Recent reviews by Grata

GİRİŞ KONUŞMASI VE BATMAN İLE GEÇMİŞİM:
İncelemeye başlamadan önce "Batman" kavramının benim için ne ifade etiğini sizlere açıklamak istiyorum.Ben "Batman" karakteri ve evreni ile ilk defa çocukken bir TV şovu sayesinde tanıştım ve ilk tanıştığım andan itibaren bu karaktere ve evrene hayran kaldım.O günden beri "Batman" evreniyle ilgili tonlarca öğe(Örn: Çizgi Roman,Film...) tükettim.Peki bunu size neden söylüyorum?Çünkü bu incelememi okurken ağır bir Batman hayranı olduğumu ve Batman evreniyle karakterlerine fazlasıyla hakim olduğumu dikkate alarak incelememi değerlendirmenizi istiyorum.Şimdi izninizle birlikte incelememe başlayacağım.

SENARYO:
Öncelikle senaryoyu kısaca açıklıyorum:
Oyun Batman'in bir soygun sırasında Joker'i yakalamasıyla başlıyor.Joker'i her zamankinden çok daha kolay yakaladığı için arka planda farklı olaylar döndüğünü fark eden Batman'in içini kötü bir kaygı hissi kaplar.Arkham Akıl Hastahanesi'ne yakaladığı Jokeri bıraktığı sıralarda içindeki kaygının ve şüphenin çok doğru olduğunu fark eder.Joker kaçmasını engellemek için orada olan yetkililerin elinden kurtulduğu gibi bir anda tüm Hastahane yönetimini devralarak Komiser Gordon'ı kaçırır, hastahanede ki tüm deli suçluları serbest bırakır ve tam bir kaos ortamı oluşturur.Joker dışarıdan Hastahane'ye yardım gelmesi durumunda Gotham'a yerleştirdiği bombaları patlatacağını söyleyerek Batman'i tehdit eder.Artık Batman dışarıdan yardım alamaz bir şekilde, tonlarca suçluyla birlikte mücadele etmek ve Joker'i yakalayıp Komiser Gordon'ı kurtarmak zorundadır.Kara Şövalye çok zorlu bir gece geçirecektir...
Senaryo Hakkında Yorumlarım:
Senaryo konusunda pek bir beklentisi olmayan birisi olarak senaryoyu idare eder bulduğumu söylemeliyim.Çok yenilikçi bir senaryo olduğunu ve işlenişinin mükemmel olduğunu söylemek çok yanlış olur.Bunun aksine senaryo oldukça basit ve klişe bir halde.Senaryo bu şekilde olmasına rağmen beni asıl rahatsız eden şey senaryonun kendisi değil de karakterlerin senaroya yedirilişi oldu.Gerçekten oyunda hal ve hareketlerini hoş bulduğum ve bağlandığım tek bir karakter dahi olmadı.Yanlış anlamayın,karakterler çok kötü demiyorum.Burada asıl sorun karakterlerin çok düz olması.Normalde klişelerden nefret eden bir insan olmama rağmen karakterleri o kadar düz buldum ki bu klişe senaryoyu öpüp başıma koyacak duruma geldim.Hikayede bulunan en eğlenceli karakter olan Joker bile fazlasıyla klişe haraketler yapıyor ve canımı sıkıyordu.Karakterlerin yerine kendimi koyarak onları anlamamı bırakın hikayede bazen karakterleri unuttuğum bile oldu.Düşünün yani,benim gibi karakterleri acayip önemseyen birisi bile senaryoda bulunan karakterleri unuttu.Senaryo kısmını toparlamak gerekirse genel olarak düz olan bir senaryo olduğu için bu konuda pek fazla eksi veya artı puan vermiyorum ama senaryoyu desteklemesi gereken karakterler fazlasıyla düz ve sıkıcı olduğu için o yönden kesinlikle bir eksi verdim.

OYNANIŞ:
Oynanışı 5 farklı kısımda inceleyeceğim:

1-Yakın Dövüş Mekanikleri:
Oyunun yakın dövüş mekanikleri hakkında ne desem bilemiyorum.Oyun ilk çıktığı andan beri yakın dövüş mekanikleri o kadar fazla övüldü ve bunun hakkında o kadar çok konuşuldu ki oyunu alma sebebim buydu diyebilirim.Peki bu mekanikler oyunu almaya değer kıydı mı?Kesinlikle!!!Oyunun dövüş mekanikleri temel olarak 2 kısımdan oluşuyor.Bunlardan birincisi rakiplere saldırma ikincisi ise rakiplerden gelen saldırıları doğru zamanlama ile karşılama.Sonradan farklı özellikler kazansak da temel olarak bu 2 mekanik yakın dövüşü oluşturuyor.Normalde bu kadar basit mekanikler pek sevilmez ve oyuncu üzerinde çok etki bırakmaz.Fakat bu oyunda durum kesinlikle böyle değil.Yakın dövüş mekanikleri çok basit olmasına rağmen vuruş hissi ve animasyonlar bu mekanikleri o kadar iyi destekleyip tamamlıyor ki oyuncular olarak bir yerden sonra acayip bir zevk almaya başlıyoruz.Hatta oyunun yakın dövüş mekanikleri o kadar iyi ki oyun çıktıkan sonra çoğu farklı oyun bu mekaniği taklit etmeye çalıştı ve neredeyse Souls-Like gibi yeni bir tür oluşuyordu.Bütün bunlara rağmen dövüş mekaniklerinde sevmediğim bir şey var.Bu da mekanikleri biraz çözdükten sonra yakın dövüşlerin çok kolaylaşması ve oyunun tekrara binmesi.Yakın dövüşte adeta yenilmez olmak Batman'in bir özelliği kabul ediyorum ama iş Batman'i senin oynatmana gelince aradaki güç farkının bu kadar fazla olması can sıkıyor.
2-Batman Cihazları, Dedektiflik Modu ve Açık Dünya Gezisi:
Batman : Arkham Asylum çok büyük olmasa da hatırı sayılır bir açık dünyaya sahip.Oyunun açık dünyası çok iyi bir atmosfere sahip.O karmaşa ve kaosu bize çok iyi yaşatıyor.Ve oyun ilerledikçe bir yerden sonra bu açık dünya elementini fazlasıyla kullanmaya başlıyoruz.Açık dünyada tek yaptığımız şey bir yerden bir yere seyahat etmek gibi görünse de işin aslı böyle değil.Açık dünya'yı gezerken sürekli bulmacalarla karşılaşıyoruz ve bu sayede boş boş geziyor hissinden kurtulup sıkılmayı bırakıyoruz.Bu bulmacaların asıl olayı ise çözümlerinde kullandığımız aletler.Batman'in sahip olduğu tonlarca değişik alet var.Bu aletler sayesinde hem bulmacaları çözüyor hem de oynanışa pek çok çeşitlilik katıyoruz.En önemlisi ise bu aletler sayesinde gerçekten Batman olduğumuzu hissediyor ve oyunu daha rahat bir şekilde oynayabiliyoruz.Ayrıca oyunda dedektiflik modu denilen bir mod bulunmakta.Bu mod sayesinde bulmacaları rahatlıkla çözüyor ve gitmemiz gereken yerleri kolayca bulabiliyoruz.Fakat bütün bu iyi yönlere rağmen açık dünya gezmeleri birbirine çok benzediğinden ve bulmacalar fazlasıyla basit ve kolay olduğundan dolayı oyun bu noktada kendini çok tekrar ediyor.
3-Scarecrow ile Platforming Kısımları:
Oyunun belirli kısımlarında Scarecrow ile karşılaşıyoruz.Scarecrow bize verdiği toksik bir gaz sonucu zihnimize giriyor ve bize bazı sanrılar gösteriyor.Oyunun bu kısımlarında hem Batman maskesinin ardındaki kişi olan Bruce Wayne'in çocukluğuna inerek onunla bağ kurmaya çalışıyor hem de Scarecrow'dan kurtulmaya çalışıyoruz.Batman'in çocukluğuna indiğimiz kısımlar şahsen bana pek etkileyici gelmedi ve ben onunla yeterince bağ kuramadım.Fakat Scarecrow ile uğraştığımız kısımlar beni tam aksine kendine bağladı.Bu kısımlarda oyun 2D-3D karışımı bir platform oyununa dönerek bizi bir parkura sokuyor ve Scarecrow'a yakalanmadan bu parkurları geçmemizi istiyor.Parkurlar pek zorlayıcı olmasa ve biraz basit kaçsa da buraların bize gizlenerek bir parkuru geçme tecrübesini yaşatması ve oyunun normal gidişatını değiştirerek bize yeni bir soluk kazandırması çok iyi oluyor.Eğer bu kısımlarda Scarecrow ile daha içli dışlı olup onun gözünden olayları görebilseydik incelemenin başında söylediğim "Hiçbir karaktere tam bağlanamadım." cümlesini kurmuş olmazdım.
4-Gizlilik Kısımları:
Oyun bizi ara sıra silahlı düşmanları alt etmekle görevlendiriyor.Batman her ne kadar yakın dövüşte yenilmez olsa da normal bir insan olduğu için ateşli silahlara karşı çok dayanıklı olamıyor.Bu sebeple ateşli silahı olan düşmanlar karşımıza çıkınca onlarla doğrudan savaşamayıp onları gizlenerek ve stratejik düşünerek alt edebiliyoruz.Oyun gizlilik kısmını gayet iyi yaşatıyor.Ayrıca bu kısımlar birbirinden farklı stratejilerle geçilebildiği için oynanış oyuncunun eline kalıyor ve çeşitlilik artmış oluyor.
5-Yetenek Ağacı ve Geliştirmeler:
Son olarak oyunda bulunan yetenek ağacından bahsederek oynanış kısmının ve genel oyunun incelemesini bitirmek istiyorum.Oyunda ilerledikçe yetenek puanları kazanıyor ve bunlarla karakterimizi istediğimiz şekilde güçlendiriyoruz.Bu sayede oynanış çeşitliliği son derece artmış oluyor.Kendi oynanış tarzımıza göre karakterimizi şekillendirebiliyoruz.Örneğin gizlilik kullanarak oynayacak biriysek saklanarak ilerleme ile ilgili geliştirmeler yapıyorken,eğer doğrudan savaşacaksak zırhımıza geliştirerek veya dövüş gücümüzü arttırarak ilerleytebiliyoruz.Bunun sonucunda insan gerçekten özgür ve çeşitli hissediyor.

Oyuna Puanım : 81/100

Eğer RPG türünde bir oyun arıyorsanız Fallout serisine ve özellike New Vegas'a bakmalısınız.

Oynadığım en iyi süper kahraman-çizgi roman oyunu