Evet ps3'de demosunu oynamıştım yıllar önce tabi o zamanlar küçüktük korkmuştum... Ben genel olarak hikayeli oyunları baz alıyorum kolay kolay ağlamam ama bu oyunun sonu beni ağlattı yıl 2012 böyle güzel hikaye böyle güzel seslendirmeler böyle güzel soundtrackler bulamazsınız. Zaten 2012'nin en iyi oyunu seçilmiş bu başyapıt hikayeli oyunları seviyorsanız es geçemeyeceğiniz oyunlardan resmen kendimi oynarken baba gibi hissettim baba-kız ilişkisini sonuna kadar veriyorlar inanılmaz güzel bir oyun Kenny'i kardeşim gibi hissettim. İnsanlar genelde oyunları saçma görür ama bu bildiğiniz oyun değil yani ne desem anlatılamaz bir şey bu deneyimi yaşamanız gerek. Yaptığımız her seçim karakterlerle aramızdaki bağın iyi veya kötü olacağını etkiliyor bu o zamana göre çok önemli bir şey çoğu böyle oyunun babasıdır twd. Bende yeri her zaman ayrıdır. Hikayemiz eşimizle beraber olan senetörü öldürmemiz sonucu hapishaneye giderken salgının başlaması ve arabamızın kaza yapıp küçük kızımız Clementine ile tanışmamız daha fazlası spoiler olacak söyleyeyim. Ne yaparsak yapalım Carley'i ve Chuck'u kurtaramıyoruz ikisi çok kral insanlardı burada değineceğim nokta hikaye bize göre şekilleniyor ama hangi karakteri kurtarırsak kurtaralım Carley veya Doug elinde sonunda ölüyor oyundaki tek eksik kısım bence bu. Unutmadan oyunun bir ek paketi var onun incelemesini ayrı yapacağım ama 2.sezon için ufak bilgi var oynayın bence, size son olarak bir kaç unutulmayacak söz bırakayım... kelepçe ile başladık kelepçe ile bitti. Saçlarını kısa tut. Seni özleyeceğim bende...