Käyttäjän Socha viimeaikaiset arvostelut

10/10

ta gra była wymyślana przy czymś grubszym niż alkohol

fajnie ale czemu olbrzym ma małego siura

Dying Light 2 Stay Human to długo oczekiwana gra akcji z otwartym światem od polskiego studia Techland. Po długim okresie oczekiwania i licznych opóźnieniach, w końcu gracze mogą zanurzyć się w apokaliptycznym świecie pełnym zombie. Czy ta gra spełnia oczekiwania fanów serii? Czy warto zanurzyć się w mroku i chaosie? Czy te 500 godzin ,które nieudolnym marketingiem reklamował Techaland jest prawdziwe? Przekonajmy się.



▪️Fabuła: Walka o przetrwanie w mieście pogrążonym w chaosie

W Dying Light 2 gracze wcielają się w Aidana Caldwella - pielgrzyma , który przemierza postapokaliptyczne miasto Villedor w poszukiwaniu swojej siostry ,która jak i on była ofiarą niejakiego dr.Waltza ,który testował przeróżne leki czy substancje na dzieciakach . Zwinność Aidena ,który potrafi od tak skoczyć sobie na 3 metry została wytłumaczona tym ,że nasz bohater padł ofiarą właśnie tych testów. Podczas naszej historii spotkamy wielu przyjaciół jak i wrogów.

Sama przygoda dzieje się 15 lat po zakończeniu pierwszej części ,także no chyba Kyle'a Crane'a w tej odsłonie nie dostaniemy. Mi się bardzo podobała fabuła ,która może i jednak była nieco naiwna w wielu momentach to i tak jest o wiele lepsza niż w jedynce. Skupia się ona na walkach o przetrwanie w świecie pogrążonym w chaosie, gdzie ludzie walczą o resztki zasobów. Do gry wprowadzono system wyborów ,który w fajny i skromny sposób daje ci do wiadomości ,że jesteś częścią tej historii, bo tak ,,Dying light 2 Stay Human'' ma parę zakończeń,które w głównej mierze zależą od podejmowanych przez nas decyzji. Lecz odnosiłem nieraz wrażenie ,że niektóre opcje dialogowe były już dodawane jako zapychacz więc po prostu je pomijałem. Pomijałem je też głównie dlatego ,że dosłownie nic się podczas ich nie działo . Tylko bohater i jego kiepska mimika twarzy. Aczkolwiek cóż ,,kiepska'' to trochę czepialstwo z mojej strony , bo i tak została lepiej wykonana niż w pierwszej części.


▪️Gameplay: Parkour, walka i eksploracja

Gra oferuje dynamiczny gameplay, w którym gracze mogą wykorzystać umiejętności parkouru, by przemierzać zrujnowane miasto. System wspinaczki został znacznie usprawniony a sam Aiden bardziej przyciąga się do elementów świata (jak mucha) . Dodano przede wszystkim wiele udogodnień ,które możemy sobie odblokować oddawając jakąś infrastrukturę dla danej frakcji ( do wyboru mamy Stróżów Prawa bądź Ocaleńców.) Ocaleńcy rozstawiają po mieście wiele wspomnianych wyżej udogodnień np. poduszki powietrzne ,które pozwalają nam w szybszy i bezpieczniejszy sposób zejść na dół bądź dmuchane platformy dzięki którym nasz skok znacznie się zwiększy.

Stróżowie prawa natomiast będą umieszczać po mieście wszelakie pułapki na zbirów bądź zombiaków, np bomby w samochodach. Wybór ,której frakcji przydzielimy dany budynek nie ma absolutnie żadnego znaczenia na fabułę ,więc zależy to tylko od naszych upodobań.

Apropo miasta mamy do dyspozycji dwie lokacje rozmieszczone na mapie:
- Old Villedor
- Central Loop
Lokacje są zróżnicowane więc nie mam mowy o nużącym się chodzeniu po tych samych ruinach postapokaliptycznych budynków ,ale nawet jeśli to gra potrafi być tak dynamiczna ,że zwyczajnie byśmy tego nie zauważyli. Central Loop w porównaniu do Old Villedor jest o wiele większe. Wielu graczy pomyśli ,że skoro nie posiadamy żadnego środku transportu oprócz podartego ,pielgrzymskiego buta to poruszanie się po tym centrum może być nudne oraz zwyczajnie trudne. Nic bardziej mylnego, Central Loop jest wypełnione wieloma tyrolkami ,dziurami w budynkach przez co nie ma opcji ,że poruszanie się po tym będzie niemożliwe. Warto zaznaczyć ,że nasz Aiden potrafi wejść z prawie każdym elementem miasta w interakcje ,także większość czasu spędzimy tu raczej na dachach ,a nie na opanowanej przez zarażonych ulicy.

▪️Walka z zombie jest brutalna i ekscytująca, a duża różnorodność broni i umiejętności pozwala na dostosowanie stylu rozgrywki do własnych preferencji. Eksploracja miasta pozwala odkrywać sekrety, zdobywać zasoby i nawiązywać kontakt z innymi ocalonymi.

▪️Eksploracja: Gra daje nam duży otwarty świat wypełniony budynkami , zadaniami pobocznymi , bezpiecznymi strefami ,punktami GRE ,które możemy sobie eksplorować zdobywając coraz to wartościowsze przedmioty. Owe przedmioty można sprzedać za ciekawą sumkę u pobliskich handlarzy u których nabędziemy również wszelakie ulepszenia ,nie tylko do broni ,ale również przykładowo do wytrychów ,które będą znacznie twardsze i cięższe do rozwalenia itd. W grze dużą role odgrywa również przedmiot poboczny ,który nie znajduje się bezpośrednio w naszym ekwipunku ,a w innej przydzielonej do tego sekcji. Takim przedmiotem może być np. latarka UV odstraszająca każdy typ zarażonego, przynęty, granaty, hak do szybszego poruszania się i wiele innych , różnych taktycznych itemków przydających się do postapokaliptycznej rzezi

▪️Grafika i oprawa audiowizualna: Postapokaliptyczna atmosfera

Oprawa graficzna Dying Light 2 prezentuje postapokaliptyczne miasto w pełnej krasie. Nie umiem tak naprawdę powiedzieć czego mogłem się po tej oprawie spodziewać ,ponieważ Techland ma ten swój styl tworzenie brzydkich mord oraz potwornego w dobrym znaczeniu świata.Zniszczone budynki, mroczne uliczki i potwory czające się w cieniu tworzą niezwykle klimatyczną atmosferę. Dodatkowo, ścieżka dźwiękowa świetnie oddaje napięcie i grozę panujące w świecie gry. Szczególnie w nocy podczas ucieczki przed 20 przemieńcami.

▪️Gdzie te 500 godzin?
Techland na pokazach przedpremierowych jak i wywiadach chwalił się ,że ich gra może zająć do nawet 500 godzin. Zadajmy sobie jednak ważne pytania kto by chciał gry na tyle czasu? Ja aktualnie podczas wstawiania recenzji mam 67 godzin. Fabułe przeszedłem dwukrotnie na 100 %. Gdzie reszta? A no tutaj już zakładają wielokrotne przechodzenie produkcji per inne wybory, czy ten zginie ,przeżyje itd. Jestem w stanie uwierzyć ,że znajdą się osoby ,które z pewnością spędzą nad tą grą tyle czasu,jeśli jednak nie jesteście masochistami, bądź bardzo ale to bardzo, bardzo ,bardzo wiernymi fanami to na bank tyle nie wyciągniecie.
▪️Podsumowanie: Czy warto zagrać w Dying Light 2?

,,Dying Light 2 Stay Human'' to zdecydowania gra ,którą mogę polecić. Dynamiczna rozgrywka, system wyborów, w porządku historia ,momentami może nieco naiwna ,a to tylko wierzchołek góry lodowej. Jeżeli mam mówić prostym językiem to powiedział bym ,że Dying light 2 to po prostu lepsze, dłuższe, dynamiczniejsze Dying Light 1 z wieloma nowymi funkcjami.
▪️Jeżeli podobają ci się klimaty postapokaliptyczne i nalegasz na dobry gameplay to ta gra zdecydowanie jest dla ciebie.
Recenzja ,,Dying Light 2 Stay Human'' to jedynie moja osobista opinia, nie eksperta. Mam nadzieję ,że pomogłem ci w zakupie bądź samemu przejrzeniu samej serii ,którą zachęcam do nadrobienia jeżeli nie grałes w poprzednika.

Minęły cztery długie lata po niezbyt udanej premierze gry ,,Cyberpunk 2077''. Gra zawierała masę błędów oraz problemów niekiedy uniemożliwiających przejście gry. Jak jednak w 2024 prezentuję się gra polskiej firmy CD Project Red? Powiem tak - wystrzałowo.


▪️Grafika: Muszę powiedzieć ,że jest to jedna z najpiękniejszych gier jaką kiedykolwiek widziałem. Mimo iż potrafią zdarzać się różne problemy graficzne ,a niektóre tekstury wyglądają drewnianie jak na tytułowy 2077 rok to gra dalej zachwyca, a moja karta dalej nie wybuchła , choć nie chwalmy dnia przed zachodem słońca.
Robienie screenshotów w nocnym fikcyjnym mieście - Night City na tle Neonów to czysta przyjemność.


▪️Fabuła: Tutaj muszę powiedzieć to piękne ,,muala'' , ponieważ osobom ,które są odpowiedzialne za historie w ,,Cyberpunku 2077'' należy się medal - i to złoty. Podczas przechodzenia tej opowieści można nieraz poczuć się jak w dobrym filmie science fiction. Narracja powala z nóg,animacje podczas cutscenek są dopracowane do perfekcji , a o dialogach nic nie wspominając. Gra sprytnie wykorzystuje otoczenie do poprowadzenia jakiegoś dialogu na przykład odpowiedzieć na coś danej postaci siadając przy stoliku, czy opierając się o fotel. Takich sztuczek jest tu więcej.


▪️Zarys Fabuły:(brak spoilerów) W grze od Redów wcielamy się w protagonistę o ksywce V. V zależnie od naszych upodobań może być mężczyzną bądź kobietą. Nasz bohater podczas jednego ze swoich skoków ,który miałby go pociągnąć na sam szczyt ,,gangsterskiej'' kariery niefortunnie napotyka przeszkodę w postaci engramu pewnego ,,terrorysty'' (jak to określa go gra) ,którego już każdy bardzo dobrze powinien znać - mowa tu o Johnnym Silverhandzie ,który spędzi z nami resztę fabuły. Naszym zadaniem będzie uratowanie się od chipu ,który powoli będzie nas zabijał ale o tym zapraszam dowiedzieć się samemu ,ponieważ historia tej gry jest bardzo dobrze napisana i ułożona.

▪️Moje przejście gry: Na początku swojej przygody z Cyberpunkiem obrałem ścieżkę Nomady,czyli takiego swego pokroju tułacznika,który nie ma stałego domu. Do wyboru mamy jeszcze dwie opcje:
- Punk, czyli typowy niczym nie wyróżniający się gangus Night City. Bójki w barach , kontrakty i zlecenia, to coś dla niego.
- Korp, czyli jak to gra określa ,,szczur'' korporacji w uniwersum gry,który zrobi wszystko żeby dać na swoim , nie zważając dla innych.
Wielkie znaczenie na wybór swojej przeszłości ma może z jakieś 30/40 minut pierwszej rozgrywki, ponieważ każda ze ścieżek poprowadzi cię do tego jednego spotkania w może nieco inny sposób.

Żeby nie było ,że pochodzenie ma tak małe znaczenie na grę to nic bardziej mylnego. Podczas wszelakich dialogów możemy mieć specjalną kwestię dotyczącą swojej przeszłości dzięki której rozwiążemy dany konflikt bądź negocjację w inny sposób.
Weźmy to na przykładzie napadu na bar. Wybierając przeszłość punka będziemy mieli dodatkową kwestię dialogową w ,której nastraszymy zbirów ,że są na cudzym terenie. Bardzo sprytne rozwiązanie ze strony twórców.


Aktualnie przechodzę grę po raz drugi z przeszłością punka i muszę powiedzieć ,że przez narrację jaką gra nam daje to mimo ,że nie powinienem czuć żadnej różnicy ,bo np. wybierając nomadę miałbym to samo to i tak ją czuję , ponieważ mam świadomość ,że wybrałem gangusa ,który idealnie nadaję się do barów, ustawianych walk itd. Dlatego właśnie ,,Cyberpunk 2077'' to jedna z najlepszych gier fabularnych w jaką grałem.

▪️Gameplay: Rozgrywka to oczywiście też podstawa każdej gry. Mimo iż gameplay jest solidny to mam parę złudzeń iż nie wszystko jest na swoim miejscu. Stealth ,który wprowadzili twórcy często nie działa poprawnie. Przeciwnicy mimo ,że cie widzą to jednak nie widzą i vice versa. Albo podchodzę do nic nieświadomego typa ,żeby go wziąć od tyłu tylko po to ,żeby nie dostać żadnej informacji i aby owy wróg nagle dostał olśnienia i zobaczył mojego bogato ubranego V. Uważam na mogli nad tym spędzić więcej czasu. Ekonomia w grze jest poprawna , mapa jest wypełniona wieloma zadaniami oraz kontraktami , dzięki którym zarabiamy euro dolary ,które możemy przeznaczyć na coraz to nowsze i lepsze wszczepy bądź nowe fury i mieszkania. Sam system rpgowy jest strasznie wciągający i to nie tylko na różne komentarze ze strony Silverhanda w trakcie zadań ale też na to jak bardzo dużo czasu spędzono tutaj na produkcję tego świata.

Zróbmy to na przykładzie: Na totalnym wypizdowie znajdujesz zglichowaną kartę tarrota, V nie ma absolutnie zielonego pojęcia co to jest ale zna pewną postać ,która się takimi rzeczami znajduje. Kiedy do niej pójdziemy pojawią się oddzielne zadania oraz ekskluzywne dialogi. Musimy sami sobie naprostowywać misję, coś pięknego.BA, to nie wszystko , bo możemy zapytać się nawet pobliskiego ripperdoca ( pseudo lekarza od wszczepów) o co z tym chodzi ,a ten odpowie ,że to jakaś możliwa awaria chipu od którego tak naprawdę dzieję się cała fabuła. Dlatego właśnie kocham Cyberpunka. Produkcja może się wydawać mała i możliwa do ukończenia w parenaście godzin ( jezeli bedziemy robić tylko główne zadania ,czego nie polecam) to i tak jest wypełniona wieloma ekskluzywnymi aktywnościami ,które musimy odkryć sami.

Gorąco zachęcam do spróbowania ogrania tego tytułu ponieważ gra bardzo oddaje nie tylko świetną oprawą graficzną ale i również perfekcyjną ciągłą narracją oraz wyśmienicie napisaną fabułą.


Cała recenzja tej gry to tylko i wyłącznie moja opinia ,która może co najwyżej pomóc ci w zakupie tej gry. Każdy może mieć swoje własne zdanie na temat obszernego ,,Cyberpunka 2077''

pierdolony dzieciak w piwnicy

Teraz jakoś da się grać. Trochę bugów jest ale nie przeszkadzają one w przejściu gry.

Niestety twórcy pomimo tego ,że nie mają już praw autorskich do kontynuowania nie zahamują mnie bym nie dał pozytywnej oceny. Gra to totalny ♥♥♥♥. Większość spapranych rzeczy zepsuło głupie community. Mam nadzieje ,że twórcy wystartują z lepszym projektem.

Detroit become Human ,czyli produkt stworzony przez Quantic Dream, wyreżyserowany przed Davida Cage'a .Jest to jedna z najbardziej rozwiniętych gier w której dokonujesz wyborów jaką widziałem. Innymi słowem , widać napracowanie .

Fabuła:
10/10 to ty tworzysz historie . Ty decydujesz czy Connor ma przeżyć . Wszystko w twoich rękach. Jednak pamiętajmy ,że są także wyreżyserowane sceny ale one i tak zostały napisane świetnie.

Klimat:

Zarazem czuć ,że jest to film. Produkt dopracowany aż do bólu. Widać ,ze gramy androidem i możemy to wyczuć przez niezłe wytłumaczenia podstawowych mechanik gry wpasowanych do scenerii. np. jeżeli nie możesz iść w danym kierunku to gra nie pokaże chamskiego napisu zawróć tylko w klimacie gry (2038) dbh pokazuje ,że to nie droga dla androida i ma iść w odpowiednim kierunku ,ponieważ został tak zaprogramowany.

Grafika:
Co do grafiki jestem nią zachwycony bynajmniej u mnie. Jednak gierka mogła okazać się trochę słabo zoptymalizowana, ponieważ na wysokich ustawieniach dostajemy więcej fps niż na średnich. Logic. Ale ignorując produkt zachwyca. ( I nie ma tu przynajmniej blurry images jak w rdr2 ) XD



Postacie:
Rasumując aspekt postaci zrobiłem liste:

1.Connor
2. Markus
3. Kara
Ale ale zanim coś powiecie chciałbym ,żebyście mnie posłuchali , Kara naprawde nie jest złą postacią uwielbiam ją tak samo jak innych. Po prostu do gustu przypadł mi najbardziej Connor. Bo to właśnie on posiadał te swoje śmieszne momenty z porucznikiem i zajebiście wyreżyserowane sceny akcji. Także każda postać ma to coś. Swój soundtrack itd. Każda jest napisana na swój sposób.
Podsumowując DBH to świetna gra ,ba powiedziałbym ,że ,,święta'' . Zajebiste postacie, sceny akcji, dobre buddy movie. Ty o tym decydujesz. Jak dla mnie gra godna polecenia.


Dodając od siebie czemu kupiłem te gre?
Mam tą grę na ps4 od 2019 albo 2020. Wtedy chyba była na plusie. Bawiłem się przednio.
tyle ,ze wiecie limit 30 fps. Dlatego kupiłem ją na kompie . Stałe 60 klatek. Chciałem zobaczyć jak to wygląda. Gre ograłem 2 razy. 1 raz na padzie od ps4. ( oczywiście kur_wa z guzikami od xboxa bo oczywiście ekskluzywna gra z ps4 nie mogła dostać na steamie swojego sterowanie) dlatego prawie nieraz przegrałem walkę, (grałem na najcięższym poziomie trudności). Ale wrażenia były nawet dobre. Z kompem mam styczność od parenastu lat. Wiec nawet na najcięższym poziomie trudności qucik time eventy za pomocą klawiatury nie był wielkim problemem.



Gre polecam.
Socha