jilet Ahmet sevdiğimiz bi abimizdi janti adamdı adabı giyinmeyi çok iyi bilirdi mesela ben bilmem
çok gülerdi ben gülmem
bu kapıdaki arkadaş abi köye para dediğin de sırtını dönerdi ben dönmem
agop abi beni kapıdan al dediğin de dalga geçerdi ben geçmem
jilet Ahmet sevdiğimiz bi abimizdi ama parayı da bi tuhaf dağıtırdı ne varsa elinde gene döner dolaşır onun elin de kalırdı benim kalmaz biz de para masaya konur herkes ihtiyacı kadarını alır
jilet abim silahını adamına taşıttırdı ben silahımı saklamam
abim bu masaya şöyle fiyakalı ama birazda yamuk otururdu ben arkamı arkadaşlara verince şöyle yaslanırım bi geriye
koltuk sende dursun kardeş arkamda durma yeter