitim yok, zaman geçiyor ama hiç event yok. Deneme amaçlı savaş açtım Yunanistan'a, birim seçip göndermek bile eziyet. Bu kadar kötü bir asker seç gönder akışı olamaz. Oyunda çok fazla detay olması gerekirken bolca detaylı menü var ama çoğu şeye etki edemiyorsunuz. Tüm hevesim kaçtı ya.

Atom fiziğine de Ateist Osmanlıya da lanet olsun.

Stray, duyurulduğu tarihten itibaren en çok beklenen oyunlardan biri oldu. Bir kediyi oynamak gibi orijinal bir fikirle ortaya çıkan Stray, küçük bir grup kedi seven ekip tarafından geliştirilen bir oyun. Genel olarak beklentimi karşılayan ve beni tatmin eden bu kediciği detaylı incelemek istiyorum.
https://gtm.steamproxy.vip/sharedfiles/filedetails/?id=2837402207
Her zaman olduğu gibi diğer kedi arkadaşlarımızla koştura oynaya zıplaya dolaşırken bir gün bir boru parçası üzerinde zıplayarak giden miyav kankilerimizi takip ederken biz zıplayınca o minnak ağırlığımızın yaptığı etkiye dayanamaz ve biz aşağı düşeriz. Diğer kedicikler yukarıda kalırken biz aşağıda tek başımıza yukarı çıkmanın yolunu aramaya başlarken çok çok derinlere inmiş bir vaziyette buluruz kendimizi. Etraftaki çeşitli led ve tabelalarla bizi yönlendiren bir şeyin olduğunu fark ederiz, bu şey bizden "Yardım" istemektedir ve bizde onu takip ederiz.
https://gtm.steamproxy.vip/sharedfiles/filedetails/?id=2837434016
Bu yönlendirmeler sonucu aradığımız o varlığı buluruz ve onu kurtarırız, artık maceramız boyunca bizden ayrılmayacak B-12 adında bir dron dostumuz vardır. O bizim elimiz ve dilimiz olup, bize bu korku ve gizem dolu maceramızda gerek robotlarla iletişim kurmamız konusunda gerek çeşitli kapıları ve bilgisayarları hackleme konusunda yardımcı olacaktır. Dostumuzla beraber bu gizemli yer altı şehrinin sırlarını çözmeye çalışırken tekrar yukarı çıkmaya çalışacağız.

Oyunu görsel yönden oldukça başarılı buldum. Tasarlanan mekânlar ve karakterler birbiriyle uyum içerisinde, sanat yönünden oldukça başarılı. Kedi animasyon ve hareketleri güzel bir şekilde oyuna aktarılmış. Oyunu 4K en yüksek ayarlarda oynadım, takılma vb. sıkıntılar yaşamadım; fakat optimizasyon konusunda, düşük ve orta sistemlerde nasıl çalışır pek yorum yapamayacağım; ama bir problem çıkacağını sanmıyorum. Çok yüksek bir sistem gereksinimi yok.
https://gtm.steamproxy.vip/sharedfiles/filedetails/?id=2837434605
Oyunun genel olarak seslerini ve efektlerini başarılı buldum. Müzikleri güzel, o ân içinde bulunduğunuz atmosferi yansıtıyor. Karakter (robot) konuşmaları vs. normal konuşma olarak seslendirilmemiş, bilmediğimiz bir dilde konuşuyorlar gibi bir ses konmuş; ama oyunda hiç sırıtmamış ve akışı bozmuyor.

Belki de geldik en can alıcı kısma, oynanışa. :) Oyun, küçük bir ekip tarafından geliştirildiğini belli ediyor. Oynanış kötü değil; lâkin bence bir kedi olarak beklediğimiz özgürlüğü hareketlerimize yansıtamıyoruz. Biraz açmak gerekirse; zıplayabileceğimiz borular, tahtalar, platformlar vb. yerler belli ve onların yanına yaklaştığımızda "X" tuşuna basmamız gerekiyor. Normal bir şekilde boş dururken zıplama aksiyonu alamıyoruz. Eğer bir yer "zıplanabilir platform" olarak tanımlı değilse oraya zıplayamıyoruz, bu da elimizdeki özgürlüğü alıyor. Mesela, 2 tane robotun yük indirmesi yaptığı bir araç vardı, ben o aracın üstüne zıplamak istedim; ama zıplayamadım. Eğer zıplama aksiyonu böyle bir şeye bağlı olmasa ve istediğin yerde zıplayabilsen bu tarz bir problem yaşamaz ve kendimizi daha özgür tıpkı bir kedi gibi hissedebilirdik.

Bir diğer örnek, tırmalayabileceğimiz yerler yine önceden belirlenmiş. Bir eve girdiğimde her eşyayı veya her yeri tırmalayamıyorum, tırmalayabileceğim yer yaklaştığımda üçgen tuşu beliriyor ve o zaman tırmalayabiliyorum.

Bu tarz örnekler detaylandırılabilir, oyun bu yönden sizi kısıtlıyor. Lineer bir ilerleyişe sahip ve normalde gidebileceğiniz yer aşağı yukarı belli, buraya giden 1 veya 2 yol oluyor ki alternatifler daha çok olabilirdi. Bunun için açık dünya olmasına gerek yok, lineer yapısı hoş ama gideceğimiz yol ve aksiyon alabileceğimiz yerler ön tanımlı olunca, her ne kadar bolca konmuş olsa da, oyun biraz sınırlıyor ve tam bir kedi davranışı içerisine giremiyoruz.

Bazı ufak hoş detaylar var, örneğin yolda gördüğünüz bir keseye kafanızı sokarsanız etrafı göremeyen bir kedi gibi davranışa girebiliyorsunuz ve kontroller tersine dönüyor ileri gitmek isterken geri gidebiliyorsunuz gibi...

Bölümler etrafı keşfederek bulmaca çözme üzerine kurulu. Konuştuğunuz kişi sizden "Şu kişiden şunu al" gibisinden bir şey isteyebilir; ama bu kişi nerededir oraya nasıl gidersiniz bunu gösteren bir ok veya işaret yok. Sadece konuştuğunuz kişi belki şu dükkanın yanında gibi bir adres verebiliyor. Böylesi özgürce keşfettirme hissini yaşatma açısından daha güzel olmuş.

Sonuç olarak; bazı "oynanışsal açıdan daha iyi" olabilecek yerler olmasına rağmen küçük bir ekibin geliştirdiği Stray'i çok beğenerek ve keyif alarak oynadım. 4 saatlik keyifli bir oyun sunan Stray'i, indirim döneminde mutlaka alıp denemenizi tavsiye ederim.

Epic Games Exclusive olan bu oyunu takip ediyordum. Steam'e gelmesiyle beraber satın aldım ve hemen bitirdim. (Malûm, Steam takıntımız var. :)) 1997 yılında yayınlanan orijinal oyunu oynamadım.

Bu oyunla ilgili söylemek istediklerim, benim için;

Pozitif Yönleri:

+ Görsel yönden muhteşem. Grafikler gerçekten tatmin edici.
+ Bol bol sinematik ve diyalog var, dizi - film niyetine hikâye tabanlı oyun oynayan birisi memnun kalır bence.
+ Müzikler ve seslendirmeler üst düzey. Kaliteli bir ses sistemi - kulaklık ile farkını hissettiriyor.
+ Kitap gibi bir evren ve hikâye. Hikâyenin tamamı 3 farklı oyun olarak yayınlanacakmış, ilki bu ve şunu söyleyebilirim tadı damağımda kaldı. Devam oyunlarını sabırsızlıkla bekliyorum.
+ Yan görevlerin büyük çoğunluğunu yapmadım. Oyunu sadece ana hikâye odaklı oynamayı tercih ettim; ama meraklısı için yeterli sayıda yan görev bulunmakta ve karakterinizi daha da geliştirmeniz için çeşitli ödüller vermekte.
+ INTERmission'daki ana karakter Yuffie Kisaragi çok eğlenceli ve kombatı çok zevkli.
+ Fotoğraf Modu :))

Negatif Yönleri:

- Oyunu oynarken kamera açı ve hareketlerinden dolayı biraz "motion sickness" hissettim. "Motion Sickness" konusunda hassassanız siz de hissedebilirsiniz. (Gamepad ile oynadım.)
- Öncesini ve sonrasını anlatan devam oyunlarını bekleyecek zorunda olmam. :(

Yaklaşık 35 saatlik keyifli bir oyundu ve 496 TL (%29 indirimli) gibi bir fiyata almış olmama rağmen parasının hakkını sonuna kadar verdi.

JRYO karşı nefretiniz yoksa ve bütçeniz yeterliyse, daha önce FF oynamadım diye çekinmeyin kesinlikle oynayın. Diğer FF oyunlarıyla bağlantısı yok. Evrene buradan giriş yapabilirsiniz.

Oyun mekanikleri kötü duruyor, ilk bölümden soğudum. Askerler falan kütük gibi. Hadi erken erişim olduğu için bir nebze anlaşılır; fakat oyun içi mağaza var ve bu mağazada birim satışı mevcut. Hangi sağlam RTS böyle bir şeye sahip?

Kısacası çöp.