Totalna rozwałka w dość świeżym powiewie futuryzmu, gdzie możemy posm'akować nutę wspaniałej pomocy drugiej osobie, a także wręcz przeciwnie - zdrady i wyrzeczenia. To wszystko, bardzo typowo dla serii CoD, z widoku pierwszoosobowego.

Zapraszam do obserwowania mojej strony KURATORA, aby być na bieżąco ze wszystkimi recenzjami!

Mamy rok 2052, a więc niedaleka przyszłość, choć jak widać w grze jest ona w zdecydowanie bardziej futurystycznym klimacie. Gra przedstawia nam technologicznie zaawansowaną korporację zbrojną ATLAS, dowodzoną przez Jonathana Ironsa. Rozpoczynamy w globalnym konflikcie zbrojeniowym, gdzie państwowe armie toczą ze sobą potężne walki, w których de facto nie ma wygranych bez większych strat. Początkowa rozgrywka ukazuje jak nasz protagonista honorowo poświęca się na rzecz ratowania 'świata' tracąc przy tym część ręki. Niestety nasz przyjaciel nie ma tyle szczęścia, dlatego możemy go pożegnać niedługo później na pogrzebie wojskowym. Tam spotykamy Johnatana, który oferuje nam prace oraz doskonałą protezę dłoni, która wykorzystuje technologię endoszkieletów, dzięki czemu zyskujemy ponadprzeciętne zdolności. Choć z początku wydaje się, że nic piękniej już nie może być, sprawy niefortunnie przybierają negatywny kierunek. A jaki, to już pozwolę sobie zostawić to Wam.

Activision przyzwyczaiło nas do nieskromnego budżetu, który zostaje przeznaczony na każdą część różnych (jakby nie patrzeć niezależnych) serii Call of Duty. I tutaj możemy posmakować niesamowitego dynamizmu rozgrywki, gdzie w niespełna kilka sekund od początku gry jesteśmy wrzucani w szalony wir wydarzeń. Wybuchy, świst kul, krzyki i jeden wielki armagedon, który akurat tutaj jest okraszony sympatyczną dozą futuryzmu, za który zaś część graczy wiesza grę za nogi, co osobiście uważam za nieodpowiednie podejście. Są gusta i guściki, ale na pewno należy spojrzeć na serię Advanced Warfare chłodnym okiem. Zasadniczo gra używa zmodyfikowanego silnika jeszcze z części CoD 2 (a dokładniej przeprogramowanego od początku), który choć stary, nie umniejsza sympatii rozgrywki jednoosobowej na potrzeby pełnej dynamizmu rozgrywki. Gra oferuje nam kilka nowych smaczków w postaci implantów, egzoszkieletów oraz futurystycznej broni, jak i pojazdów latających oraz pływających. Szybkość rozgrywki, która jest charakterystyczna dla serii CoD działa jak zawsze na plus, choć w niektórych momentach jej parcie na popychanie rozgrywki do przodu powoduje, że zapominamy o tych wszystkich dodatkowych atutach gry. A to, że możemy modyfikować swoje uposażenie czy po prostu poszczególne elementy rozgrywki. Strzela się przyjemnie, gra pozwala wczuć się w klimat ratowania świata. Wszystko wg mnie jest na swoim miejscu i mierzi mnie porównywanie kompletnie innej serii do pozostałych (w końcu to nie seria ani Modern Warfare, ani CoD 1 czy 2, tylko kompletnie osobna odnoga serii, niezależna od poprzedniczek... i jaki sens ma zakazywanie produkcji takich serii tylko dlatego, że nie pasuje do poprzednich skoro jest kompletnie czymś innym? Niestety, ale graczy stali się egoistami, którzy myślą, że gry powinny być produkowane tylko dla nich).

Udźwiękowienie stoi na bardzo wysokim poziomie, choć niektóre efekty specjalne broni mogłyby być zaprojektowane inaczej. Ich zbyt futurystyczny wydźwięk czasami do nich nie pasuje lub jest wręcz irytujący. Dźwięki otoczenia, efekty odległych walk, wybuchy potęgują klimat i pozwalają się wczuć w rozgrywkę szczególnie wtedy, gdy używamy słuchawek dobrej jakości. Bardzo ciekawie wykonane dźwięki egzoszkieletów, ich funkcji, funkcji ekranu głównego oraz wszelkich pojazdów i udźwiękowienia infrastruktury.

Grafika nie jest czymś wyjątkowym i choć sam silnik jest w pewnym sensie przestarzały, twórcy pokazują nam, że wszędzie i na wszystkim można wykonać małe arcydzieło, które będzie cieszyło oko. Na swoje lata grafika stoi na przyzwoitym poziomie i mnie osobiście się podobała. Szczegółowe tekstury, bardzo ciekawie zaprojektowane otoczenie, natura i budownictwo metropolii.

Standardowo łatwe do zapamiętania i intuicyjne. Choć nagromadzenie przeróżnych dodatkowych funkcji egzoszkieletów potęguje napływ dodatkowej klawiszologii, a zarazem irytuje swoją zmiennością ze względu na szybką akcję, która popycha grę do przodu, zapominamy często o poszczególnych funkcjach, których równie dobrze mogło nie być, jako że spokojnie przechodzimy grę bez ich używania.

• jak dla mnie bardzo ciekawa korporacyjna fabuła,
  
• dynamizm, efekty specjalne i grafika,
  
• gameplay choć typowy, nadal daje radę,

• trochę niski poziom trudności.