Niych wom szychta je wesoło,
niych niy poci się wom czoło,
niych tworz wasza ni bydzie brudno,
niych praca ni bydzie trudno,
niych zarobków bydzie wiele,
w dni robocze i niedziele.

כֹּל עוֹד בַּלֵּבָב פְּנִימָה
נֶפֶשׁ יְהוּדִי הוֹמִיָּה,
וּלְפַאֲתֵי מִזְרָח קָדִימָה,
עַיִן לְצִיּוֹן צוֹפִיָּה;

עוֹד לֹא אָבְדָה תִּקְוָתֵנוּ,
הַתִּקְוָה בַּת שְׁנוֹת אַלְפַּיִם,
𝄇 לִהְיוֹת עַם חָפְשִׁי בְּאַרְצֵנוּ,
אֶרֶץ צִיּוֹן וִירוּשָׁלַיִם.𝄆 ‎

Leże i myślę,
a właściwie ściślej
to marze sobie,
ze mam cie tu przy sobie.
Ze czuje twój oddech
dłonią twarz dotykasz mi,
delikatnie ucho całujesz
obdarzając czule spojrzeniem
serca biciem i westchnieniem.

Twoja twarz przybliża się
w pocałunku porywasz mnie,
taki pełnym namiętności
w tęsknocie powstał,
serc skrytości.
Z pragnień złożony
co w nim bywają,
niech ciepłą falą
w ciało wpływają.

By nas oplotła
tak dookoła,
namiętność która
miłością woła,
każdym dotykiem
aż krzyczy w sobie,
pielęgnuj mnie
gdy jestem w tobie...

Cement – hydrauliczne spoiwo mineralne, otrzymywane w cementowniach z surowców mineralnych (margiel lub wapień i glina) wypalonych na klinkier w piecu cementowym, a następnie zmielenie otrzymanego spieku z gipsem, spełniającym rolę regulatora czasu wiązania. Stosowany jest do przygotowywania zapraw cementowych, cementowo-wapiennych i betonów. Wykorzystywany jest do łączenia materiałów budowlanych. Ze względu na skład i właściwości rozróżnia się dwie podstawowe grupy: cementy powszechnego użytku, oraz cementy specjalne. Wymagania i właściwości dla obu grup cementów w Polsce określają normy:

PN-EN 197-1:2012 „Cement – Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące cementów powszechnego użytku”[1]
PN-B-19707:2013 Cement, Cement specjalny – Skład, wymagania i kryteria zgodności[2]

Bóg zna Twoje "wczoraj". Daj Mu swoje "dzisiaj", a On, zadba o Twoje "jutro".

Bóg dostarcza mięsa a diabeł kucharzy.