Assassin’s Creed: Unity

Assassin’s Creed’in serisinin beşinci ana oyunu olan Assassin’s Creed Unity, çıktığı dönemde buglarıyla ünlenip, serinin yüz karası unvanını almıştı. Peki gerçekten bu unvanı hak ediyor mu? Hikâyesi ve oynanışı nasıl? Assassin’s Creed serisinin tamamını defalarca bitirmiş ve tarihi oyunları seven bir oyuncu olarak, bu oyunu her yönüyle incelemeye çalışacağım.

Cevabı baştan söyleyeyim, hayır kesinlikle kötü bir oyun değil. Her ne kadar oynanış olarak zayıf gibi görünse ve yer yer buglar bulunsa da bir Assassin’s Creed oyunu olarak ortalamanın üstünde bir oyundur bana göre. Grafik olarak başarılı olmakla beraber hikâye olarak da gayet tatmin edici bir oyun. Ayrıca bu oyundan sonra Assassin’s Creed serisinin ana hikâyesi ve mekanikleri büyük ölçüde değişikliğe uğramaya başladı.

- Hikâye

Assassin’s Creed’in ana hikâyesi Unity’den sonra gittikçe sadeleşti. İlk oyunlarda günümüz kısmı için önemli sayıda sahne bulunurken, şimdiki oyunlarda arada birkaç sahne veriliyor. Her ne kadar benim asıl hoşuma giden kısımlar günümüz kısımları olsa da günümüz hikâyesinin artık bir önemi kalmadı ama serinin ismi Assassin’s Creed olduğu için arada birkaç sahne gösteriliyor. Yani aslında serinin son oyunları, tek başına oynanabilen oyunlar olmaya başladı. Mesela, Assassin’s Creed 2’nin bazı kısımlarını daha iyi anlayabilmek için bir önceki oyunu oynamak gerekiyordu ama bu oyun ve sonraki oyunlar için böyle bir gereklilik neredeyse bulunmamakta.

Gelelim oyunumuzun hikâyesine. Assassin’s Creed Unity, Fransız İhtilâli dönemindeki Fransa’da geçiyor. Ana karakterimizin ismi Arno Victor Dorian. Çoğu insanın da söylediği gibi karakteri ilk gördüğümde Assassin’s Creed 2 üçlemesinin efsane karakteri olan Ezio’ya benzetmeye çalıştıklarını düşünmüştüm. Nitekim benzerlikleri olsa da Arno, kendi başına bir karakterdir. Ezio ile karşılaştırmak elbette doğru olmaz fakat karşılaştırdığımızda Arno’nun biraz daha renksiz bir karakter olduğunu hissedebiliriz. Belki de bunun sebebi, Fransız İhtilâli’nin yaşandığı yılların daha puslu olmasıydı. Ama ben oynarken pek böyle hissetmedim. Benim için Arno, başarılı bir karakterdi. Fakat oyun boyunca karakterimizin gelişimini pek hissedemiyoruz.

Hikâyede biraz eksik bulduğum kısım ise, Fransız İhtilâli döneminde geçmesine rağmen oyunda ihtilâli tam anlamıyla görebileceğiniz bir görev bulunmuyor maalesef. Sadece atmosfer olarak o dönemde yer alıyorsunuz ve karakterlerin konuşmalarından o dönemi ve dönemin olaylarını anlıyorsunuz. Aslında hiçbir Assassin’s Creed oyununda tam olarak tarihi olayların içinde bulunmuyorsunuz. Sadece o dönemde bulunduğunuz için o olayların yanında geçip, o olayları hissediyorsunuz.

Assassin’s Creed Unity, hikâyesel olarak çok güçlü başlayıp etkileyici olarak bitse de, oyunun ortaları için böyle söylemek pek mümkün değil. Aslında bu durum, açık dünya oyunlarının genel problemi olabilir. Birsürü yan görev ve etkinlikler bulunduğu için, ana hikâyeye olan odağınız birazcık dağılıyor. Yan görevlerin de kendi içlerinde ufak tefek hikâyeleri bulunuyor. Bu sebeple sıkıcı hissettirmiyor. Ana hikâyeye genel olarak baktığımızda gerçekten başarılı olduğunu söyleyebilirim. Assassin’s Creed serisinin her oyununda olduğu gibi bu oyun da hikâyesiyle olarak beni etkilemeyi başarıyor. Ayrıca oyun içindeki bazı görevleri co-op olarak arkadaşlarımızla beraber yapabiliyor olmak da bize farklı ve eğlenceli bir oynanış mekaniği sunuyor.

- Oynanış ve Mekanikler

Oynanış olarak önceki oyunlardan biraz farklı ve daha gelişmiş bir tarza sahip. Dövüşler daha gerçekçi ve animasyonlar daha güzel. Vuruş hissiyatı çok iyi olmasa da fena değil, kötü hissettirmiyor. Dövüşler yine kolay denebilecek seviyede fakat doğru zamanda hamle yapmanız, önceki oyunlara göre biraz daha önemli. Ek olarak, siper alma özelliği de bu oyunla beraber ortaya çıkıyor. Bu özellik sayesinde gizlilik konusu bir adım ileriye taşınıyor. Ayrıca oyunda geliştirebileceğiniz yetenekleriniz mevcut. Görevleri tamamladıkça kazandığınız puanlar ile istediğiniz özelliği açabiliyorsunuz. Bu mekanik de yine bu oyunla beraber ortaya çıkıyor. Bu yetenekler sayesinde, çok gelişmiş olmasa da kendinize bir oynayış tarzı belirleyebiliyorsunuz.

Silahlar ve zırhlar da çok çeşitli ve hepsinin farklı ek özellikleri mevcut. Örneğin bazıları gizlenmenizi kolaylaştırırken bazıları ise savaşlarda daha fazla hasar vermenizi veya daha az hasar almanızı sağlayabiliyor. Ayrıca her ekipmanınızı bir kez geliştirip bu özellikleri artırabiliyorsunuz. Birkaç farklı silah türü mevcut fakat ben çoğunu kullanmadım. Ayrıca oyuna yeni eklenen Phantom Blade de güzel ve kullanışlı bir silah.

- Grafik ve Atmosfer

Grafiklerden bahsetmezsek kesinlik olmaz. Serinin önceki oyunlarına göre devrimsel bir grafik farkı bulunuyor oyunda. Hatta yapımcılar, oyundaki binaların, gerçekteki ölçütlerini bire bir yansıttığını söylüyorlar. O dönemde bulunan büyük mimari yapılarla oyunda karşılaşmak gerçekten çok hoşuma gidiyor. Ayrıca yapılara tırmanmak daha hızlı ve daha rahat hissettiriyor. Ek olarak, çoğu binanın içerisine girebiliyor olduğumuzu da belirtmek isterim.

Çevre olarak, baya kalabalık bir şehir yapısı var fakat şehrin pek yaşadığını söyleyemem. Şehirdeki insanları durup biraz incelediğiniz zaman aslında çok da canlı olmadıklarını anlıyorsunuz. Ama genel olarak baktığınızda pek gözünüze çarpmıyor. Hatta herkesin farklı bir kişiliğe sahip olduğunu görüyorsunuz. O dönemi yansıtmak için yapılan bazı kalabalık yerlerde gerçekten adım atmaya yer bulamıyorsunuz. Şehirde rastgele karşınıza çıkan olaylar güzel olsa da ise sürekli kendini tekrar ediyor. Bu açıdan önceki oyunların üzerine pek de bir yenilik göremedim, kalabalık şehir yapısı dışında.

- Karakterler

Oyunda başarılı bulduğum bir diğer kısım ise karakterler ve veri tabanı. Her Assassin’s Creed oyununda olduğu gibi bu oyunda da karakterlerin okunmaya değer hikâyeleri var ve bu karakterler gerçekten de yaşamış kişiler. Oyunda bulunan ünlü tarihi kişiliklerle de veri tabanı oldukça güçleniyor. Oyunda yer alan gazete gibi ekstralar de göz atmaya değer unsurlar. O dönemin atmosferine asıl girmeniz, gerçekleşen olayları okuyup kavradığınız zaman gerçekleşiyor.

- Ek Olarak

Çok konuşulan bug konusuna gelecek olursak, oyunda eskisi gibi oynanışı etkileyen berbat buglar artık bulunmuyor fakat arada sırada ufak tefek buglarla karşılaşabilirsiniz. Her oyunda olduğundan biraz daha fazla bug var diyebilirim. Görsel olarak birkaç buga denk gelmiş olsam da şu ana kadar oynayışımı etkileyen herhangi bir bugla karşılaşmadım.

Assassin’s Creed serisini seviyorsanız fakat kötü yorumlardan dolayı bu oyunu oynamadıysanız, oynamanızı tavsiye ederim. Seriye ilk defa bu oyunla giriş yapacaksanız zaten sorun olacağını düşünmüyorum, rahatlıkla alıp oynayabilirsiniz. Yeni Assassin’s Creed oyunları gibi bir açık dünya ve oynanış mekaniği sunmasa da, eski oyunlara göre daha gelişmiş bir açık dünyaya ve oynanış mekaniğine sahip. Tam olarak ikisinin arasında bir oyun diyebiliriz, işte bu yönüyle de benim için yeri çok farklıdır.