Nedávné recenze uživatele Evita

Oyunun asmr tadında olduğunu söyleyebilirim. Ben açıkçası gecenin son kısımlarında güneş hafiften havayı aydınlatmaya başladığında oyunu açtım. Huzurlu bir adanın içinde 6 gün boyunca koşuşturup, kuşları fotoğraflıyorsunuz. Açıkçası nahoş bir atmosferle, ve içini huzurla dolduran bu seslerle vakit geçirmek bana keyif verdi. Beklentisiz bir şekilde oyuna girin ve yüzünüzde bir gülümsemeyle 2 saat boyunca biraz relaxlayın derim.

Çok saran bir oynanışa sahip değil. Bir müddetten sonra ''ya hadi be abicim'' raddesine getiriyor. Ama Rusty Lake bu stil bir geliştirici. Genel olarak çok uzun bir oyun değil. Bu yüzden oynanabilir. Hikayesi hoştu. Değer verdiğin insanlar elinde olmadan gidince manyadığın durumu anlatıyor. Bu durumun tamamen kafanın içinde kurduğun senaryolardan ibaret olduğunu anlıyorsun. Oysa ki çözüm sadece durumu kabul edip, önüne bakmak. Oynanabilir 7/10.

4 saatlik iyi müzik ve görsel şölenle dolu bir yolculuk. Yaratıcılığın doruklarına ulaşan çizimler ve diyaloglar. Adamlar sadelikle gösterişi öyle bir harmanlamışlar ki oynarken her şey akıp gidiyor. Bir oyun tüm oynanış boyunca nasıl bir insana tüm uzuvları ile ritim tutturabilir. Siz sanat yapmışsınız dostlarım, oyun değil. Anafikir kısaca toplumun eleştirilerinden baskılanmış bir sanatçının, tuhaf tuhaf evrenleri gezerek kendini bulması. Sanatçı olmaya çalışan biri olduğum için belki beni bu yüzden kat be kat etkilemiş olabilir. Bir gün kendimi tam olarak bulup, sizin gibi ''bu ne ya çok mu aşırıya kaçtım'' demeden, böyle bir oyun yapacağım. Bana ve geri kalan tüm sanatını icra eden insanlara ilham kaynağı olup, böyle bir oyun yaptığınız için teşekkürler Beethoven & Dinosaur ekibi. Lightman in da dediği gibi ''Bir sanatçının görevi insanlara istediklerini vermek değildir. Onlara hayal bile edemeyecekleri bir şey vermektir.'' (Çeviri ekibine de teşekkürler. Siz de ayrı bir yaratıcılıkta çalışmışsınız.

İlk oyunu çok sevdiğim için oynamak istedim. Ancak 1.5 saat zar zor katlandım. Oyun tamamen kendini tekrar ediyor. Hikayesinden bir şey anlamıyorsunuz. Tek yaptığım hemşireleri birkaç yolla kıstırıp öldürüp anahtar bulmak. Gerisini oynamayacağım. İlk oyundaki zevki yakalayacağınızı zannediyorsanız, nope.

Gayet tatlıydı. Basit gibi dursa da aslında herkesin hayatından en az birkaç kez yaşadığı bir dönem bu. Kendimle çok fazla bağdaştırdım. Her anlamda. Önemli olan zamanda ilerleyebilmek. Bir yere takılı kalıp orada kendini bitirmek değil. Değil mi bu minik oyunu tadan people.

Sevgili Freebird Games her şey için teşekkür ederim. To the Moon dan sonra içimde bu hikayeden bir tane daha görme isteği vardı hep. Bunu karşıladınız. Belki bu oyun bir To the Moon değildi ama başka bir şeydi. Kabul etmeliyim ki oyunun sonlarına yaklaştığımda dedim ki bu ne ya Tekken mi oynuyoruz. Sadece önceki hikayedeki dramı istediğim içindi. Bu istek yüzünden göndermeleri ve o sahnedeki komikliklere pek hakim olamadım. Her önceki oyuna yapılan göndermeler de ise yüzüme hoş bir gülümseme yerleşti. Hatırlatmalar güzeldi. Gene mind♥♥♥♥ yaşadım. Ama iki oyununuzda da bu mind♥♥♥♥lar beni hikayeye bağladı. Hiç düşünmezdim böyle gerçeklikten kopan bir adamın hikayesine bu kadar üzüleceğimi.
Müziklerin ise gene beni uzaklara götürdü. Belki açar dinlerim arada. Umarım bir gün film olursun ve en arkadan diğer tüm benimle aynı etkiye girmiş insanlarla hayranlıkla izlerim.
Eva ve Watts harika bir ikili. Bu senaryoyu yürütebilecek başka tiplerde karakter düşünemiyorum. Kısaca bu hikaye dediğim gibi ne kadar gerçeklikten uzak olsa da bir o kadar gerçeğe yakın. Dr. Watts'ın da dediği gibi: ''Bence bütün hatıralarımız, ve içindeki her şey... kendimize anlattığımız kurgudan başka bir şey değildir.''

Grafiklere bakınca bu oyun beni ne kadar içine alabilir ki diye düşünmüştüm ancak biraz oynadıktan sonra akan diyaloglar, müzikler beni birçok iyi grafikli oyundan daha fazla etkiledi. Duyguyu çok iyi geçirdi ve gerçekten etkilendim. Oyun boyunca atladığım tüm anılarda asla canım sıkılmadı. Ortalama 5 saatinizi ayırıp bu güzel oyunu oynamanızı öneririm.Oyunun sonunda herkes gibi az da olsa gözlerim doldu ve tüylerim diken diken oldu. Hafızamda bu şekilde güzel hikayeler biriktirmeye bayılıyorum. Diğer serilerini de oynayacağım.

Koşma Simülatör

Güzel uğraşlar. Bu tür şeyler beni mutlu ediyor. Bence yapılmaya devam edilmeli.