Recent reviews by Zarax

Gothic jest jak wino - im starszy, tym lepszy. Archolos z pewnością jest tego przykładem, bo to właśnie czas i zainteresowanie fanów dały nam nowe dziecko dla gothicowej trylogii.

Twórcy modyfikacji podnieśli wysoko poprzeczkę wydając Kroniki Myrtany - twór czysto fanowski i przede wszystkim darmowy dla posiadaczy samej gry Gothic, ale nie radzę mydlić sobię tym oczu, bo projekt w całości został wykonany na bardzo profesjonalnym poziomie!

Oprawa wizualna i dźwiękowa zdecydowanie umila przemierzanie Archolos, a historia tytułowego miasta opisuje dzieje wielu kanonicznych postaci, zarówno tych ważniejszych jak i te, których mijamy niczym wrzoda z pierwszej odsłony gry... ;-) No ale nie uciekając się do żartów, jestem pełen pozytywnych emocji i wrażeń z ukończenia tej gry.

Balans gry powinien zadowolić większość graczy, zarówno tych mniej jak i bardziej wymagających wyjadaczy. Czas poświęcony na kierowanie losami Marvina nagradza nas pozytywnie w wielu aspektach rozwoju postaci, ponieważ w modyfikacji zostały użyte i ulepszone istniejące już mechaniki gry oraz dodane zupełnie nowe pomysły.

Przedmioty poboczne nigdy nie były silną domeną gry, dlatego myślę, że na szczególną uwagę zasługują niewykorzystane rzeczy w poprzednich odsłonach Gothic albo takie, które każdy z nas ma w świadomości, jeśli chodzi o kontakt i interakcję ze światem, ale ich nie ma. W Kronikach jesteśmy w stanie wysprzątać dom, przepisać zwój do ponownego użytku, poczytać książki, aby zgłębić więcej wiedzy i historii o świecie Gothic, a nawet ugotować posiłek, i to nie taki zwyczajny, bo wachlarz możliwości oraz korzyści z tego płynących są przeogromne. Kowalstwo oraz łuczarstwo również posiada atrakcyjne korzyści.

Fabuła, fabuła i jeszcze raz fabuła... Tutaj twórcy nie próżnowali i poszli na całość, aby dopiąć wszystko na ostatni guzik. Spójność wydarzeń i wiedza o serii przekuła się w to cudo... cudo, które ma miejsce jeszcze przed wydarzeniami z Gothic 1 i w moich odczuciach mogłoby stanowić fundament i podstawę dla całej serii. Historia ze świata Kronik porusza ważne dla świata gry wydarzenia, takie jak wojna Królestwa Myrtany z orkami, zdesperowany i przyparty do ściany król, ludzie uciekający przed wojną(główny bohater Marvin był jednym z nich).

Przez 100 godzin gry bawiłem się przednio i teraz kiedy wyobrażam sobie Kroniki Myrtany Archolos, widzę to co w Gothicu najlepsze :)

Cieszę się i jednocześnie dziękuję, że mogłem zagrać w tak ambitną produkcję,
Zarax.

To będzie trochę nietypowa recenzja z mojej strony. No więc od czego by tu zacząć..?

Na wstępie zaznaczę, iż grałem już w wiele gier i dużo widziałem. Dlatego uważam, że żeby tak spieprzyć premierę to trzeba być nieszanującym graczy wydawcą, wręcz z chamskim i zuchwałym wyjściem na rynek. A czemu? Po sukcesie Wiedźmina 3 woda sodowa uderzyła deweloperom do głowy i sądzą, że z Cyberpunkiem będzie tak samo.

Liczba bugów jest przeogromna, wręcz astronomiczna... ta gra powinna być oznaczona na Steamie jako WCZESNY DOSTĘP, a mimo to widnieje jako gotowy do nabycia produkt, co jest oczywiście kłamstwem i oszustwem w kierunku konsumentów. Gra, której premiera sięga rozgłosem takie szerokie grono odbiorców powinna zostać wydana na zupełnie wyższym poziomie. Zamiast tego na rynek została wypuszczona gra, która nie jest ukończona, a jej zawartość zawiera wszelkiej maści bugi - od bugów wizualnych aż po bugi ze skryptami uniemożliwiające ukończenie gry!!!

Problemy z wydajnością i optymalizacją gry to akurat problem, z którym mierzy się chyba większość wydawców, dlatego myślę, że nie wymaga to komentarza z mojej strony. Chociaż mimo wszystko CDP nie postarali się :)

Recenzja ta jest negatywna i nie zostanie zmieniona, mimo, iż mam zamiar zaczekać z przejściem gry jakieś 2-3 miesiące i może mi się spodoba, a może nie, za to zdania na temat jej premiery nie zmienię.

Dziękuję za przeczytanie i zrozumienie,
Z.

"Tylko ciepły dotyk naprawdę wyraża sentyment", otóż właśnie dlatego zawsze z chęcią wracam do tego piekła jako Daniel Garner.

Z początkiem gry dowiadujemy się, że tytułowy bohater umiera i zamiast trafić do nie­ba, to zostaje wybrany na swego rodzaju wojownika, aby zniweczyć armię i plany Lucyfera. Od tego momentu zaczynamy swoją rozgrywkę i pierwsze zetknięcie z nieprzyjaciółmi.

Painkiller Black Edition z roku 2004 jest grą, którą mógłbym opisywać w samych superlatywach... a zamysł twórców na tytułowego painkillera był ponadczasowy, gdyż zrobili oni grę, która w moich oczach mocno wykracza poza lata swojej produkcji. Każda z map została starannie zaprojektowana i posiada swój własny soundtrack(do którego zaraz wrócę). Strzelanie i fragowanie w tej grze sprawia dużo frajdy, a kolejne poziomy gry dają ogromną satysfakcję z ich ukończenia.

Mroczny klimat, ciekawe mapy, dużo rodzai broni i przeciwników, ale czymże byłaby ta gra bez dobrego udźwiękowienia? Soundtrack jest oryginalny i jedyny w swoim rodzaju, za jego produkcję odpowiedzialny jest polski zespół muzyczny "Mech", który odrobił swoje zadanie domowe na 5+ :) Uważam tak, ponieważ niespecjalnie lubię gatunek muzyki metal, a mimo to utwory z painkillera mają w sobie to coś, coś co w mojej ocenie nadaje mocny i unikatowy klimat tej grze oraz dopina wszystko na ostatni guzik, no po prostu mega!

Twórcom gry należą się gratulacje, ale i też podziękowania, chociażby od fanów takich jak ja :) Żaden szanujący się gracz i fan gatunku fps nie powinien przechodzić obok tej gry obojętnie i bez żadnego echa, gdyż warto zainteresować się grą i spędzić w niej trochę czasu, bo jest ona tego warta. Super gra, soundtrack MEGA, a klimat nie z tej ziemi, istna perełka wśród klasyków free person shooters, czapki z głów...

Sama gra jest dobra, ale wydanie w wersji steamowej to istne nieporozumienie. Samo uruchomienie gry zajmuję sporo czasu i następnie trzeba chwytać się wszelkich fixów na np. opcje graficzne, gdyż te crashują grę z automatu. Po uruchomieniu mimo trudności nie słychać w ogóle głosów postaci. Dramat.

Niesamowite, że twórcy po tylu latach posłuchali się graczy i wydają grę ponownie w wersji steamowej.
Dzisiaj mam 23 lata, lecz kiedy pierwszy raz zetknąłem się z grą nie miałem nawet 10, a mimo to wciąż grę doskonale pamiętam i wspominam zabawę przy niej, która była naprawdę przednia.

Back to the childhood czas zacząć, uszanowanko :)

Brak pomysłów i rozwiązań, aby poprawić wady tej gry sprawia, że odechciewa się grać.
Sama rozgrywka prezentuje się na bardzo niskim poziomie ze względu na niedopracowany dźwięk, a dokładniej słaba słyszalność otoczenia i przeciwników.
Następną rzeczą, do której mogę się "przyczepić" to system recoil broni - strzelanie i fragowanie w tej grze jest mało satysfakcjonujące, niestety jest to ważny fundament gier tego typu.

Kolejną sprawą są zgapione elementy z innych gier, niestety nie przedstawia to gry w najlepszym świetle.
Mapy wyglądają ciekawie, choć wciąż wymagają dużo poprawek.
Interfejs wygląda co najmniej dziwnie i nienaturalnie, zdecydowanie mi się nie podoba.
Grając w tę grę jakieś około 8 godzin czułem posm­ak amatorskiej produkcji na każdym kroku rozgrywki.

Movement postaci jest kiepski, wielu graczy nazwało by go "drewnianym" i z tym się oczywiście zgadzam, bo jest to rzecz, która łącząc się z innymi wadami psuje znany nam klimat gier typu fps.

Podsumowując łopatologicznie - całość wygląda jak gó­wno.

Tytuł ten zrobił na mnie niemałe wrażenie, już wtedy utraciłem całkowicie swoje człowieczeństwo i zacząłem być agresywny do ludzi, którzy mnie nie rozumieli.

Moje zjednanie z grą było przyczyną wielu zabawnych sytuacji w moim życiu.
Między innymi kiedyś ewakuowali całą kamienicę, bo matka wezwała straż pożarną, kiedy rozpaliłem ognisko na ziemi xD W sumie to do dziś ono stoi, bo regularnie do niego zasiadam.

Jeszcze innym razem byłem na wycieczce do zoo, podziwiałem tam różne okazy zwierząt, aż w końcu dostrzegłem kryształowe jaszczurki, pomyślałem, że głupio by było, gdybym nie skorzystał z okazji.
Bez wahania wszedłem do klatki, która o dziwo stała otwarta i zacząłem atakować jaszczurki, ale okazały się one zbyt szybkie.
Jednak nie obyło się bez interwencji ochroniarza, który w natychmiastowym tempie wyrzucił mnie z zoo.
Tłumaczenie mu, że potrzebowałem materiałów do ulepszenia ekwipunku zdało się na nic, bo i tak mnie nie chciał słuchać, a na domiar złego nazwał mnie wariatem i kazał wypier­dalać.

Wszyscy rówieśnicy śmiali się ze mnie, miałem problemy na podwórku, w domu, w szkole.
O, w sumie ze szkoły to już dawno mnie wypierdolili, bo przyszedłem kiedyś do szkoły z wielką gałęzią.
W sumie każdy się patrzył i nic nie mówił, dopóki jej nie podpaliłem na lekcji.
Ile razy można d­ebilom powtarzać, że buffowałem broń...
Nauczycielka wezwała ojca - oczywiście nie chciał przyjść, bo dawno się mnie zrzekł, ale niestety policja ściągnęła go z pracy i miał się stawić.
Ogólnie to niezła inba z tego wyszła, bo dostałem wtedy kuratora za rzekome narażenie życia lub zdrowia xD

A czy mówiłem już, że się kiedyś zakochałem?
Nie wiem nawet jak ta dziewczyna się nazywała, ale miała śliczne, długie śnieżno-białe włosy.
Lubiłem na nią mówić Priscilla.
Kiedyś chciałem jej wyznać swoje uczucia, ale nie chciała mnie słuchać i uderzyła mnie w twarz po tym jak powiedziałem "Dla Ciebie oddałbym wszystkie swoje 99 człowieczeństw i skoczyłbym w otchłań bez pierścienia artoriasa".

To w sumie nie koniec mojego spierdo­lenia.
Kiedyś było mi smutno jak o niej pomyślałem i chciałem się porządnie napierdolić, więc chwyciłem portfel i ubrałem buty czarnego rycerza i ruszyłem do sklepu.
Sprzedawca chyba niezbyt mnie zrozumiał, kiedy zapytałem o wódkę estusa, wydawał się bardzo zdziwiony, bo powiedział, że nigdy o takiej nie słyszał.
Wtedy ja żem odpalił wkurwienie.exe i wyje­bałem mu dzwona w mordę.
Policja po telefonie jednego z klientów przyjechała na miejsce bardzo szybko, a facet niestety pech chciał, że miał mało hp i po upadku na twardą ziemię umarł.
W sądzie powiedzieli mi, że zabiłem człowieka i czy zgadzam się z tym, nikt niestety nie chciał słuchać mojego pier­dolenia o tym, że facet zrespi się przy ostatnim ognisku.

Po rozprawie sądowej i postawionych mi zarzutach, zyskałem rangę człowieka niepoczytalnego, w sumie chu­j wie jakie bonusy są z dołączenia do tego przymierza.
No i stało się - zostałem lokatorem pokoju bez klamek, ale było fajnie, bo mogłem w końcu pokonać czterech króli, z którymi zawsze miałem problem, ale to akurat mało ważne.

Po jakichś dwóch latach zostałem poddany ostatecznej kontroli.
Udawałem, że nie wiem co znaczy wyrażenie "Dark Souls", kraina Anor Londo nie istnieje, a ja się nazywam Zarax, a nie Lord Gwyn.
Po konsultacji januszy z ośrodka zostałem odesłany.

Teraz jestem w trakcie podróży do domu, piszę tą recenzje z mojego telefonu.

Dark Souls - zniszczyłeś mi życie ty chory skur­wysynie.

Tytuł ten zrobił na mnie niemałe wrażenie, już wtedy utraciłem całkowicie swoje człowieczeństwo i zacząłem być agresywny do ludzi, którzy mnie nie rozumieli.

Moje zjednanie z grą było przyczyną wielu zabawnych sytuacji w moim życiu.
Między innymi kiedyś ewakuowali całą kamienicę, bo matka wezwała straż pożarną, kiedy rozpaliłem ognisko na ziemi xD W sumie to do dziś ono stoi, bo regularnie do niego zasiadam.

Jeszcze innym razem byłem na wycieczce do zoo, podziwiałem tam różne okazy zwierząt, aż w końcu dostrzegłem kryształowe jaszczurki, pomyślałem, że głupio by było, gdybym nie skorzystał z okazji.
Bez wahania wszedłem do klatki, która o dziwo stała otwarta i zacząłem atakować jaszczurki, ale okazały się one zbyt szybkie.
Jednak nie obyło się bez interwencji ochroniarza, który w natychmiastowym tempie wyrzucił mnie z zoo.
Tłumaczenie mu, że potrzebowałem materiałów do ulepszenia ekwipunku zdało się na nic, bo i tak mnie nie chciał słuchać, a na domiar złego nazwał mnie wariatem i kazał wypier­dalać.

Wszyscy rówieśnicy śmiali się ze mnie, miałem problemy na podwórku, w domu, w szkole.
O, w sumie ze szkoły to już dawno mnie wypierdolili, bo przyszedłem kiedyś do szkoły z wielką gałęzią.
W sumie każdy się patrzył i nic nie mówił, dopóki jej nie podpaliłem na lekcji.
Ile razy można d­ebilom powtarzać, że buffowałem broń...
Nauczycielka wezwała ojca - oczywiście nie chciał przyjść, bo dawno się mnie zrzekł, ale niestety policja ściągnęła go z pracy i miał się stawić.
Ogólnie to niezła inba z tego wyszła, bo dostałem wtedy kuratora za rzekome narażenie życia lub zdrowia xD

A czy mówiłem już, że się kiedyś zakochałem?
Nie wiem nawet jak ta dziewczyna się nazywała, ale miała śliczne, długie śnieżno-białe włosy.
Lubiłem na nią mówić Priscilla.
Kiedyś chciałem jej wyznać swoje uczucia, ale nie chciała mnie słuchać i uderzyła mnie w twarz po tym jak powiedziałem "Dla Ciebie oddałbym wszystkie swoje 99 człowieczeństw i skoczyłbym w otchłań bez pierścienia artoriasa".

To w sumie nie koniec mojego spierdo­lenia.
Kiedyś było mi smutno jak o niej pomyślałem i chciałem się porządnie napierdolić, więc chwyciłem portfel i ubrałem buty czarnego rycerza i ruszyłem do sklepu.
Sprzedawca chyba niezbyt mnie zrozumiał, kiedy zapytałem o wódkę estusa, wydawał się bardzo zdziwiony, bo powiedział, że nigdy o takiej nie słyszał.
Wtedy ja żem odpalił wkurwienie.exe i wyje­bałem mu dzwona w mordę.
Policja po telefonie jednego z klientów przyjechała na miejsce bardzo szybko, a facet niestety pech chciał, że miał mało hp i po upadku na twardą ziemię umarł.
W sądzie powiedzieli mi, że zabiłem człowieka i czy zgadzam się z tym, nikt niestety nie chciał słuchać mojego pier­dolenia o tym, że facet zrespi się przy ostatnim ognisku.

Po rozprawie sądowej i postawionych mi zarzutach, zyskałem rangę człowieka niepoczytalnego, w sumie chu­j wie jakie bonusy są z dołączenia do tego przymierza.
No i stało się - zostałem lokatorem pokoju bez klamek, ale było fajnie, bo mogłem w końcu pokonać czterech króli, z którymi zawsze miałem problem, ale to akurat mało ważne.

Po jakichś dwóch latach zostałem poddany ostatecznej kontroli.
Udawałem, że nie nie wiem co znaczy wyrażenie "Dark Souls", kraina Anor Londo nie istnieje, a ja się nazywam Zarax, a nie Lord Gwyn.
Po konsultacji januszy z ośrodka zostałem odesłany.

Teraz jestem w trakcie podróży do domu, piszę tą recenzje z mojego telefonu.

Dark Souls - zniszczyłeś mi życie ty chory skur­wysynie.